Vermoedelijke endometriose, voel me niet serieus genomen

Dank je Irene. Hoop het ook heel erg voor jou! Succes. En wie weet lees ik hier hoe het afloopt ??
 
Je hele hormoonhuishouding staat op z'n kop als je een kind hebt gekregen, dat duurt nog zeker een jaar na de bevalling. Bij sommige vrouwen die er gevoelig voor zijn, blijft het altijd anders (dit is ook de reden dat bijvoorbeeld pms erger kan worden na een bevalling).
Ik zou dus écht even goed gaan nadenken en dit bespreken met je man. Als hij bereid is om het grootste deel van de zorg op zich te nemen en minder te werken, dan zou ik ervoor gaan. Wil hij geen concessies doen, dan zou ik er toch vanaf zien. 
Een kind heeft wel ouders nodig die er voor hem kunnen zijn, dat is mijn mening althans. 
 
Kan kan kan...als als als...we zien t wel...en denk je echt dat als je een week per maand plat ligt je man niet weet wat er speelt? We willen een kind. Hij en ik. We leven in 2019. Het is echt niet meer zo dat mannen werken en vrouwen thuis zijn voor de kinderen. De beslissing is al genomen. Daarom zijn we bezig met zwanger worden. Fijn dat je meedenkt maar jammer dat het zo veroordelend moet met dat we er goed over na moeten denken. Je had ook gewoon kunnen vragen hoe het verder zit en of we over bepaalde dingen misschien al wel hebben nagedacht.
 
 
Ik bedoel meer dat je echt afspraken moet maken samen. Heel concreet dus: is je man bereid minder te gaan werken, zorgverlof op te nemen? Ouderschapsverlof? 
Tuurlijk heb je de intentie om voor je kind te zorgen als je eraan begint, maar wamneer een moeder zelf hulpbehoevend is, dan is het nogal een ander verhaal. Je man zal dan alleen voor zijn kind moeten zorgen op die momenten én voor jou. 
 
Je kan eventueel een second opinion aanvragen. Ik had altijd erge klachten en dacht aan endometriose, maar het was een afwijkende vorm van de baarmoeder. Dit kunnen ze niet altijd even goed zien op een echo, maar zeker het proberen waard. Mij werd ook voorgesteld om hormonen (pil) te gaan slikken om de klachten te verminderen. 
Ik ben zeven maanden geleden bevallen, de klachten zijn er nog maar voelt nu wel wat draaglijker. 
 
Kimrosenberg ik bedoel te zeggen dat je geen idee hebt hoe onze thuissituatie is en of we misschien al gesproken hebben over de gevolgen. Ik bedoel te zeggen dat we echt wel weten waar we aan beginnen. Ik vind je toon hierin nogal veroordelend. En dat vind ik vervelend. Normaliter ben ik echt blij met tips en meedenkende mensen. Alleen zou het fijn zijn om pas conclusies te trekken als je weet hoe iets zit.
Je zegt tegen ons dat we na moeten denken of we uberhaupt wel aan kinderen moeten beginnen. Snap je dat dit best vervelend kan overkomen? Daarna kom je pas met je moet hieraan denken en hieraan en daaraan...terwijl je ook kan vragen hebben jullie misschien nagedacht over...en hoe ziet jullie dagelijks leven eruit wb werk? Wie werkt fulltime? Wie is grotendeels thuis? Daaruit zou je namelijk antwoord kunnen krijgen waaruit blijkt dat erover nagedacht is. Misschien is 1 van ons niet eens samen met een man maar met een vrouw...en proberen we op een andere manier zwanger te raken...
Dat is wat ik bedoel met veroordelend reageren wat best naar overkomt...
 
[quote quote=10158692]Je kan eventueel een second opinion aanvragen. Ik had altijd erge klachten en dacht aan endometriose, maar het was een afwijkende vorm van de baarmoeder. Dit kunnen ze niet altijd even goed zien op een echo, maar zeker het proberen waard. Mij werd ook voorgesteld om hormonen (pil) te gaan slikken om de klachten te verminderen. Ik ben zeven maanden geleden bevallen, de klachten zijn er nog maar voelt nu wel wat draaglijker.[/quote]
Oh interessant. Had je vergelijkbare klachten? Hoe zijn ze er uiteindelijk achter gekomen? Mag over 3 maanden nog een keer langskomen en dan gaat ze nog een keer checken voor de zekerheid. Zal het eens voorleggen.
Weet iemand trouwens hoe het zit met follikels na een eisprong? Vorige week had ik een positieve ovulatietest, maar niet heel duidelijk. Ik ging er vanuit dat ik vlak daarna mijn eisprong zou hebben. Nu zag ze nog een aantal kleine blaasjes en een grote van 17mm. Ze dacht dus dat die bijna ging springen. Verdwijnen ze niet allemaal na je eisprong? Ben ik vergeten te vragen.
 
Terug
Bovenaan