vinden jullie het ook vaak moeilijk?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Vinden jullie het vaak ook zo moeilijk het leren van je baby en alles wat erbij hoort?


 
Het is misschien raar maar ik vind het wel. Je hoort altijd van de mooie roze wolk en de mooie kraamtijd. Nou ik kan je zeggen dat ik het maar knap moeilijk vind. Je moet het allemaal maar uitzoeken, je kindje leren kennen, je word gebombardeerd met gevoelens en emoties die je niet kent.

Het is een hele verantwoording die op je schouders ligt, vooral vind ik dat met het geven van bv.

Als je het niet goed doet komt dat door jou, althans zo voelt dat.


 
Ons zoontje is nu 5 weken en ik begin nu pas een beetje controle te krijgen, te wennen aan alles en elkaar leren kennen. Hebben jullie dat ook?


 
Het klinkt nu net of ik helemaal niet geniet ofzo hoor,maar dat doe ik zeker wel. Wel is het zo dat ik best veel moeite heb met het leren. Je voelt je zo onzeker, moet alles leren en ontdekken. Je relatie met je partner is compleet anders (jij denkt het te weten maar zeker hij ook).


 
Is dit gek dat ik het zo ervaar? Ben benieuwd.


 
Groetjes Anouk
 
Hoi Anouk,

Onze dochter Noa is 1 september geboren en huilde in het begin best wel veel. Ik ben met haar naar een ostheopaat geweest (3x) en gelukkig werd het wel beter. Ook ik had veel moeite met het vinden van een ritme, vooral omdat ik altijd fulltime heb gewerkt en nooit lange dagen thuis ben geweest. En nu zit je op eens aan huis gekluisterd, lijkt het wel. Ik heb het boek van 'Oei, ik groei' gekocht en heb daar wel veel steun aan gehad. Herkende ook wel haar gedrag in sommige situaties.
En vergeet niet dat bijna geen vrouw die roze wolk heeft! Er wordt alleen nauwelijks over gesproken (toch een soort taboe??). Ik heb em 3 weken gehad in het begin van de zwangerschap en daarna? Helemaal niet. Vreselijk dubbel gevoel, omdat je toch graag een kind wilde, niet waar? Maar het wordt echt alleen maar leuker hoe ouder ze worden. En dan nog heb je af en toe van die dagen dat het ff allemaal niet wil lukken. Geef jezelf maar de tijd (9 maanden op en af) en pak je rust waar mogelijk (zelf niet/nauwelijks gedaan). En misschien kun je dan meer genieten van de kleine dingetjes en wennen aan het idee dat je nu mama bent :-D Gelukkig nieuwjaar!!

Liefs,
Carla
 
Ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Die roze wolk is hier nog nooit gesignaleerd hoor. Navara is nu 12 weken oud, en af en toe vind ik die nieuwe situatie echt balen. Al dat gejank de hele dag door, is ze eindelijk gebadderd, schijt ze weer door haar luier heen enz.... Maar als je dan een lachje van haar krijgt, of ze begint lekker tegen me te brabbelen, heb ik het er weer helemaal voor over.
Mijn gevoel kan nog steeds per uur wisselen, van echt balen tot helemaal gelukkig. Ik merk wel dat de kant van gelukkig steeds meer de overhand krijgt hoor....
Het is gewoon ook onwijs wennen, zo'n baby. Ik heb ook de eerste 4 weken het gevoel gehad dat we net als kleutertjes  vadertje en moedertje aan het spelen waren, maar dan met een echt kind ipv een pop.

Volgens mij hebben bijna alle moeders dit gevoel wel hoor, alleen komen ze er niet voor uit. Ik had nog het geluk dat mn zus dit wel deed, dus dat ik wel wist dat ik niet de enige ben die dit zo voelt.

Succes

xxx
Mama van Navara
 
Hoi meiden,

Wat heerlijk die eerlijkheid. Ik kan het goed begrijpen hoor. Het is voor mij de derde en kids slokken idd je tijd en energie compleet op. Vooral dat eerste jaar is een tropenjaar. Gelukkig blijft dat niet zo! Alles veranderd en daar hou ik me altijd maar aan vast. Elke fase gaat voorbij.

Succes allemaal.
 
Hoi Anouk,
Is helemaal niet vreemd hoor hoe jij je voelt. Je hebt altijd een bepaald leven gehad en ineens is dat compleet anders met duizend nieuwe onzeker makende dingen, een grote verantwoordelijkheid en het feit dat je continu oproepbaar bent. Ik heb hetzelfde gevoel bij mijn eerste dochter gehad. Op sommige dagen vond ik het echt helemaal niks. Nu heb ik inmiddels 4 kinderen en ik heb ervaren dat het met elk kind meer ontspannen en relaxed wordt. Vooral de tweede was een openbaring. Ik kon veel beter genieten omdat ik weinig onzekerheid meer had en omdat ik inmiddels gewend was aan mijn nieuwe leven. Ook maakt het veel verschil wat voor kindje je krijgt. Het ene kindje is nu eenmaal makkelijker dan het andere. Mijn zoon was zo makkelijk dat ik echt versteld stond, die vond alles best. Ik kon alles op mijn gemakje doen zonder dat hij begon te huilen ofzo. Mijn dochters waren allemaal veel ongeduldiger: flesje niet klaar....huilen, als ze wakker werden en je haalde ze er niet meteen uit....brullen, even stilstaan met de kinderwagen...gillen. Dat gaf veel stress en dan scheelt het dus veel als je een rustig geduldig kindje hebt.
Maargoed, als het goed is wordt het gevoel dat alles moeilijk is steeds minder (al moet je je straks nog wel een weg vinden in het hoofdstuk 'opvoeden', ook niet makkelijk).
Ivy
 
Heeel herkenbaar hoor. Ook uit mijn omgeving....
Wij hebben nu een tweede kindje en ik moet zeggen dat het dan wel iets makkelijker is. Omdat je weet wat je kunt verwachten en ook weet dat het allemaal over gaat.
Dus, dat wil ik je nu ook mee geven. Het wordt echt allemaal beter! En dan is het ouderschap zooooo leuk :)
 
Hoi Anouk,

ik denk, dat iedere ouder zich wel eens zo voelt. De eerste drie maanden zijn afzien. Voor ons werd het pas echt leuk, toen onze zoon op ons begon te  reageren met een mooie lach.
Ik heb me er laatst inderdaad over verwonderd hoeveel wij in het begin bezig zijn geweest met het uitzoeken van alles en nog wat en het goed willen doen.
Nu Lars 14 maanden is gaat het allemaal gemakkelijker en  durven we  meer te laten gebeuren. Dus nog even doorzetten: het wordt makkelijker, echt waar!

Geniet maar veel van je mooie wondertje.

Groetjes, Marijon
 
Hoi

ben zo blij met jullie reacties want ik begon al te denken dat ik niet geschikt ben als moeder.......
Ook ik heb een dochtertje van 3.5 weken en heb geen wolk gezien...ja soms donderwolken bij mezelf (reageer die trouwens altijd op vriend af....).
Na 8 dagen is de kraamhulp weg en dan word er meteen gedacht dat je alles zelf wel kunt...nou niet dus...dan komen de vragen...kleed ik haar te warm aan...is haar temperatuur wel goed...de melk niet te warm of te koud....hoeveel mag ze precies drinken.
Jessey heeft een slechte start gehad doordat ik vlak voor de bevalling 2 keer morfine injecties heb gehad...die morfine heeft zij binnen gekregen....
Eerste paar dagen dronk ze niet meer dan 5 cc...per keer en nu drinkt ze de oren van mijn kop en mag ze volgens kraamhulp maar 100 cc per keer.......tis niet genoeg..Jessey blijft om drinken vragen.......en dan roepen mensen maar dat je op je moedergevoel moet afgaan....voel zo langzamerhand nog maar 1 ding...VERMOEIDHEID want gelukkig word mijn meisje om de 2 uur wakker 's nachts en duurt het soms na een voeding wel 2 uur voordat ze slaapt........ROZE WOLK...whatever.....niet voor mij als fulltime werkende vrouw, een huishouden met veel beesten en dan mams van 1e kindje....maar inderdaad als ze dan bij me ligt en ze kijkt me min of meer aan...dan smelt ik elke keer weer.......tja als ze toch maar eens wat meer zou slapen......hahaha....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan