Ja ik heb me gisteren bedacht. Je doet zo voorzichtig en wilt het niet de hele wereld vertellen want er kan nog zoveel mis gaan. Aan de andere kant dacht ik gisteren na de echo: ik ben het zat!! Ik ben zwanger en dat kan inderdaad mis gaan en dat is al gebeurd, maar het gaat over het algemeen goed en dat wil ik delen!! Ik ben zwanger en ik wil dat vertellen.
Nee niet aan de hele wereld maar wel aan de mensen die ik dagelijks spreek, zie of waar ik mee werk. Ik wordt doodmoe om mezelf allerlei regels op te leggen wat wel en niet mag, terwijl ik doodop ben, mn borsten de hele dag pijn doen(ik niet eens iemand een lekker pakkert kan geven daardoor) en ik dan weer eetbuien heb en dan niet.
Wat is het ergste wat er kan gebeuren als ik het nu vertel? Dat mensen het weten en ik het ook weer moet vertellen als het (weer) misgaat? Als het misgaat merkt, hoort en ziet men dat vanzelf. Maar nu zijn we zwanger!!! Sommige van ons zijn daar jaren mee bezig en anderen zijn het net. Mogen we dan nu even blij zijn en het verkondigen?!!
Ik heb het gisteren lekker verteld aan ooms en tantes en mensen die wat verder van me afstaan. Die mensen zie ik namelijk over een jaar weer en dan heb ik of een kind of niet. Door het nieuws te delen, voel ik me meer zwanger en ook minder angstig voor alles wat mogelijk, eventueel, misschien, ooit, eens, een keer zou kunnen gebeuren.(voldoende voorbehoud in gebouwd denken jullie
) ik raad jullie allemaal aan (als dat voor jou ook goed voelt) om te delen!!
Delen lucht op en maakt blij!