Pfff wat een lastige situatie.
Aan de ene kant het gevoel van.. jullie hadden samen een mening van te voren, en hij staat daar nog steeds achter. Jij bent dan degene die er nu anders over denkt (wat ik volledig begrijp hoor). Je kan je namelijk van te voren, dat moederinstinct, niet inbeelden die je krijgt op het moment dat je weet dat er leven in je groeit.
Buiten dat om.. ik vind keihard; zodra je sex hebt, weet je wat er kan gebeuren. Wil je als man zijndje of vrouw zijnde echt geen kinderen? Dan zorg je voor voorbehoedsmiddelen. Hoe moeilijk dat soms ook kan zijn, daar dien je mee te leven.
Je vriend heeft inderdaad niet het recht om van jou alleen maar 1 keuze te verlangen. Het is een onderwerp die met beide keuzes je leven lang zal achtervolgen. Mannen kunnen helaas hun emoties uit schakelen en glashard worden. Je kan mij alleen niet wijs maken dat hij echt 100% van je houdt als hij zegt: of het kind of ik. Je bent dus goed wanneer je het laag weghalen en dan is het weer huisje boompje zonder beestje. Ik krijg dan het idee alsof hij niet zeker is van zijn toekomst en als jij een kind houdt, jij zijn toekomst zal bepalen.
Het is en blijft enorm lastig voor jou. Gelukkig staan je ouders naast je en heb je steun aan hun. Wat denk jij en wat gaat er door jou heen? Probeer geen oveehaastige beslissingen te maken, denk er goed over na. En hoe pijnlijk het ook is, luister naar je eigen gevoel!