Vrienden die het niet begrijpen

Haha! Dit vind ik echt een top onderwerp! Toen de oudste was geboren wisten mijn vriend en ik meteen wie onze "vrienden" waren.. Er zijn er maar 2 op kraambezoek geweest toen (2,5 jaar geleden). Ondertussen is de 2e geboren en is het bij 1 gebleven. Wel ook wat nieuwe vrienden erbij (maar met kinderen). Ik leef voor mijn kinderen en zorg dat het allemaal om hun draait voor mijn eigen rust ook. Ik ben wat dat betreft hysterisch kwa schema. Mijn schoonouders begrijpen dat soms niet. Bijvoorbeeld; de oudste doet nog een middagdutje. Slaan we die over? Dan hebben we tijdens het avond eten en douchen etc een probleem! Is dan niet te genieten omdat hij moe is. Dus nee het is zeker niet raar! Uiteindelijk leef je elke dag voor en met je gezin en daar draait het allemaal om.
 
Heel herkenbaar! Zoontje (12mnd) ligt er max 19.30 uur echt wel in, vaak nog wel eerder en echt iets plannen zit er niet in. Vind t eigenlijk niet zo'n probleem, vind het vooral belangrijk dat zijn ritme niet ontregelt wordt. Als anderen dat niet willen begrijpen, is dat hun probleem. Mijn tijd komt wel weer en als ik écht een avondje uit eten wil dan vraag ik mn moeder/nichtje/etc bij mij thuis op te passen zodat ie lekker in zn eigen bed kan slapen. 
 
Wij gaan zeker nog naar een BBQ of spreken af bij vrienden thuis. Onze dochter is bijna 2 maar dit hebben we eigenlijk altijd gedaan.
We nemen haar mee en het campingbedje en leggen haar daar op bed. Wanneer we naar huis gaan maken we haar wakker en slaapt ze daarna verder in haar eigen bed.
Moet zeggen dat we ook niet willen dat onze wereld zo klein wordt. Tuurlijk als een stel zonder kinderen vraagt om iets te doen dan vragen we of het hier kan. Maar bijna al onze vrienden hebben kids, zij doen ook niet anders.
Denk dat het ook een kwestie van wennen is voor je dochter en wat je er zelf van maakt.
 
[quote quote=10348753]Wij gaan zeker nog naar een BBQ of spreken af bij vrienden thuis. Onze dochter is bijna 2 maar dit hebben we eigenlijk altijd gedaan. We nemen haar mee en het campingbedje en leggen haar daar op bed. Wanneer we naar huis gaan maken we haar wakker en slaapt ze daarna verder in haar eigen bed. Moet zeggen dat we ook niet willen dat onze wereld zo klein wordt. Tuurlijk als een stel zonder kinderen vraagt om iets te doen dan vragen we of het hier kan. Maar bijna al onze vrienden hebben kids, zij doen ook niet anders.Denk dat het ook een kwestie van wennen is voor je dochter en wat je er zelf van maakt.[/quote]
Hier ben ik het niet mee eens. Het is niet zo makkelijk als dat jij beschrijft. Ieder kindje is anders en iedere ouder is anders. Het is niet zo dat ieder kind er maar zomaar aan went en wat je er zelf van maakt. Veel kindjes zijn nu eenmaal gebaat bij strictuur en regelmaat, daar heb je niks aan te willen. Heel fijn als je een makkelijk kindje hebt waar je overal mee naar toe kunt en overal slaapt en midden in de nacht uit bed kunt plukken enz. Maar dit geld lang niet voor alle kindjes. Het is ook niet zo, wat vaak beweerd wordt, dat als je er zelf makkelijk mee omgaat dat je kindje dan ook makkelijk is. 
Nogmaals, ieder kind is anders en iedere ouder is anders. Iedereen doet alles op zijn of haar eigen manier.
 
Haha zo werkt het ook helemaal niet! Wij willen natuurlijk ook helemaal niet dat ons wereldje zo klein wordt ? maar het is soms gewoon niet anders, we moeten soms keuzes maken en natuurlijk  kunnen we haar meenemen naar een  plek van iemand anders en haar in een campingbed leggen, en dit hebben we uiteraard geprobeerd maar het werkt niet! Ze slaapt niet! En het ergste is dat ze vervolgens de hele week niet meer goed slaapt. Ik vind dat sneu voor haar maar het is voor ons ook echt geen pretje ... als je dat kunt voorkomen dan doen we dat.
Maar dit is eigenlijk precies wat mij stoort aan reacties om mij heen en waarom ik dit topic begonnen ben.
Niets persoonlijks naar de mensen met een andere visie maar er wordt dus vaak niet begrepen dat die vlieger voor sommige gezinnen en sommige kinderen niet op gaat en dat de vinger vaak naar de ouders gewezen wordt.
Alsof we het expres doen, ons wereldje klein houden... nergens met z'n drieën naartoe gaan na bedtijd en express extreem moeilijk in het leven staan ofzo? alsof we het allemaal maar uit ons duim zuigen en gewoon maar door moeten pushen in het wennen van zoiets.  En we zijn trouwens van nature heel makkelijk en gezellig hoor?  we doen ook genoeg gescheiden en ook echt weleens met z'n drieën ... maar niet na bedtijd van onze dochter. 
En wat "fijn" dat er een hoop ouders zijn die dit ook zo meemaken en voelen...! Het is een soort van geruststelling... en weetje het zijn allemaal luxe problemen maar het frustreert soms best wel. En dan heb ik het niet over dat ons dochtertje rust en regelmaat nodig heeft maar dan met name het onbegrip en het gemak waarmee gesproken wordt over hoe we wat makkelijker moeten worden en ons kind maar vanzelf moeten laten wennen.... alsof ik moeder ben die meedoet voor spek en bonen ofzo en niet weet wat we als gezin nodig hebben en maar overdreven moeilijk zijn en we het beter zus en zo kunnen doen.
  en indd deze..wat een prachtige les: wij zorgen snachts voor haar... niemand anders :) 
 
Herkenbaar. Ze begrijpen het niet en willen het ook niet begrijpen. Of ik mee ga naar een festival, lekker een drugs weekendje... lekker 12 uur lang dansen, lekker drinken.... uhm ik ben moeder zei ik, daarnaast drink ik niet en doe geen drug en heb de verantwoording over kinderen.... Ze keek me aan...    Heb weinig contact meer met haar, en zie dat dat ook goed is zo. Ik laat het los 
 
Wij hebben er niet zo'n last van. Mijn man is in zijn vriendenkring wel een van de weinige die een kind heeft (en nu binnenkort twee), maar zijn vrienden zijn ook niet zo afsprekerig dus we nodigen ze regelmatig bij ons uit en dat vinden ze heel gezellig ook met onze dochter erbij. Die zat laatst wel in een fase dat ze niets van een van zijn vrienden moest hebben. Ontroostbaar en dus ook niet willen slapen (terwijl ze dus juist zo'n makkelijke slaper is
 
Ha lieve moeders, wat een enerverend onderwerp is dit. Dat trok toch mijn aandacht wel, haha.
Ik was zo'n vriendin die het nooit begreep, totdat ik zelf moeder ben geworden. Wooot!En zeker, hoe relaxter ik ben, hoe relaxter mijn kindje. Maar andersom net zo goed!
 
Terug
Bovenaan