Vrienden die het niet begrijpen

Danaatje heel herkenbaar hoor. Ook wij zijn de eerste in de groep met een kindje (nu 11 maanden) en vrienden zonder kinderen begrijpen het niet. Maar volgens mij hebben jij en ik ook een beetje tzelfde type kind. Huilbaby, slaapt nergens, moet dutten in eigen bed en sliep als newborn al niet in een stilstaande wagen.
Dus 'gewoon meenemen, worden ze makkelijk van' doet hier ook mn haren van overeind staan. Jaloezie is dat ook hoor, bij mij. Maar makkelijke kinderen maak je niet, die krijg je, of niet. Maar hoe 'moeilijk' mn ventje ook is, ik vind m wel de leukste!
Maar goed, terug naar je topic. Ik snap je. Wij krijgen ook opmerkingen van vrienden of we spontaan langskomen. Of ze bellen wanneer we om 11.00 u hebben afgesproken op locatie dat ze uitgeslapen hebben en nog even willen douchen dus een uurtje later komen. Ja dan gaat t feest niet door want dan is t alweer tijd voor zn middagdut.
Komt vanzelf weer denk ik. Als ze wat ouder zijn en we onze kindjes kunnen uitleggen dat ze ergens anders gaan slapen maar even wakker moeten worden omdat we naar huis gaan. Zolang mijn zoontje dat nog niet begrijpt, blijven we thuis (eventueel met vrienden op bezoek) of regelen we de befaamde oppas ?.
 
Ik snap je ook helemaal! Hier ook vaak het antwoord: he kunt toch oppas regelen? Ja, dat kan idd, maar dan kan ik ieder weekend oppas regelen, aangezien we ieder weekend wel ergens vior uitgenodigd zijn. Maar daar hebben wij geen kind voor, om hem 2 dagen naar de oppas te brengen ivm werk en dan ook nog ieder weekend oppas vragen. 
Wij maken ook echt bewust de keuze, waar gaan we wel naar toen en waar niet. En in jullie geval, als je niet zo makkelijk een beroep op opa’s en oma’s kunt doen, snap ik het al helemaal!!
Ik denk dat je vrienden het pas begrijpen zodra ze self kinderen krijgen. Lastig, maar het is nu eenmaal zo. En die vriendin die graag kinderen wilt, gaat dat ook echt wel beseffen als het zover is. Ook dan zal ze het er zelfs graag voor laten!
 
‘Vroeger, in de goede ouwe tijd’ toen onze 2 jarige dreumes nog een baby was...? toen konden we overal naartoe. Zelfs savonds laat de stad in op het terras zitten met een groep vrienden! Ze sliep werkelijk óveral ?. En toen...ineens niet meer ? we hebben momenteel zelfs de cliché ‘ik wil niet in de kinderwagen zitten’ terwijl ik die niet zag aankomen ?. In ieder geval ging het plotseling helemaal mis bij vrienden op visite, en zat ik daar met een kapot moe chagrijnig kind. Zelf compleet gestrest ervan want alsof je dan nog gezelligheid hebt. Dan toch maar naar huis, ookal ben je er pas net. Wellicht was het eenmalig? Oooh nee..toch niet. Na nog een paar x zo’n spektakels (middagdutje weigeren/campingbedje afbreken) hebben we maar geaccepteerd dat we ons toch moesten aanpassen in de planningen. Ik denk dus dat we hetzelfde meemaken qua gedrag, misschien heb je hier wat aan (en zelfs dan gaat het nog wel eens mis maar meestal werkt het):
- we plannen totaal NIKS meer in vóor haar middag dutje gedaan is. Of het moet een lange rit zijn ernaartoe dan houden we haar wakker tot we gaan ? slaapt ze in de auto.
- savonds gaat ze in de zomer pas om 21.00u naar bed, winter 20.00u. Dus als we een eventje hebben met haar erbij dan nog zijn we om 20.30u thuis. En dat begrijpt tot nu toe iedereen. Je komt tenminste. Dat je niet tot 01.00u snachts meer blijft hangen, geen ramp!
- mocht het echt een feest zijn ( tot nu toe nog amper iets meegemaakt in deze fase door Corona) dan zou ze naar oma en opa gaan. Een van ons blijft nuchter en we halen haar dan weer op.op die manier kun je tenminste wel samen gaan. Gelukkig valt ze alsnog goed in slaap savonds ook al zou ze perongeluk wakker worden. Dat is wel fijn. Ze heeft nog nooit ergens gelogeerd en dat wil ik pas doen als ze goed kan praten en begrijpen wat er gebeurd. Ja ik ben raar. Ach ja, onze vrienden accepteren mijn mening maar anders hebben ze pech. 


- gaan we uiteten/festival enz dan geldt het vorige stuk ook. Voor nu organiseren we nog het meeste gewoon bij ons thuis savonds en zelfs dan doet ze soms moeilijk en krijg ik haar pas om 22.30u in haar bed. ? wel ben ik aan het ‘browsen’ voor een betrouwbaar iemand die wilt oppassen aangezien mijn schoonouders geen auto hebben moet ze telkens daarheen. Na de Corona wil ik ook eens gewoon op stap en beide lekker drankje doen, niet steeds vroeg naar huis hoeven. Wetend dat mijn kind veilig in eigen bed ligt. Voor te beginnen vertrekken we dan maar pas als ze al slaapt. En vandaaruit laten groeien zodat we ook eerder weg kunnen. 


het is een groeiproces, niet alleen voor je kindje maar ook voor ons. Loslaten kan soms moeilijk zijn en ook het onbegrip zal er altijs blijven vanuit anderen. Hoe leg je iemand uit dat je 24/7 op ‘aan’ staat (mama en papa knop kan niet uit) en je word heel vaak toch opgeroepen ookal denk je ff tijd voor jezelf te hebben ?. En dan praat ik dus over simpele dingen die voór een kind vanzelfsprekend waren. Bijvoorbeeld nagels lakken?! Het enige wat hiervoor mogelijk houd in dit drukke butler leven: Dat is REGELMAAT/RITME/ROUTINE. Zonder dat, gewoon je kind mee op sleeptouw nemen zonder zelf een aanpassing te maken? Dan heb je daar nog 3 dagen last van om weer uit die stress te komen en weer te weten waar je aan toe bent zodra de planningen weer op vast lopen ??. Ja leuk, afspreken met vrienden. Maar als je er een hekel aan gaat krijgen omdat dat ene moment vervelend verloopt en je daarna ook nog lange tijd stress ervan ervaart..nee. Het vergt opofferingen/aanpassingen en vandaar uit ga je opbouwen naar een middenweg. En soms weemoedig terugdenken aan de tijd dat je nog spontaan savonds de deur uit kon lopen en last minute naar de film ging samen. Tja dat zal iedereen wel eens hebben ?. Een zoektocht naar een geschikte oppas mag best ff duren hoor. Hier loopt hij al 2 mnd. ? hopelijk heb je tot dan wel wat aan mijn tips. succes ??
 
Wij proberen zelf de spelregels wat te bepalen...

- Willen jullie dat M. erbij is? Dan zeggen wij wanneer (en waar :D). M. is bijna 15 maanden, maar best nog een slaapkopje. Als hij zich te pletter amuseert, lukt de ochtenddut overslaan wel. Maar dan moet hij in de namiddag wel een uur of 3 kunnen bijslapen... in een bedje (reisbedje lukt nog wel op verplaatsing). Een daguitstap lukt momenteel gewoon niet, punt. Onze familie houdt hier best wel rekening mee. De meeste van onze vrienden hebben al wat ouderen kinderen maar zijn wel begrijpend op dat vlak.
- Is het écht een avondprogramma, dan is het zonder M., en dan regelen we een oppas. Maar dat doe je inderdaad liever niet elk weekend. We bewaken dit ook... We durven ook te zeggen dat het niet past, of gewoon "eigenlijk past het wel, maar het wordt wel heel druk dit weekend, dus liever niet". Neen zeggen tegen een ander, betekent ja zeggen tegen jezelf. Soms mogen we af en toe wat egoïstisch zijn :).
 
Heel herkenbaar hoor!
onze dochter is nu 3 maar vooral het eerste jaar was zij een moeilijke slaper.
Heel snel overprikkeld, waarschijnlijk ook door haar vroeggeboorte, en daardoor zaten we vast met haar ritme.
Hier was zeker niet altijd begrip voor.
Familie weekend weg en dan om half 7 willen reserveren voor het diner en dan raar opkijken dat wij zeiden, leuk maar dan zonder ons want haar bedtijd is nog geen uur later.
Gelukkig gaat dat nu een stuk makkelijker maar alsnog slaapt ze regelmatig in de middag en krijg je daar weer meningen over maar na 3 dagen zonder middagdutje is er geen land meer mee te bezeilen.
Over paar weken komt baby nr. 2, we zijn benieuwd maar zijn niet van plan het anders te gaan doen. Laat mensen maar lekker kletsen en doe wat goed voelt. Kan je een oppas regelen dan lekker doen, lukt dat niet of heb je dat liever niet, dan komt het een andere x wel. 

 
Heel herkenbaar
En ook de goedbedoelde adviesen van menzen zonder huilbaby die gouw overprikelt is. Dat doe je toch gewoon even nou voor mij was even minstens 2 uur met een huilende baby voordat ze dan mischien 20 minuten even sliep dan heb je vrij weinig aan het etentje/verjaardagen doe je 1 a 2 keer en dan nooit weer 
Ik kwam er vrij snel achter hoe moeilijk het kan zijn voor anderen zonder kinderen hoe het is. Mijn dochter is geboren 25 december dus wij besloten nieuwjaar niet te vieren Vertelde dit aan mijn zus en die zij gelijk o dat snap ik dan kom ik wel alleen om 12 uur je even gelukig nieuwjaar  wensen ze snapte niet dat ik niet bedoelde ik kom niet langs maar bedoelde ik ga gewoon slapen ?
Ik probeer zo veel mogelijk  bij ons thuis af te spreken maar dit is niet altijd haalbaar en mijn dochter is zo moeilijk in bed te krijgen (maanden lang lukte mijn man het niet eens en erg veel geluk met mijn vaste opas mijn vader die kreeg met erg veel moeite en daar bedoel ik mee minstens!! een half uur haar in je armen in slaap wiegen en dat was eerder snel en de uitzondering) Maar verder kon ik echt niemand anders op laten passen heb het wel geprobeerd met mijn zus en schoonouders maar elke keer als ik dan thuis kwam was mijn dochter dan ontroostbaar aan het huilen todat ik haar weer in mijn armen nam nou sorry hoor maar dan wil ik echt niet meer weg om even uit eten te gaan of voor andere dingen ze zijn maar een paar jaar zo klein en ik ze kunnen op een geven moment vanzelf mee gewoon even doorbijten en gedult hebben 
En voor de mensen die dan net doen of het aan jezelf light , je bent gewoon te moeilijk etc we hebbem nu een 2de dochter en die is supper makelijk en ik doe niks anders en de oudste is nog steeds erg lastig als het om haar slaapjes gaat
Maar ik weet dus hoe lastig en frustrerend  het soms kan zijn dus veel sterkte.
 
Ik had van te voren bedacht dat ik zo'n relaxte moeder zou worden die gaat kind overal naartoe mee zou nemen. 
Nou, dat heb ik geweten... De eerste 3 maanden kon ik echt nergens heen: ze wilde niet eens slapen in de kinderwagen! 
Nu gaat het iets beter, maar slaapjes zijn nog steeds heilig, anders heb ik echt een overprikkeld kind (en een belabberde nacht).
De corona periode heeft haar stiekem best wel goed gedaan. Dus bij activiteiten verdelen we de avond. Het is niet anders, mijn kind gaat voor
 
 
 
21 maanden geleden een wijze les van mijn kraamverzorgster gehad...
'wie zorgt er snachts voor je kind? Jij of je bezoek dat het zo gezellig vindt om laat met je af te spreken?'
Mijn zoon is een harstikke makkelijk sociaal kind. Maar als hij een drukke dag achter de rug heeft, moet hij al die belevingen snachts verwerken. Als wij dit niet op tijd af bouwen voordat hij naar bed gaat (ergens tussen 19:00/19:30), dan wordt het gegarandeerd een drama nacht waarbij hij om de 2uur wakker is (hij slaapt normaal redelijk door).
Dus als ik moet kiezen tussen mijn nachtrust of een feestje, dan is mijn keuze snel gemaakt.
Mocht het een feestje zijn waar ik of mijn vriend echt bij willen zijn, dan blijft de ander thuis bij de kleine.
 
Terug
Bovenaan