wat nu ????

Ik moet even iets kwijt...
Ik heb een echo gehad, alles was oke.(ik ben 33 weken zwanger)
Ik was zoooo nieuwsgierig naar het geslacht want mijn man en m'n zoontje willen graag een meisje nu weet ik wel gezondheid staat voorop maarja alles zit een beetje tegen in 't leven de laatste tijd en ik zou het zo geweldig vinden als ik een meisje op de wereld kan zetten, maar wat heeft de echo laten zien...het word een jongen...
en ik vind het zo erg dat ik teleur gesteld ben, echt ik ben er helemaal van slag van want ik was er ook van overtuigd dat het een meisje zou zijn. Wat moet ik nou, ik ben zo teleur gesteld is dat niet erg. Graag een reactie, ookal is de waarheid hard geef me raad !!!
 
Ik wist niet goed of ik nou moest reageren of niet maar ik doe het toch maar. Jou verhaal doet me PIJN!! en ik zeg het ook maar gewoon want er zijn mensen die er allers voorover zouden willen hebben om twee gezonde kinderen te krijgen. Alles..
Ik zelf heb nu vier miskramen achter de rug waarvan een kindje met 22 weken in mijn buik is overleden. We hebben zoveel verdriet, teleurstellingen en pijn gekend dat ik me niet voor kan stellen dat je hier teleurgesteld over bent! Ik zou zo met je willen ruilen geen verdriet meer kennen om mijn babies die ik moet missen.

Wees alsjesblieft tevreden en blij wat je nu hebt. Dit is zo'n kostbaar leven wat je nu bij je draagt en daar doet het geslacht niet toe. Het is en lijkt leuk om een jongen en een meisje te hebben maar zo zit het leven niet in elkaar. Je kunt niets sturen en elk kind is een geschenk wat het geslacht ook mag zijn.
Dus anoniem ik hoop dat je teleurstellingen snel overboord kunt gooien en eens bij stil te staan wat voor wonder het is om zwanger te zijn en al een kind te hebben. Want voor velen is dat niet zo vanzelfsprekend!

Kim.
 
Kan Kim's reactie heel goed begrijpen, aan de andere kant, je bent ook maar een mens......
Persoonlijk kan ik me ook niet voorstellen dat ik zo'n reactie zou geven. Ben 23 wk zwanger van de 2e en krijg vaak de vraag: nu voor een meisje?
Nee, het maakt met echt niet uit, als het maar gezond is!!!!!

Het zou makkelijk zijn als we onze gevoelens konden sturen, helaas lijden die ook wel eens een eigen leven...

groetjes Mosy
 
Ik heb gelijk jullie reactie gelezen... jullie hebben echt gelijk, ik wil echt blij zijn ik doe ook m'n best, ik denk dat ik jullie reactie nodig heb want het is ook een wondertje. sorry als het verkeerd overkomt, maar het is een moeilijk maar eerlijk gevoel wat ik even kwijt moest het is ook voor mij niet makkelijk want ik durf dit ook niet aan iemand persoonlijk te vertellen vandaar op deze manier.
Sorry als ik iemand hiermee kwets, is echt m'n bedoeling niet.
 
Hoi
Ik vind eigenlijk dat je je niet hoeft te schamen voor je gevoelens. Geef het gewoon even de tijd om te wennen aan het idee dat het toch een jongetje wordt. Je mag toch best teleurgesteld zijn. Natuurlijk weet je rationeel dat je niet mag klagen en dat gezondheid voorop staat, maar gevoelsmatig is het gewoon wat anders. Probeer het een plekje te geven, huil van mijn part er om, en praat erover met iemand die je respecteerd en vertrouwd.
Je zal zien dat dat alleen al oplucht en zo kan je je daarna gaan verheugen op je 2e mannetje. Heel veel succes en laat je niet beinvloeden van wat wel en niet mag denken "zogezegd". Je moet nu eenmaal je gevoel ook serieus nemen, want anders komt het toch weer een keer boven. Het beste hoor, gr Tanja.
 
Hoi,

Jeetje, ik kan me er wel iets bij indenken. Zulke gevoelens mag je wel over denken maar pas op wat je uitspreekt. Ik snap wel waarom je het op deze manier doet hoor het gevoel is er nu eenmaal. De reactie van Kim snap ik helemaal. Ik ben ook in oktober een jochie verloren. Hij is doodgeboren en was 30 weken. Ik denk dat je heel blij mag zijn met je 2 jochie's.
Ik snap je teleurstelling maar je maakt er wel een drama van hoor!

Groetjes Bianca
 
Hoi hoi.Sorry dat ik het moet zeggen,maar ik ben zelf nog niet zwanger.Ben een tijd al bezig.en vindt het erg om zoiets te horen.Ik ben al blij als ik een kind mag krijgen,meisje of een jongen.Wees inderdaad blij met wat je hebt.en je zegt alles zit tegen!!!nou mijn schoonvader heeft kanker en is nog onduidelijk of hij he toverleeft.hij heeft ook een hartaanval gehad[een hele zware]ik en mijn vriend zijn allebij al een aantal keer geopereerd,enz enz.wees blij met wat je hebt.het leven is veels te kort.Hoop niet dat je het verkeerd opvat,maar denk is aan de mensen die helemaaal geen kind kunnen krijgen.die zouden dolgraag in je schoenen willen staan.

gr manuela
 
Vervelend dat je je zo teleurgesteld voelt en het is ook wel knap dat je het hardop durft uit te spreken, maar ik vind het moeilijk dit te lezen.
Ik veroordeel je absoluut niet, maar hoop wel dat je bijtijds alles weer wat op een rijtje krijgt en dat je zoontje in ieder geval niet de dupe wordt van het feit dat je eigenlijk liever een meisje had gehad.
Ik heb in het verleden iemand gekend die altijd door zijn ouders is miskend omdat hij als jongen is geboren, dus ik weet welke ellende dat voor zo'n kind is.
Probeer toch te genieten van de laatste weken van zoiets bijzonders als een zwangerschap en heel veel sterkte gewenst.
 
Terug
Bovenaan