Wat voor mama ben jij?

pffff naar jezelf kijken is best moeilijk.
Ehh ik ben een mama die graag veel dingen met de kids doet. We gaan iedere week naar gym, en zwemmen, gaan veel naar de bieb, naar de speeltuin en kinderboerderij. Vind het heel leuk om met ze te koken of te verven.
Maar vind ook dat ze daar tegenover ook zichzelf af en toe moeten kunnen vermaken.
Ik kan met baby's heel geduldig zijn maar hoe meer ik door heb dat ze mij begrijpen hoe minder geduld ik heb.
Ze mogen bij mij best veel, maar ik verwacht daarentegen ook veel van ze. Ik vind het prima als ze de bank overhoop halen voor een tent. Maar als er een beker omgaat door niet opletten ben ik wel chagi en dat zullen ze weten ook. (iig voor mijn 3jarige dus, kijk de jongste snapt dat nog niet dus die krijgt geen boze mama dan)
Kwa slapen ben ik best makkelijk, als ze wakker zijn mogen ze bij mij in bed. Mijn kids waren sowieso moeilijke slapers dus droeg ik ze als baby veel het huis door. Met baby in de draagzak, stofzuigen, wassen en ed.
Als ze het netjes vragen kunnen ze veel bij mij gedaan krijgen. Ook hebben ze wel een soort stemrecht in huis. Als ze een leuk idee hebben wat we kunnen gaan doen wil ik daar best in mee gaan.
Ik wil dat ze elkaar helpen waar ze kunnen. De oudste helpt met het uitdoen van de jan voor de jongste en de jongste helpt dingen aan der grote broer aan te geven.
Ik ben een mama die wil dat ze bepaalde dingen kunnen en stimuleer/oefen dat. Mijn zoon kan al klok kijken (hele uren), tellen tot 30 in ned, tot 10 in engels en tot 5 in het frans, hij kan het abc herkennen en benoemen....gewoon een beetje voorbereiding op de basisschool zeg maar.
Ik hamer ook wel op zelfstandigheid. Zelf brood kunnen smeren, vlees snijden. aankleden, zelf de weg naar huis kunnen vinden dat soort dingen.
 
Wat voor moeder ben je, wat voor moeder zou je willen zijn............. dit is zó'n moeilijke vraag, die is volgens mij niet in een paar woorden te vangen.

Elk kindje heeft een eigen karakter, elk kind reageert anders op situaties. Waar de een alleen maar gedijt met rust en regelmaat, zal de ander makkelijker zijn met onverwachte situaties. Het ene kind slaapt vanaf nacht 1 door, bij de ander duurt het anderhalf jaar. Het ene kind luistert als je wat zegt, het andere zal dan net nog even verder een grens opzoeken............ Wat je zou willen doen, hoe je zou willen zijn als mama, dat heb je gewoon niet altijd in de hand denk ik.

Wat ik probeer te doen: ik kijk naar mijn kinderen, wanneer voelen ze zich veilig en geborgen, wat kan ik doen om hen goed op weg te helpen in dit leven? Regelmaat, een veilig thuis, duidelijke regels, vaste bedtijden. Maar ook dansen en lachen, nog 1 klein filmpje kijken, een extra koekje bij wijze van. Zo steken wij het ouderschap in.

Een jongetje van 4 dat zo lief is, nog steeds en altijd geweest.  Toen hij een  peuter van anderhalf was, kon ik me er niks bij voorstellen dat er ook kindjes waren die niet luisterden, wel piepten, permanent grenzen opzochten. Een meisje erbij, nu anderhalf, zo vrolijk en ondernemend, grenzen opzoekend maar altijd met een stralende toet, Piepen?Afleiden en weer verder gaan. Wij zijn gezegend met makkelijke kinderen, maar bij een heleboel mensen is dat anders.

Wat voor mama ik ben: een gelukkige mama, die dol is op haar kindjes. En wat Pascal daar zegt, als afsluiter, dat is zo waar!! Dikke natte kussen, warme knuffels en een kind dat laat merken dat jij de allerliefste van de wereld bent: dan ben je goed bezig!

Liefs
Susan mv 2 (b)engeltjes!
 
Pfff,moeilijk om jezelf te beschrijven als mama hoor.
Maar goed,ik ga het proberen.

Ik ben een consequente mama,met weinig geduld.
Nee is nee en verder geen gezeur.
Duidelijke regels en regelmaat staan hier hoog in het vaandel!

Ik zie bij de kinderen dat onze aanpak de juiste is,althans,voor MIJN kinderen!
mijn vriendin zegt wel eens,makkelijkere kinderen dan die van jou,die moeten nog geboren worden.
Dit klinkt misschien arrogant,zo bedoel ik het niet,maar ik ben wel trots op hoe de kinderen zich ontwikkelen en zich gedragen.

Ik ben niet uitermate streng,ze mogen best veel,maar wat niet mag,mag niet en daar ga ik niet over in discussie!

Huilen om niks irriteert mij ook uitermate,ik kan er gewoon niet tegen.
Aangezien ze er hier ook niks mee bereiken,doen ze dat ook eigenlijk nooit,tenzij ze ziek zijn oid.

Maaaarrrr ik ben ook een gezellige mama,die heel veel knuffelt en met ze speelt,danst,zingt etc.
Maar dat allemaal wel op MIJN tijd en niet de hele dag,eerst mijn klussen in huis ed. en dan tijd voor de jongens.
Zo leren ze ook om zichzelf goed te vermaken.

Mijn man en ik zitten duidelijk op één lijn en denken qua opvoeding precies hetzelfde,ik denk dat dat ook heel belangrijk is.

Al met al voelt het goed hoe wij de jongens opvoeden,en dat is het allerbelangrijkste,toch?

Groetjes Tanja.




 
Terug
Bovenaan