Wat voor mama ben jij?

moeilijk hoor....
Wij zijn hier best makkelijk.
Als Mila iets doet wat niet mag probeer ik daar rustig mee om te gaan en niet de hele strijdt aan te gaan.daar hou ik niet van en dat win je toch niet.Ik voel me daar ook niet lekker bij.Wat ik probeer is om het zoveel mogelijk te negeren en om te zetten in iets positiefs.
Verder gaat mijn kind voor alles!,ik heb avonden dat ik Mila maar nachtzoentjes blijf geven omdat ik de volgende dag moet werken.erg he haha.
Ik wil ook vaak alleen maar het beste voor haar.maar dat zal wel mama eigen zijn he.
Het is niet zo dat ik haar erg verwen hoor, dat vindt ik niet nodig.
ook hier is het zo als Mila dramerig is of   huilt om niks wordt daar weinig aandacht aan besteed.ik vindt dat gemiep om niks niet nodig.
Mila is een heel makkelijk kind,we hebben er nauwelijks wat mee te doen.
Oja ik zou wel wat geduldiger willen zijn,wat minder willen mopperen als ik mezelf bijv in de weg zit.Daar kan zij niks aan doen...ik kan   soms lekker mopperen. haha En ik moet leren dat die was,die stijk enz minder belangerijk zijn dan ik soms denk.
Maar verder ben ik een echte knuffel mama.
groetjes piewie.
 
Pff ik vind het ook lastig om te omschrijven hoor.

Maar ik vind dat Jamei in principe alles mag en kan, binnen de perken. Maar ik vind het vreselijk irritant als meneer bijv. niet in de buggy wil gaan zitten of tegenstribbelt om in de auto te gaan. Gewoon luisteren!!

Maar hij mag van mij bijv. wel het vlees van zijn brood eten (als hij ook maar een paar stukje gewoon brood eet). Daar ben ik dus niet zo heel streng in.

Idd gewoon niet miepen!! Daar kan ik heel slecht tegen. Verder kan ik wel heel geduldig en rustig zijn. Hij kwam van de week bijv. uit bedje en ik ging naar hem toen. ik vertelde hem rustig dat hij nog even moest gaan slapen, want het was nog veel te vroeg (3 uur). Meneer heb ik weer op bed gelegd en hij huilt eventjes, maar komt niet meer uit bedje. Nou dan ben ik vreselijk trots op hem. Maar ik denk ook dat dat komt door rustig en consequent te blijven.

Als hij iets goed doet belonen en als hij aan het uitproberen is negeren. Dingen die hij doet en die niet mogen consequent corrigeren.

Nou ja dat is het wel zo'n beetje geloof ik, hihi.

Gr. Natasja mv Jamie
 
uuummm ff denken wat voor moeder ben ik

ik ben heel erg geduldig hij is best vrij met dingen mag veel
maar wat niet mag mag ook niet. ben heel erg consequente
en dat weet hij hoef dingen maar een keer te zeggen
naar bed gaan elke dag de zelfde tijden. tenzij we weg zijn maar daar heeft hij gelukkig ook geen moeite mee we zij heel lief voor elkaar hij mag niet slaan
dan zeg ik aai aai en dan doet hij dat ook zo niet is hij ff lucht en kan hij gaan
hier word veel geknuffeld. wat hij erg graag doet . gelukkig
tim is heel lief eigenlijk ook als hij ziek is maar hij heeft ook zijn miep momenten
en dat negeer ik maar wil hij niet in de stoel om te eten dan maar niet ik ga nooit strijden om eten
is hij ziek valt alles weg en ben ik heel geduldig en mag hij van mij de hele dag MIEPEN haha maar als hij ziek is is het echt weer een baby die de hele dag slaapt
en dan ben ik zo un moeder die de hele dag bij zijn kind is ook snacht ´s .

gr stephanie en timothy

 
Leuk topic weer!

Ik ben ook zo'n moeder die niet houdt van miepen (die gebruiken we hier ook idd).
Amy is nog wel wat jonger dan jullie kids (ze is nu ruim 13 maand), maar toch begrijpt ze al veel meer dan we van te voren gedacht hadden.
Ze weet al heel duidelijk wat nee betekent. Echt straffen heeft nog geen zin, dat begrijpt ze nog niet, maar we zijn wel heel consequent in wat mag en wat niet. De stereo staat bijvoorbeeld op haar grijphoogte, maar ze komt er niet aan. Dat was na 3x zeggen en haar handjes weghalen bij de knopjes duidelijk.

Ze mag hier in huis alles ontdekken, maar binnen de grenzen.
En jengelen houden we hier ook niet van. Als er echt wat is dan wordt hier ook alles weggeknuffeld, maar jengelen om niks proberen we toch wel af te leren. Op het moment leiden we haar dan af met wat anders, en als ze bijvoorbeeld niet wil eten, nou, dan niet. Dan gaat ze in de box en/of naar bed. Dan heeft ze maar honger. Want we willen haar niet aanwennen dat ze dan nog wel een fles krijgt als ze naar bed gaat.

Het klinkt wel heel hardvochtig als ik het zo schrijf, maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel. Mijn grootste nachtmerrie is een kind te hebben dat bijvoorbeeld in de supermarkt op de grond gaat liggen tieren omdat ze geen zakje snoep of chips mag. Dus we gaan er absoluut voor zorgen dat dat niet gaat gebeuren.

Dus hier ook vooral: duidelijkheid, consequent zijn en vooral veel knuffelen en lol hebben met elkaar.

Groetjes Lilian
mv Amy, 17-12-06
 
Haha, miepen noem ik miemelen, dat zal wel komen door mijn Limburgse roots! :)

Wel een leuk topic en mooi om te lezen hoe iedereen zijn eigen stijl en ideeën heeft. Als ik mezelf zou moeten omschrijven als moeder? Jeetje dat vind ik wel erg lastig! Ik ben zeker consequent, nee is nee. Janne luistert dan ook erg goed. Haha ik had een paar maanden terug een helder moment met een collega (heeft ook een klein knulletje) over consequent zijn. Ik zal jullie de theorieën besparen maar wat het zo moeilijk maakt om consequent te zijn, is dat je hiermee niet alleen je kind beloond maar op de korte termijn ook jezelf. Je bent immers van je miepende kind af! Op de langere termijn is het echter belonend voor beide om je grenzen aan te geven. Dit is ook echt mijn overtuiging!

Verder ben ik wel echt van het knuffelen, ow wat vond ik die periode van Janne moeilijk toen zij besloot hier minder behoefte aan te hebben! Kon hier dan ook erg onzeker van worden. Gelukkig is het nu weer de grootste knuffelkont die er is.

Wat ik ook nooit van mezelf gedacht had, is dat ik erg voorzichtig ben! Absoluut niet met nieuwe dingen uitproberen maar wel met vallen et cetera. Maak er geen drama van als het gebeurd maar zeg wel vaak tegen Janne dat ze voorzichtig moet doen. Nu is zij zelf ook wel erg voorzichtig, maar dat kan ook aangeleerd zijn....

En verder lekker gek doen! Jeetje heb ik een rare dansjes voor haar opgevoerd! En gekke bekken trekken, heerlijk. Janne is daar ook wel goed in, maakt ons ook vaak aan het lachen.

Kortom, we hebben het leuk met zijn drietjes! Wel mooi om dat zo voor jezelf eens neer te zetten.

Liefs Bregje mv Janne (17-07-2006)
 
Sja, wat voor moeder ben ik.... Moeilijk, maar ik zal me er ook aan wagen.

Ik probeer als moeder vooral rustig te zijn en ik probeer Stef zoveel mogelijk te stimuleren om zichzelf te vermaken. UIteraard spelen we ook heel veel samen en doen we leuke dingen, maar ik vind het ook heel belangrijk dat hij alleen kan spelen. Ik doe dan ook meestal het huishouden als hij beneden is. Hij speelt dan ondertussen lekker met de stofzuiger of hij haalt "zijn"   keukenkastje leeg... Het wil uiteraard niet altijd lukken, en dan doen we samen iets leuks, maar ik probeer het dagelijks te stimuleren.

Verder probeer ik om zoveel mogelijk alles makkelijk te houden. Ja=ja nee=nee. En als Stef het ergens niet mee eens is, heeft hij pech en gebeurt het dus zeker! Ik kan dan ook met een krijsend kind over straat lopen en geen spier vertrekken omdat ik vind dat iets gewoon even moet. Helaas krijst Stef dan vaak ook, daar is ook gewoon niets tegen te doen (negeren, terugschreeuwen, boos worden, straffen) En ik heb me daar (redelijk) bij neergelegd. Het blijft niet leuk en ik probeer zo nu en dan nog wat, maar ik vrees dat het vanzelf over moet gaan..... Wat het eten betreft....Dat hebben we opgegeven. We geven hem wat hij wel wil en wachten tot het moment dat hij weer gaat eten. Het heeft nu in al die maanden (al zeker 3 maanden eet hij amper) zoveel frustratie opgelever, we zijn er klaar mee!

Ik ben verder een bijzonder makkelijke mama (denk ik) Stef maag heel veel en onze rituelen en vaste tijden, zijn altijd flexibel. Stef heeft daar verder ook niets van. Hij weet dat het allemaal echt wel gebeurt, alleen dan wel als het mama uitkomt. Ook heeft hij veel vrijheid omdat ik bepaalde dingen speciaal voor hem heb gemaakt omdat hij niet een opgeef-karakter heeft (helaaaaaas) Zo heeft hij dus een eigen keukenkastje wat hij wel mag openmaken en leeghalen., omdat het niet te doen is om hem steeds opnieuw nee te zeggen en geen alternatief te geven. Ik was hier geen voorstander van, maar het is echt niet anders...

Sja enne.....dat is het wel denk ik.
Oh ja, Miepen! Daar doe ik ook niet aan. Als er niks is, laat ik hem zo op de grond zitten en loop weg. Als er echt iets is, wil ik hem zo snel mogelijk bij me hebben om het " beter te maken" en dat weet hij ook best wel. Helaas kan Stef me weol goed uitdagen door gewoon te gaan gillen. Ik vind het nog altijd moeilijk om daar mee om te gaan, maar ik red me ermee.....

Nou, als ik nog wat bedenk schrijf ik het nog wel op.
Liefs Annet
 
Ja wat voor mama ben ik.

Ik ben een mama waar veel kan maar er zijn grenzen en die weet vooral Nick ook heel goed. Tess is nog in de leerfase zal ik maar zeggen.

Af en toe kan ik wat consequenter zijn maar vooral aan het eind van de dag als ik moe ben dan wordt ik nog wel eens wat makkelijker. Ik weet het het is niet goed maar soms heb ik er even niet meer de energie voor.

Ik hou van gezelligheid en doe dus ook veel met de kinderen maar ik vindt het ook belangrijk dat ze alleen leren spelen.
Als Nick of Tess zich aanstelt dan negeer ik dat door gewoon over hun heen te stappen. Verder wordt er niet veel aandacht geschonken als ze vallen (natuurlijk wel als ze zich echt zeer doen) maar wordt er gezegd   "opstaan en verder gaan"
Nick weet dit al precies en huilt dan ook alleen maar als hij echt wat heeft.

Moeilijk hoor om het zo op te schrijven maar wel leuk om te lezen.
Liefs sandra
 
Terug
Bovenaan