Wat zou jij doen?

Ja ik begrijp jullie wel maar jullie kinderen maken dan geen kabaal en zijn lief en luisteren heel goed. Milton als hij boos is gooit hij zich eigen op de grond dat is gewoon pure negatieve aandacht vragen en ik zeg ook weleens tegen een kennis nou ze kunnen tekeer gaan net alsof ze vermoord worden terwijl het iets is dat ze niet zo tekeer hoeven te gaan voorbeeld haren wassen of dat ze naar hun kamer worden gestuurd als ze stout zijn heb ik dan extreme kinderen maken jullie kinderen dan nooit ruzie komop zeg
Ik hoor het wel vaker om mij heen.
Trouwens bij het cb weten ze hoe ik voor mijn kinderen ben die weten ziezo al dat het niet waar zou wezen als het bij mij het geval was maar ik vind het zo achterbaks achter iemand zijn rug om spreek de persoon er zelf op aan weet jij hoe het in elkaar steekt ik heb ook geen zin om telkens uitleg te moeten geven aan mijn buren als er weer iets is. Jongen zit op school en ze zitten nog bij cb als die zien dat het niet goed gaat grijpen ze wel in
 
Lis... erg jammer dat JIJ je er persoonlijk op aangevallen voelt.
Tuurlijk maken kinderen herrie, ik wil niet zeggen dat Myrthe dat niet doet.
Ook wij wonen in gehorige huizen, beide buren hebben een stenen vloer, wij parket. Je kan de buren al horen pissen, dus ja is gehorig.
Alleen aan de andere kant van mij woont een gezin met 3 knullen, waarom hoor ik die dan niet?
Die rennen ook en zitten elkaar vaak achterna.
En waarom zouden jouw kinderen pittiger zijn dan onze kinderen?
"jullie kinderen maken dan geen kabaal en zijn lief en luisteren goed"?
Hoe weet jij dat? Myrthe kan ook heel hard gillen en huilen als ze dr zin niet krijgt.
Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik hoor echt wel verschil in huilen als het boos, angst, pijn of zeuren is.
En hij krijst 's morgens en 's nachts echt van angst.

Ik vind het niet normaal dat als jongste in loopstoeltje zit (vorig jaar) en oudste rent met hem en botst hem expres meerdere malen tegen muur en je ziet dat hoofdje heen en beer bengelen, dat meoder gaat lachen!
Voel je niet aangevallen omdat ik advies vraag over mijn buren.
Zoals ik lees en begrijp ben jij een goede moeder die alles doet om haar kind te beschermen, op te voeden en te zorgen dat alles goed is met hem en haar.
Dat idee heb ik niet van de buurvrouw.
Ik vroeg advies, sorry dat jij je aangevallen voelt.

Ik ga zeker amk bellen voor advies. Dank jullie wel meiden.

Liefs Irene
 
Ik voel mij een beetje aangesproken maar ik weet dat je het niet naar mij toe bedoelt . Alleen ik wil je op dingen wijzen want zoals het daar beschreven staat lijkt een beetje op onze situatie . Ik moet er dan ook bij vermelden dat Milton een goeie sloper is en die dag dat ik ruzie met hem had was omdat hij de vaatwasser bijna kapot had gemaakt en niet willen opschieten om naar de peuterspeelzaal te gaan dat is dus al een poosje terug. Maar de wonin waar wij in zitten hebben boven en beneden houten vloeren helemaal geen beton en de muren zijn gipsplaatjes zoals de plafonds ze worden volgend jaar ook gerenoveerd Maar je hoeft geen sorry te zeggen meid ik begrijp ook dat je het goed bedoelt naar je buren toe maar is daar geen bepaaalde achtergrond waar jij niks vanaf weet het is zo een gevoelig moeilijk onderwerp en zoals je beschrijf hoe dat eraan toe gaat over dat loopstoeltje ja vind ik ook niet normaal maar ik moet zeggen dat ik het nou ook vrij pittig heb met mijn 2 kids met hun moeilijke fases zelf mijn man zei het laatst pas toen dat hij ook een week ziek thuis was van dat het vrij pittig is we blijven corrigeren de hele dag door het is puur uitdagen tot hoever kan ik en hij ziet dat op straat maar wij proberen juist respect bij te brengen soms zeggen we wel lijk wel of we weer opnioeuw kunnen beginnen met heropvoeden ook zodra er bepaalde personen in de buurt komen daar heb ik nou het contact mee verbroken maar met mijn eigen neefje kan dat niet die in de pubertijd zit en zich behoorlijk afzet tegen zijn moeder en milton vind dat ook normaal dan wat hij ziet en ik fluit mijn neefje dan ook terug dat hij daar moet opletten dat milton het over gaat nemen en dat wil ik niet
 
Gelukkig, want het was ook echt niet om jouw kinderen.
Opvoeden is ook heel zwaar en ik weet dat ze het er moeilijk mee heeft.
Sowieso is zij psychisch niet helemaal in orde heb ik het idee. Om nou je kind ervan te beschuldigen dat hij je leven verpest? Vind ik ver gaan.
Er is tijdje terug volgens haar zeggen iemand komen filmen hoe zij als moeder deed, maar kids zaten alleen apatisch op de bank.
Het blijft ook moeilijk, lichamelijke mishandeling zie je en je hebt bewijs. Verwaarlozing in breedste zin van het woord is heel moeilijk aan te tonen.
Iedereen heeft zijn/haar eigen manier van opvoeden en ook ik maak fouten en zal dat ook doen.
Ik en buren met mij hebben alleen het idee dat zij het niet aankan.
Nu heeft mijn buurman vorige week besloten dat hij niet verder wil met haar. Ik hou mijn hart vast als zij de voogdij krijgt.
En niet buiten spelen, zij wilt niet mee naar buiten. Andere buuf haalt haar op om naar speeltuin te gaan, ze heeft gewoon geen zin, eigenlijk zelden.
Is ook maar klein voorbeeld hoor.

School en psz/kdv heeft ook verantwoordelijkheid om melding te maken als zij iets vermoedden, maar ik spreek uit ervaring dat het als instantie niet makkelijk gaat.
Het blijft gewoon moeilijk iets. Daarom vroeg ik ook advies.
Ik snap jouw kant van het verhaal ook heel goed, dat is dé reden waarom ik tot nu toe nog geen melding gemaakt hebt.
En die huizen... tja heel bekend.....

Liefs Irene
 
Hey Irene,
Je hebt al besloten om advies te gaan vragen. Dat zou ik ook doen. Als je niks doet en het loopt echt een keer uit de hand, dan voel je je misschien schuldig. Ik vind trouwens dat we in Nederland elkaar best wat meer mogen aanspreken op elkaar gedrag. Ook als het om kinderen gaat. It takes a village to raise a child vind ik een mooi gezegde, toch?
Succes ermee en hou ons op de hoogte!!
 
hey irene.

met open mond heb ik jouw topic, en alle reacties zitten lezen.
dit mag gewoon niet! dit mag een kind niet worden aangedaan!
zou idd even bellen naar dat bedrijf voor informatie.
kijken wat hun zeggen, of je iets kan doen.

een vriend van mij, en zijn toenmalige vriendin hadden een kindje. hun konden ook totaal niet zorgen voor die kleine.
lieten haar rustig een uur in een poepluier liggen, liepen te vechten samen waar die kleine bij was ( oke, ze was wel pasgeboren, maar dat kind voelde al die stres) rookte in dat huis, blowde in dat huis, gaven totaal geen aandacht aan dat kind.
echt doodzielig gewoon.
ik was 18, had net zelf mn 1e kindje verloren en was in staat om rachel (het kindje) op te pakken en mee te nemen!!!
elke keer als ik daar kwam, gaf ik automatisch rachel eerst een schone luier, ging met haar spelen enz. heb het er toen met mn moeder over gehad, klinkt stom, maar ik ging er gewoon aan onderdoor!!! het was niet mijn kindje, maar het deed me zo veel verdriet.
ik had net mn kindje verloren, die ik alles wilde geven wat hij/zij nodig zou hebben, en hun hebben verdorrie een prachtig kindje, en zorgen er niet voor!
2 dagen voor kerst. ik zal het nooit vergeten.
ik stond met rachel voor de spiegel, ze was inmiddels 6 maanden oud. was met haar aan het spelen, en ze lachtte vollop. moeders zat op de bank, vader was de hort op met vrienden en zn nieuwe vriendin. opeens stond het hele huis vol met politie, en een mevrouw. ik schrok me wezeloos, heb keihard gehuild dat ze haar niet mee mochten nemen, dat ik wel voor haar zou zorgen. maar nee, rachel werd uit mn handen getrokken, en mee genomen. (( en moeder zit nog steeds op de bank, geen grijntje verdriet of niks!!!!!)
ik heb het er ontzettend moeilijk mee gehad, maar wist dat ze 10000x beter af was in een pleeggezin.
inmiddels is dat kindje bijna 4 en wordt van hort naar her gesleept.
ze is niet meer bij dat pleeggezin, waar ze het ontzettend goed had.
de oma van rachel (moeder van moeder) heeft nu de voogdij over haar. maar ook zij kan het ouderschap niet aan. dus is ze bijna altijd bij der vader en zijn vriendin. dit mag niet van jeugdzorg, maar die oma verwaarloosd rachel ook, dus is ze beter af bij haar vader en zn vriendin.
ook zij heeft een enorme achterstand. nathalia praat beter dan rachel!
om het verhaal even kort te maken, want t is wel weer een heel lang verhaal.
ik zou er dus wat aan doen.
te beginnen bij advies inwinnen, en evt daarna aan de bel trekken. voel je geen klikspaan of verader. tis in het belang van die kids!!!!

en lis..... jij hebt idd moeilijkhandelbare kids af en toe. zijn behoorlijk pittig, maar dat maakt jou nog geen slechte moeder!!!!
jij bent er altijd voor milton en shanice, hoe moeilijk ze ook zijn. en die buurman... k heb t al vaker gezegd... lekker laten gaan!!!!!!

liefs, do
 
Terug
Bovenaan