Hey Irene, je hebt al veel reacties gekregen! Heb je er wat aan?? Versterkt het je in een bepaald gevoel? Of vind je het nog steeds erg lastig te beslissen wat je wilt/gaat doen?
Het klinkt in ieder geval wel zorgelijk. Ook al geef je direct aan dat het niet om kindermishandeling gaat. Maar juist kindermishandeling is een gevolg van onmacht. En die onmacht van de moeder lees ik wel in je verhaal (waar is de vader?). Dus misschien moet je iets ondernemen om de kinderen juist te beschermen tegen erger! Bovendien moeten kinderen kunnen spelen, naar buiten kunnen, liefde ontvangen enz..... Ik heb echt medelijden met deze kinderen, ook al zal het voor moeder echt moeilijk zijn. En natuurlijk mogen kinderen herrie maken en volop spelen, maar je voelt zelf vaak wel aan als er iets niet klopt!
Jammer dat de buurvrouw nergens voor open staat!
Succes met afwegen!!
Het klinkt in ieder geval wel zorgelijk. Ook al geef je direct aan dat het niet om kindermishandeling gaat. Maar juist kindermishandeling is een gevolg van onmacht. En die onmacht van de moeder lees ik wel in je verhaal (waar is de vader?). Dus misschien moet je iets ondernemen om de kinderen juist te beschermen tegen erger! Bovendien moeten kinderen kunnen spelen, naar buiten kunnen, liefde ontvangen enz..... Ik heb echt medelijden met deze kinderen, ook al zal het voor moeder echt moeilijk zijn. En natuurlijk mogen kinderen herrie maken en volop spelen, maar je voelt zelf vaak wel aan als er iets niet klopt!
Jammer dat de buurvrouw nergens voor open staat!
Succes met afwegen!!