Hahahaha die Mammik.....romantisch avondje...gehad....?
Mijn man is vrachtwagenchauffeur en rijd ook op het buitenland.
Hij is 1 á 2 nachten per week van huis, maar deze week is hij gewoon
3 nachten weg AARRGGHHH!!
Ik werk zelf ook zo'n 40 uur per week en ben weinig thuis.
Doordeweeks is hier eigenlijk geen sprake van een seksleven

,
wij moeten het echt wat het weekend hebben zeg maar.
Vraag me af of ik daar ooit zwanger van ga worden hahahaha.
We kijken erg uit naar de kerst, even lekker een paar dagen vrij!
Ik had het gisteravond weer even heel moeilijk, ik dacht echt bij mezelf
"ik ga weer aan de pil".
Ik merk dat ik er toch behoorlijk veel mee bezig ben en ik moet heel eerlijk
bekennen dat toen ik gisteravond tegenover mijn man aan tafel zat
ik bijwijze van spreken "spermabank" op zijn voorhoofd zag staan hihihihi.
En dat was nou net wat ik niet wil, de dingen moeten vanzelf gaan vind ik.
En toen voelde ik echt even zoiets van "ik kan dit niet aan" .
Ik ben iemand die alles graag een beetje onder controle houd en grip heeft op
de dingen. En zwanger willen worden is alles behalve "grip hebben op".
Ik vind dat zo moeilijk!!
Dus dacht ik gisteravond met tranen in mijn ogen, dit is niks voor mij.
Ik wil het heel graag, maar word hier zo "nerveus" van.
Wat gebeurd er vanmorgen vroeg...mijn man ligt naast me, half wakker, half
slapend nog, hij begint ineens te lachen en zegt "hey ik heb mijn zoon (we hebben
al een naam bedacht en hij noemde "hem" nog bij naam ook) in mijn armen, wat
is dit geweldig, maar hoe kan dat nou...ik wist niet eens dat je zwanger was..."
Jullie begrijpen het waarschijnlijk al, hij praatte in zijn slaap.
Ik was ook nog niet helemaal terug op aarde en toen ik vanmorgen naar mijn werk
reed dacht ik "had hij het nou over zijn zoon??? ach..ik ga het hem niet vragen
het zal mijn hoofd wel weer zijn die het niet los kan laten en ik heb het dus vast gedroomd".
Toen belt mijn man me vanmorgen rond 9:00uur ineens op op mijn werk en zegt
"hey, ik ben vanacht vader geworden van een zoon...lachen he!!" ik zo " oké ik heb
het dus niet gedroomd".
Mijn man reageerde zo enthousiast (terwijl hij tot 2 maand geleden het nog niet
zag zitten om vader te worden) en gezien ik zoiets had gisteravond van.. ik ga
wel weer aan de pil...ppfffff toen kon ik m'n tranen niet bedwingen hoor.
Via de sms heb ik mijn man voorgelegd hoe ik me voel en dat ik slecht om kan gaan met het 'geen controle hebben over" en hij had alle begrip en sloot af met de woorden
"ik wil het heel erg graag, maar als jij het niet ziet zitten doen we het niet en zijn
we gewoon lekker gelukkig met z'n tweeën".
Dat "ik wil het heel erg graag" was voor mij net even dat duwtje dat ik schijnbaar
nodig had.
Ben dus maar gauw afgestapt van het idee om maar weer aan de pil te gaan .
Ppfff...wat een verhaal is dit geworden zeg.
Liefs, Puck.