Werken zorg en zwanger zijn

Ik heb in de zorg gewerkt tijdens mijn eerste zwangerschap toen was er geen corona man wat heb ik het zwaar gehad... en ben echt geen zeikerd ofzo... het was bij ons ook erg lastig allemaal uiteindelijk na veel gezeur ook terug gekunt in me uren uiteindelijk ben ik zelf met 32 met vakantie gegaan... ik was helemaal op.. en pijn... uiteindelijk kwam ik zonder dat ik door had in een burn out en depresssie maanden later. Ik ben 3 weken na me verlof terug gegaan daarna niet meer terug gekomen. Ik ben ook gestopt... ik hield van me werk... maar de bureaucratie... daardoor zie ik het niet meer zitten...zo zonde vooral in deze tijd.
Ik leed over het protocol van de kinderopvang....waarom daar wel en zorg niet? Onvoorstelbaar...niet vervelend bedoelt ofzo hoor;)
 
Ik werk ook in de zorg (ben nu echt heel pril zwanger) maar andere zwangere collega's werkten tot 34 of 36 weken en mochten alleen de 2 weken voor het verlof (dus vanaf week 32 of 34) vervangend werk doen. Dat betekend dat je dus wel in de directe patiëntenzorg aan het bed wordt ingedeeld. Wel rekening houdend met de zorgzwaarte van de patiënten.
 
Zeker een afspraak bij de bedrijfsarts laten plannen als je er niet uitkomt met je werkgever. Als je werkgever dit niet voor je wilt regelen kun je zelf contact opnemen met de arbodienst om een afspraak te maken. Je hebt namelijk altijd recht op toegang tot de bedrijfsarts, ook als je niet ziek bent, dat is wettelijk geregeld.
 
Terug
Bovenaan