Ik werk 36 uur per week (dat was voor de zwangerschap ook al zo) en ik doe administratief werk. Op zich gaat het best wel, maar ik heb bloedarmoede en ik ben gewoon enorm moe. Sommige dagen gaat het goed en op andere dagen staat mij het huilen nader dan het lachen omdat ik zo kapot ben soms in de ochtend al en dan de hele dag nog moet. Ik functioneer gewoon niet goed als ik zo moe ben, kan me niet concentreren enzo. Ik ben het helemaal eens met wat de meeste dames zeggen, je kan niet iedereen over een kam scheren, we zijn allemaal anders en onze zwangerschappen ook.
Het word vaak als zwak gezien als iemand zich ziek meld met bepaalde klachten zoals tijdens de zwangerschap maar ook daarbuiten, als mensen overspannen raken bijvoorbeeld. Maar het zijn uiteindelijk vaak die mensen die roepen dat anderen zich aanstellen als ze zich ziek melden die dan na jaren zo'n enorme burn out krijgen dat ze gewoon de wao in kunnen, omdat ze zich al die tijd maar groot gehouden hebben. Terwijl degene die een paar weken overspannen thuis was gewoon weer het werk hervat na een tijdje. Natuurlijk geld dit ook weer niet voor iedereen, maar ik heb het zien gebeuren.
In ieder geval, ik ga 6 weken van te voren met zwangerschapsverlof omdat ik zo enorm moe ben en lopen gaat minder goed, staan al helemaal en met die hitte zie ik het niet zitten. Iedereen moet het voor zichzelf bepalen. Als je je 'on top of the world' voelt moet je gewoon lekker doorgaan, is toch alleen maar fijn.
groetjes, Jane 25 weken
