Wie kiest er bewust voor één kindje?

Ik heb bewust gekozen voor 1 kind mede door mijn leeftijd (ik was 38 toen ik zwanger werd) en ik heb absoluut niet het gevoel dat ik mijn zoon iets ontneem. Ik ben blij met een gezond kind en het hebben van een broer of zus is leuk maar absoluut niet zaligmakend! Hij gaat 3 dagen in de week naar het KDV en ontmoet dus genoeg andere kinderen waar hij ook leert met andere kinderen om te gaan. Ook zal ik proberen als wij naar een pretpark gaat eventueel een vriendje mee uit te nodigen, maar ook dat hoeft niet altijd. En dat andere mensen opmerkingen maken of er nog een 2e komt, heb ik nauwelijks ervaren. Het stoort me ook niet, maar  ik kan  dan wel  bedenkelijk  reageren als ze er 3 hebben en men maakt zo'n opmerking naar mij toe. Dan denk ik ook, niemand kijkt er van op als je er 3 hebt, maar wel met 1 kind? Wees blij met wat je hebt en als je er meer wilt  en kan krijgen, ook mooi.
 
Hoi,

Ik ben zelf het enige biologische kind van mijn ouders. Je hoort vaak dat kinderen die zonder broertjes of zusjes opgroeien heel erg verwend zijn. Nou integendeel. Natuurlijk ben ik qua aandacht niets tekort gekomen, echter mijn vader is een man die zondags het vlees kwam snijden en mijn moeder werkte ook gewoon full-time. Qua centjes zat het bij ons thuis wel snor, maar ik  ben in materialistisch opzicht echt geen verwend kind geweest. Het is net hoe je daar als ouders mee om gaat. Mijn eerste merkbroek kreeg ik van de 2e hands winkel terwijl iedereen er één uit de winkel kreeg. Ik ben blij dat ik als enig-kind heel 'gewoon' ben opgegroeid.
Tot mijn tiende jaar heb ik het geen probleem gevonden om alleen te zijn. Ik vermaakte me uitstekend alleen en maakte heel makkelijk vriendjes en vriendinnetjes. Pas op de middelbare school vond ik het vervelend dat ik alleen met mijn ouders op vakantie moest. Gelukkig mocht ik dan gewoon een vriendinnetje meenemen.
Mijn ouders hebben bewust gekozen voor één kind, vooral wegens de carrieres die zij ambieerden.
Het enige nadeel wat me steeds meer gaat bezighouden is dat ik niets meer heb als mijn ouders er niet meer zijn. Niemand om jeugdsentiment mee te delen en al het regelwerk bij overlijden mag ik ook alleen doen. Ik probeer er niet teveel aan te denken, maar dit heeft mij wel doen besluiten dat ik zelf meer dan 1 kind wil (indien natuurlijk mogelijk). Maar goed, het is zeker niet erg om als enig-kind op te groeien en ik vind dan ook dat je gewoon je gevoel achterna moet gaan, wat de buitenwereld ook zegt.

Liefs Kleintje2008

 


hoi

ik wil   graag wat   aan jullie vragen ??
ik ben net 6 weken zwanger , ik ben op 27 januari naar de stadverloskundige praktijk in groningen geweest   voor de echo maar ik vond het heel vervelend dat er drie verpleeegster een invendiliege   echo moesten doen ik had het gevoel dat ze niet van wisten wand ik heb zo iets het kan ook eene hele vroege zwangerschap zijn ,,, of ligt het aan mij wand ik vond het helemaal niet zo fijne gevoel ???

kan iemand mij vertellen of dat normaal is ???

  alvast bedankt ,,,,,,


 gr awin

 
Terug
Bovenaan