Wie ook zo ziek van de zwangerschap?

Sjonge Jacolien, dat is snel gegaan! Wat verdrietig... Maar idd wel fijn dat je moeder nog zo betrokken heeft kunnen zijn bij je zwangerschap. Wat liggen het einde en het begin dan ineens dicht bij elkaar he?
In ieder geval heel veel sterkte, en dat die kleine je maar mag troosten op de moeilijke momenten, :)

Anne, jep, die familycar is heerlijk! Hij staat sinds vrijdag voor de deur, ;-) Nu hoef ik ook niet meer met de trein naar m';n werk: scheelt een hoop reistijd en het is echt super dat ik niet tussen rokende of naar parfum stinkende mensen hoef te staan/ziiten...
Leuk dat je m'n schilderijen zo leuk vond, :) Ja, ik ga denk ik wel zelf aan de slag... Geen muurschildering, denk ik, maar wel een mooi groot schilderij: is tenminste gemakkelijk te vervangen als ze wat ouder is en het schilderij te kinderachtig wordt, (of de kleuren niet meer passen, :))
Als je trouwens goedkope verf zoekt, zou je ook eens in de aanbiedingsboxen bij bouwmarkten kunnen kijken: die hebben nogal eens goedkope zooi liggen ook, :) Ik zou wel acryl nemen: olieverf moet je verdunnen en schoonmaken met terpentine: minder fijn op dit moment...
Hmm, dat bloed opgeven lijkt me wel een beetje eng, maar idd niet verwonderlijk, na zoveel kotsen. Ik heb al een tijdje niet meer gekotst, dus dat is al heel fijn. Ik ben nog steeds wel erg misselijk, maar OK. Wel een nieuw probleem: die kleine meid ligt tegen m'n maag aan te drukken, dus ik krijg maar hele kleine beetjes binnen, zit direct alweer vol :-( Was ik net weer aan het aankomen, val ik nu weer af doordat ik maar zo weinig binnenkrijg... Ach, nouja, voordeel is dat ik het er straks niet af hoef te trainen en die kleine groeit tot nu toe hardstikke goed... Ze waren met de echo steeds 2,5 week later uit, maar het groeien gaat nu zo hard, dat ik vermoed dat de volgende echo toch wel uit zal gaan wijzen dat er wat groeiachterstand ingehaald is. Ook niet zo verwonderlijk: m'n werk is sinds een maand echt stukken rustiger en zoals vandaag zit ik al de hele dag thuis achter m'n computertje verslaglegging enzo te doen. Heerlijk op m'n gemak en de gelegenheid om tussendoor eens een was erin te duwen... Voel me dan ook vele minder moe 's avonds!

Wel een ander stresspuntje: ruzie met m'n schoonouders. We hebben een tijd geleden aangegeven dat de rook bij hen thuis gewoon niet te doen is voor mij nu, of ze daar rekening mee zouden kunnen houden. Niet alleen overigens omdat ik ervan ga kotsen, maar ook vanwege gezondheid voor mij en de baby. Ja, dan zouden ze wel in de bijkeuken roken. Nouja, mijn man heeft toen gelijk al gezged: dat gaat niet werken, maar goed, dan merken we het wel en als het toch te erg is, dan gaan we wel weer weg.
Nouja, door alle kwaaltjes zijn we de hele zwangerschap nog niet daar geweest, maar eind vorige maand vierden we hier onze verjaardagen en hebben we met heerlijk weer in de tuin gezeten. We hebben toen de visite wel gevraagd of ze de tuin uit wilden gaan als ze wilden roken en dat is mijn schoonouders geheel in het verkeerde keelgat geschoten. Ze hebben mij de hele middag genegeerd en gingen weg zonder groeten...
Van z'n broer hoorde mijn man nu dat ze boos op ons zijn en zich afgewezen voelen, (zucht: alsof het om hen gaat). Dus heeft m'n man ze donderdagavond maar eens gebeld: dat we graag daarover zouden willen praten met ze, in plaats van dat ze er met de broers/zussen over praten. Ze zouden wel overleggen wanneer ze konden, ergens in de komende twee weken, (dan hebben wij vakantie en hadden we eigenlijk bedacht om met de kids van m'n man en opa en oma een dagje uit te doen, maar dan moet e.e.a. dus wel uitgepraat zijn). Maar goed, nog steeds niks gehoord, terwijl we al 4 dagen later zijn... Zo vervelend!
En zeker als ik Jacolien dan hoor dat haar moeder overlijdt, dan denk ik: Verdorie, als je elkaar dan bij leven en welzijn gewoon kunt zien, ga je over dit soort shit toch niet zo moeilijk lopen doen?!?
En ik krijg van m'n schoonouders de zwarte piet toegespeeld, dus had gisteren al bijna ruzie met m'n man toen ik m'n gal erover spuide... Weet ook wel dat hij dan weer in conflict komt tussen zijn ouders en mij, dus ga vanavond maar eens een vriendin proberen te bellen ofzo... (m'n man is vanavond niet thuis, zit bij een vriend diens computer te repareren). Erg lastig dus allemaal, bleh!

Maar goed, met de kleine gaat alles perfect, beweegt danig en omdat mijn buikspieren het eindelijk begeven hebben, twee weken geleden, doet dat gedraai ook bijna geen pijn meer.... Erg fijn, :)
 
Heyhey dames,

Vervelend lijkt me zeg als mensen jouw mening over roken in de buurt van jou en je kleintje niet lijken te respecteren. Ik merk dat om me heen sommige mensen er vanzelf over beginnen. Als ik in de pauzes met collega's buiten zit gaan ze vaak zo zitten dat de wind niet in mijn richting komt, ik hoef daar eigenlijk nooit iets over te zeggen.
Mijn moeder is zelfs in haar eigen huis gestopt met roken in de woonkamer vanwege de kleine die op komst is, ik had dit haar uiteraard nooit zelf gevraagd, maar mijn vader is er echt dolblij mee. Hij is als een gek de hele woonkamer opnieuw gaan verven en geniet van de frisselucht :) Leuk! Nu mijn moeder ziet hoe blij mijn vader ermee is, is dat voor haar ook weer een extra motivatie om het vol te houden.

Wij hadden zondag ook een 'leuke' grap. Mijn man kwam terug van een familie verjaardag met het nieuws dat zijn broer en diens vriendin weer zwanger zijn. Opzich hartstikke leuk natuurlijk! Hoe meer kleintjes hoe leuker voor onze meid, lijkt me, maar .....
Ze hadden er een half jaar geleden nogal op aangedrongen dat wij hun babyspullen zouden lenen. Kamertje, autostoeltje, wandelwagen, buggy etc.
Ik had daarin erg mijn twijfels gehad, want wie zegt dat zij nooit een tweede zouden willen? Ze hebben me toen verzekerd dat ze op z n vroegst aan een tweede zouden beginnen als onze kleine al een jaar oud was, of misschien wel helemaal nooit. Maar goed ze zijn dus zwanger..... met een verschil van een maand of 5 als iedereen gewoon op tijd geboren wordt en niemand te vroeg of te laat....
Wat ben ik blij zeg dat ik toen gezegd heb alleen de wandelwagen met buggyinzet te willen lenen... en dat we wel zelf een kamertje hebben uitgezocht.... want nu willen ze dus alles terug! 11 weken voor de uitgerekende datum...
Dus we zijn gisteren als een gek naar de babywinkel gegaan... vragen naar de levertijden 8 tot 10 weken!!! Gelukkig hadden ze er ook nog een aantal op voorraad... en laat dat nou juist degene zijn die wij graag wilden.... Dus ik kon vannacht ook weer goed slapen! Maar wat was ik kwaad zeg !! Ik heb lopen vloeken en tieren ... Gelukkig voelt zijn broer zich wel erg schuldig :) maarrruh... dat mag van mij ook nog wel even duren!   :) Wij hebben d'r potverdikkie niet om gevraagd om die spullen te lenen, het was zijn eigen idee.....

Ik heb trouwens toch schilderijtjes gekocht..... ontzettend mooi!
Zo mooi kan ik ze zelf niet maken ....
Als de jouwe af zijn wil ik ze wel bewonderen he?!

Liefs,
Anne
 
Sjonge, wat een verhaal! Ja, dan baal je wel even flink zeg! Ik zou ook nooit spullen van mijn broer hebben geleend, (die hebben een kleine van 2 jr 3mnd). Toen ik hem belde met ons nieuws reageerde hij een beetje vreemd, dat ik dacht: wat is er nou toch?
Nadat ik was  uitverteld, zegt ie: eh, ja, wij hebben ook een nieuwtje dan... Waren ze net zo lang zwanger als wij: m'n schoonzusje is een dag later uitgerekend dan ik. Maarja, idd, als ze er eentje hebben, komt er nog eentje bij en je weet nooit wanneer die komt, ;-)

Ik snap mijn schoonouders ook echt niet: het belang van je kleinkind gaat toch boven jezelf, zou ik zeggen? Maarja, dat moet ik eigenlijk ook niet verwachten van ze: ze konden al niet eens hun eigen kinderen boven hun eigen belangen zetten, laat staan dat ze dat bij kleinkids kunnen... Maar 't is wel erg vervelend. We hebben nog steeds niets van ze gehoord en het is alweer een week geleden dat mijn man gebeld heeft. Voor mezelf kan het me niet zoveel schelen en als ze te lang wachten, ga ik steeds meer zoiets hebben van: Zak een eind in de ...   Maar ik merk dat m'n man er wel echt verdrietig van is, en dat vind ik zo sneu voor hem! Zou er niet aan moeten denken dat mijn ouders zo zouden doen rondom de geboorte van ons kindje, en het overkomt hem dus wel.... Afwachten dus maar, of ze nog iets gaan laten horen. Ik ben benieuwd. Je zou toch denken dat zij ook graag alles snel uit de wereld willen hebben. Zij waren tenslotte degenen die tegen m'n zwager vertelden dat we ruzie hadden, (terwijl wij ons van geen kwaad bewust waren).

Ja, als m'n schilderijtjes af zijn, krijg je ze wel te zien, ;-)
Heb in ieder geval al wel een schilderijtje teruggevonden wat ij een paar jaar geleden al eens heb gemaakt: een tekening van de Berenboot met een brander op een plaatje hout gebrand... Erg leuk.
Maar eigenlijk wil ik iets met het thema jungle, want we nemen junglebehang, ( wit met speels over het behang verdeeld in lekkere felle kleurtjes allemaal wilde dieren: leeuwtjes, giraffes, olifanten, enz. En we hebben bij prenatal een grote giraffe-knuffel en een giraffe-vloerkleedje gekocht, (zo'n kleed als een berevel, dus helemaal plat, maar de kop wel gewoon gevuld. Echt grappig, :) Dus zou wel leuk zijn om daarop aan te sluiten. Misschien dat ik dan een paar van die dieren op het behang uitvergroot op schilderijtjes....
Wat voor schilderijtjes zijn dat, die jullie gekocht hebben?
 
heyhey,

Wij hebben een schilderij van een krokodil en 1 waar een heleboel beesten op staan. Zal ik je anders toevoegen op hyves? Dan zal ik er foto's van maken en kan je ze bewonderen! Al heb ik ze niet zelf gemaakt... ik vind ze helemaal geweldig !! Volgende week donderdag komen de meubels, dus dan kunnen we echt alles af gaan maken en de schilderijtjes ophangen :) aangezien we d'r nog niet helemaal uit zijn wat waar moet komen te staan kan dat nog ff niet ....
Ik ben me vanmorgen eens gaan verdiepen in zo'n lijst van spullen die je moet hebben voor de bevalling of vlak erna en zag dat we nog best veel moesten aanschaffen dat wordt zaterdag dus denk ik een shop untill you drop sessie-tje.

Vanmorgen bij de bedrijfsarts geweest. Waar ie me telefonisch een beetje bang had zitten maken en me voor aansteller had versleten heeft ie me nu geheel arbeidsongeschikt verklaard. Ik heb gezegd dat ik zelf wel graag wat wilde blijven doen, en werk dus 6 uur per week op therapeutische basis. Zodra ik besluit dat het me toch een beetje te veel wordt kan ik daarmee stoppen, da's wel een fijn idee!

Verder eigenlijk weinig bijzonders... fijne dag he! En hou 't hoofd koel in de hitte!

Liefs,
Anne
 
Ja leuk! Voeg me maar toe, ;-) Wie weet kan ik je schilderijtjes nog gebruiken ter inspiratie ook... :)
Fijn dat je nu dan de ruimte hebt om zelf een beetje te kijken wat je wel en niet aankunt.
Hier gaat het werken nog wel. Als ik voor een vergadering vroeg weg moet en dat lukt me niet door misselijkheid, dan ga ik gewoon later en daar is alle begrip voor... Gelukkig ook maar :) Voor de rest plan ik m'n eigen afspraken in, dus zit nu ook weer bijna in de startblokken om hier thuis eerst aan de verslagen te gaan. Dan maakt het niet zoveel uit als ik misselijk ben, ben er inmiddels wel aan gewend, dus heb niet meer zo heel erg dat ik er niet door kan werken. Het gaat wel langzamer, maarja, ik heb tot aan m'n verlof dan ook even 4-8 uur extra om m'n werk te doen: ook een fijne regeling, (als ik wel fit was geweest, was m'n contract namelijk gewoon gekort, :). Dat gaat nu pas gebeuren nadat mijn ouderschapsverlof straks op is...

M'n man heeft zondag dan maar zijn ouders gebeld. Kreeg z'n vader aan de lijn die er niets van afwist dat hij anderhalve week geleden z'n moeder aan de lijn had gehad en afgesproken had dat zij zouden laten weten wanneer ze konden komen om de dingen uit te praten. Heel vreemd, verdenk m'n schoonmoeder er een beetje van dat ze dat expres zo heeft gelaten: gedraagt zich als een boze, eigenwijze en dwarse puber momenteel....
Maar goed, helemaal niets van sorry, of begrip of wat ook. Pa was alleen maar boos, boos en boos. Wij behandelen ze respectloos en vooral ik natuurlijk. Ik heb een hele hoge dunk van mezelf en kijk op ze neer. Nouja, volgens mij is dat pure projectie: ze hebben beiden een giga-minderwaardigheidscomplex, dus ze denken altijd dat de hele wereld ze minder vindt. Nu ben ik dus blijkbaar aan de beurt.
Ze waren stom genoeg erg boos over een mail die ik een tijd geleden heb gestuurd: ze waren hier geweest toen de kids van m'n man er waren, en m'n schoonpa heeft me toen gewoon af zitten zeiken. Ik had geen zin daar op dta moment wat van te zeggen; de kids waren erbij en ik vertrouwde mezelf niet zo, omdat ik door de hormonen nog zo labiel als wat was. Dus een mail gestuurd achteraf (en daarin uitgelegd waarom per mail). Nouja, dat was echt belachelijk, dat ik zoiets per mail deed en dat liet maar weer zien hoe weinig respect ik voor ze had... Helemaal niets van: sorry dat ik je heb afgezeken en wat vervelend dat je je zo ziek voelt... Pff, van mij mogen ze even naar de maan vertrekken zeg!
Nu gaat m'n man eerst een keer alleen met ze praten, ze eens duidelijk maken dat dat hele punt omtrent roken erg van hem uit komt ook. Hij had zoiets van: OK, nu gaan we er maar eens echt voor dan, dus hij wil ze nu ook vertellen dat hij zich van kind af aan al respectloos behandeld voelt, omdat roken altijd belangrijker is geweest dan de kids. Ondanks de schulden die m'n schoonouders namelijk altijd hadden, was er altijd wel geld voor shag. Voor kleren vaak niet, dus liepen ze in wibra-zooi en mijn man is daardoor heel erg gepest op school. Dat heeft hij vroeger al wel eens gezegd; als jullie stoppen met roken, hoef ik geen wibra-kleren en word ik niet gepest... Maarja, stoppen met roken? Hoe haalde hij het in z'n hoofd? Zij hadden recht op hun verzetje. Tja... dat schoonpa daarnaast ook een krat bier in de week leegzoop was zeker geen verzetje genoeg...
Dus, nouja, we wachten af. Ik ben ze eigenlijk wel even zat. Gezien hun houding is de kans wel vrij groot dat mijn man er niet uit gaat komen met ze, dus ben benieuwd hoe het er over een paar weken voorstaat. Voor mezelf heb ik allng zoiets van: op deze manier hoeft het voor mij niet meer. Maarja, ik zou het voor m'n man wel erg vervelend vinden.... Moet er niet aan denken dat mijn ouders zo zouden doen...

Maar, weer even wat vrolijker ter afsluiting: de kleine gaat hardstikke goed, groeit als kool, :)   VK uitermate tevreden, :) M'n lage bloeddruk lijkt dankzij ijzerkuur en de nodige dropjes ook weer op peil te zijn, ben tenminste niet elke keer meer duizelig als ik opsta en ik kom weer redelijk normaal de trap op... :) Erg fijn. Zit tenminste verbetering in de situatie, ook hier, :)

Goed, ik ga maar even wat doen hier, :) Is m'n baas straks ook weer tevreden, :)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan