wie rookt er nog ??

[Anoniem]

Hoi VERO,

mijn moeder heeft altijd gerookt, behalve tijdens haar zwangerschappen. Maar het schijnt zeven jaar te duren eer je lijf alle rotzooi van het roken weer kwijt is.  

Toen ik klein was is er bij mij in huis altijd gewoon gerookt. Ik heb  mede daardoor last van chronische eczeem (wat een stuk minder is geworden sinds ik op mezelf woon.), ik heb ASTMA (van drie puffen per dag ben ik terug gegaan naar alleen puffen als ik me inspan, wat neer komt op een puf in de week) en ik heb twee maal met een longontsteking in het ziekenhuis gelegen.  

Door het afval wat mijn moeder in haar lichaam had en wat ik later heb binnengekregen door het meeroken is mijn weerstand sterk verminderd. Het is helaas geen positief verhaal maar ik hoop dat ik je wel een beetje aan het denken heb gezet over  het roken.  

Ik zou straks als de baby geboren is niet meer in huis roken, want zelfs  als de baby in een andere kamer is hangt de rook in huis en in je kleren.

Veel succes en ik hoop dat het je lukt om te stoppen met roken.

Groetjes van een NIET- roker!!!

 

[Anoniem]

hihihi eigenlijk is dit forum heel voorspelbaar. Altijd bij dit soort onderwerpen ontstaat er een enorme discussie waarbij de verwijten over en weer vliegen. Laat ik even voorop stellen dat ik niemand veroordeel. Ik weet hoe moeilijk het is om te stoppen en hoe makkelijk het is om een ander te veroordelen als je zelf niet rookt. Ik wil alleen even van deze gelegenheid gebruik maken om jullie mijn verhaal te vertellen. Dat heb ik even nodig en misschien hebben sommigen er wat aan.

Ik was al een jaar bezig met minderen omdat ik tegen de 30 liep en wist dat we snel aan kinderen wilden beginnen. Ik rookte vanaf mijn 15e heel veel. het minderen viel me erg zwaar maar ging me redelijk goed af. Begin dit jaar besloten we dat we zouden beginnen met oefenen haha. In onze omgeving heeft het bij allemaal lang geduurd voor ze zwanger werden dus ik was zo naief om te denken dat dat bij ons ook zou gebeuren. Ik was binnen een maand zwanger maar had dit pas na een paar weken in de gaten en rookte dus nog.  

Op het moment dat ik de test in mijn  hand had en wist dat ik zwanger  was heb ik alle shag meteen weggegooid. Ik kon het gewoon niet eens meer. Mijn man was solidair en stopte ook. De eerste  2 weken waren een hel. Ik kon niet slapen. Van ellende ben ik maar gaan wandelen. God ik heb wat afgewandeld zeg. Ben nog nooit zo fit geweest. Na 2 weken werd het makkelijker. Nu 8 maanden verder heb ik er totaal geen moeite meer mee.  De echte moeilijke momenten vond ik als er iemand in je buurt zat te roken. Bijvoorbeeld op een bbq zaten er dan vrienden tegenover me  met een rosetje en een sigaret. MOEILIJK. Ik denk dat het belangrijk is om als je net gestopt bent dit soort situaties uit de weg te gaan.  

Maar dat is nog niet alles. Ik was ook verslaafd aan koffie en dronk elke avond een glas wijn. Tja dat kon er ook nog wel bij. Die eerste 2 weken was ik geloof ik niet zo'n leuk persoon om bij in de buurt vertoeven.

Maar nu komt het ergste. Ik ben altijd een lekkere eter geweest. Wel gezond over het algemeen maar ik ben dol op lekker eten. En af en toe een big mac of een reep chocola moet kunnen toch? Het was ook een soort vervanging van die sigaretten en wijn. Je moet jezelf ergens mee verwennen.
Tot ik  6 weken geleden ziek werd. Ik had een ontsteking aan mijn alvleesklier en heb 3 weken in het zhuis gelegen. Zon ontsteking  kan gevaarlijk zijn en ik heb belachelijk veel pijn gehad.  Ik kreeg zelfs morfine ( jawel moest ik daar ook weer van afkicken )  
Ik kreeg sondevoeding en mocht  niet eens water drinken. Maar ik had wel gewoon een hongergevoel omdat de voeding voorbij mijn maag mijn darmen in ging. Weer een verslaving waar ik vanaf moest kicken want ook nu nog kan ik niet veel eten en zeker niet te vet. Voorlopig zal ik het moeten doen met water, bouillion, vla en  kleine beetjes vast voedsel. Helaas voorlopig geen big mac  voor mij.  

Toch voel ik me gezegend. Ik ben weer thuis en word weer beter. Uiteindelijk is je gezondheid zo belangrijk. Het is heel raar om te beseffen dat je over je lijf  geen controle hebt. Ik kan het niet goed uitleggen. Ik was even het vertrouwen in mijn lichaam kwijt. Ik deed alles goed en toch werd ik ziek. Nu denk ik dat ik iig datgene waar ik wel controle over heb  goed wil doen. Dat betekent natuurlijk niet dat je niet mag genieten van dingen maar voor mij is op dit moment een glas helder water met ijs ook al zoooooo lekker.

Ik ben dus ondertussen van een heleboel dingen afgekickt; wijn, koffie, roken, morfine, lekker eten. Ik weet het is echt niet gemakkelijk. Ik denk dat het roken nog het moeilijkst was. Maar ik weet zeker dat jullie het ook kunnen. heb vertrouwen in jezelf en zorg voor een soort beloning.
Ik wens iedereen die het gaat proberen heel veel succes. En diegenen die nog roken natuurlijk ook. Want ook voor jullie is het niet makkelijk. Iedereen heeft maar zijn oordeel klaar en jullie voelen je waarschijnlijk al schuldig genoeg.

groetjes Juffie