A
Anoniem
Guest
Hi,
Vandaag om 11.30 uur had ik mijn eerste afspraak bij de gyn wat in principe een blij bezoekje zou moeten zijn. Helaas..... Vannacht wederom een onrustige nachtrust, dacht echt dat dit erbij hoorde etc. maar had een vreselijke angst, dat er niks te zien zou zijn etc. Nou, mijn gevoel van angst werd gewoon bevestigd want de gyn kan mijn vruchtzakje niet vinden en denkt daarom aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of miskraam!!! Waar ze ook aan dacht is, dat het zou kunnen dat ik nog veels te vroeg ben en het daarom nog veels te klein is om te zien. Wel zag ze dikke baarmoederslijm bij mijn wand wat wel aangeeft dat ik dus zwanger ben maar ze dus niks kan vinden. Ik ben zo verdrietig. Huil aan een stuk door sinds 11.45 uur!!
Mocht dit allemaal zo zijn in het slechtste scenario, dan is dit de vijfde keer dat ik mn kindje verlies. Toch geloof ik niet, dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb of een miskraam zal krijgen. Mijn gevoel is zo sterk op dat punt en daarom hoop ik dat ze volgende week wellicht wel iets ziet. Heb ook bloed moeten prikken voor hcg om te kijken of deze hoog is. Verder vroeg ze me of ik bloedingen of buikpijn heb gehad...NEE! Ik ben niet misselijk alleen maar moe, moe en nog eens moe en mijn tepels zijn een beetje gevoelig (nog niet pijn) en voelen zwaar aan. Daarnaast heb ik al zeker drie weken last van slapeloze nachten door veel plassen en woelen en piekeren en rare trekjes midden in de nacht.
Ik trek dit echt niet, dit is zo moeilijk...elke keer weer die onzekerheden etc. En dan die emoties wat ik meedraag...mijn bagage word steeds zwaarder en zwaarder.
Toch probeer ik positief te denken, hoe moeilijk dat ook is, juist omdat mijn gevoel zo sterk is, dat het dus wel goed zit!
Wie o wie herkent dit en hoe is het afgelopen??? Ik heb hierin echt steun nodig want dit trek ik niet!
Machteloze zuska
Vandaag om 11.30 uur had ik mijn eerste afspraak bij de gyn wat in principe een blij bezoekje zou moeten zijn. Helaas..... Vannacht wederom een onrustige nachtrust, dacht echt dat dit erbij hoorde etc. maar had een vreselijke angst, dat er niks te zien zou zijn etc. Nou, mijn gevoel van angst werd gewoon bevestigd want de gyn kan mijn vruchtzakje niet vinden en denkt daarom aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of miskraam!!! Waar ze ook aan dacht is, dat het zou kunnen dat ik nog veels te vroeg ben en het daarom nog veels te klein is om te zien. Wel zag ze dikke baarmoederslijm bij mijn wand wat wel aangeeft dat ik dus zwanger ben maar ze dus niks kan vinden. Ik ben zo verdrietig. Huil aan een stuk door sinds 11.45 uur!!
Mocht dit allemaal zo zijn in het slechtste scenario, dan is dit de vijfde keer dat ik mn kindje verlies. Toch geloof ik niet, dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb of een miskraam zal krijgen. Mijn gevoel is zo sterk op dat punt en daarom hoop ik dat ze volgende week wellicht wel iets ziet. Heb ook bloed moeten prikken voor hcg om te kijken of deze hoog is. Verder vroeg ze me of ik bloedingen of buikpijn heb gehad...NEE! Ik ben niet misselijk alleen maar moe, moe en nog eens moe en mijn tepels zijn een beetje gevoelig (nog niet pijn) en voelen zwaar aan. Daarnaast heb ik al zeker drie weken last van slapeloze nachten door veel plassen en woelen en piekeren en rare trekjes midden in de nacht.
Ik trek dit echt niet, dit is zo moeilijk...elke keer weer die onzekerheden etc. En dan die emoties wat ik meedraag...mijn bagage word steeds zwaarder en zwaarder.
Toch probeer ik positief te denken, hoe moeilijk dat ook is, juist omdat mijn gevoel zo sterk is, dat het dus wel goed zit!
Wie o wie herkent dit en hoe is het afgelopen??? Ik heb hierin echt steun nodig want dit trek ik niet!
Machteloze zuska