Zeer Verdrietig na eerste bezoek gyneacoloog!

Heb dit helaas ook te vaak meegemaakt.

De laatste keer (nu een gezonde dochter) was het precies zo. Was volgens mijn berekeningen 6,5 week, maar ook niets te zien op de echo.

Moest ook bloedprikken voor mijn HCG.

Een week later weer een echo en bloedprikken en toen bleek ik dus een dikke week korter zwanger te zijn. Hoop dat jij dit ook hebt en wil je heel veel sterkte wensen in deze slopende wachtweek!

Dikke knuff

xxx Nienke

 
nee ik hoefde niet bloed te prikken, er werd me alleen gezegd dat als ik bloedverlies zou krijgen dat ik dan direct terug moest komen.en verder moet je afwachten. en dat is het moeilijkst want j maakt je natuurlijk hartstikke veel zorgen.
ik had verder ook niet echt last van rare kwaaltjes, alleen de normale zwangerschapskwaaltjes (misselijkheid, maagzuur als ik iets gegeten had, pijnlijke borsten)
wel had ik erg veel krampen en steken in mijn onderbuik en dat was dus ook datgene waar men zich zorgen over maakte.
achteraf weet ik dat veel vrouwen last hebben van krampen en steken en dat word 9 van de 10 keer veroorzaakt door het oprekken van de baarmoeder, of, en bij mij was dat het geval, dat het je darmen zijn die kramp en pijn veroorzaken.
wat je daar aan kan doen is vezelrijk voedsel eten en voedsel dat je darmen kan verstoppen laten staan, dan heb ik het over drop, wit brood, ontbijtkoek, bananen, appels.
wat je er aan zou kunnen doen is dus bruin brood eten, en sochtends beginnen met een kiwi. dit bevorderd je stoelgang, dus zo voorkom je verstopping en ik had na een paar dagen vezelrijk voedsel ook gelijk minder last van krampen.
nu moet ik wel zeggen dat pijn in je buik (als het voelt alsof je ongesteld moet worden) heel normaal is.
dat is wat ik je kan vertellen waar k last van had..
ik hoop echt voor je dat het voor jou net zo uitpakt als dat het bij mij het geval was. hou je me op de hoogte?

liefs antoinet.

p.s oh ja en nog iets, wat mijn verloskundige nog tegen me zei, als je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt is het belangrijkste kenmerk daarvan dat je ontzettende pijn hebt aan 1 kant van je buik, zo erg dat je nauwelijks rechtop kan zitten.

ik hoop dat je wat met min verhaal kan meid! sterkte
 
en nog even een tip:

ga niet al te veel lezen over de nare dingen die je zou kunnen hebben, de ervaring heeft mij geleerd dat je daardoor alleen maar onrustiger en nog meer onzeker van word dan dat je al bent, en dat is niet goed.
zeker in de eerste 3 maanden van je zwangerschap is rust heel belangrijk dus voorkom stress zo veel mogelijk, want door stress verhoogd je bloeddruk en dat is niet goed, niet voor jou n niet voor je kindje.
ik weet dat het makkelijker gezegd dan gedaan is, maar voor je baby is het erg belangrijk dat je zo min mogelijk stress hebt en rust neemt

liefs, antoinet
 
Hee meissie wat een naar bericht! Ik hoop echt dat je voorgevoel klopt. Meestal is dit zo hoor al durf je het niet te hopen! Ik blijf duimen voor je!

x ing
 
Hai,
Ik herken je gevoel heel goed. Wij zijn er twee keer tijdens de echo achter gekomen dat het vruchtje niet meer leefde. Vol verwachting kijk je uit naar dat moment. Leven zien, het hartje zien kloppen. En als dat dan niet zo is, is de teleurstelling enorm.
Gelukkig is er voor jou nu nog hoop. Meid, ik hoop van harte dat je voorgevoel klopt en dat er over een week of wat goed nieuws is. Tot die tijd heel veel sterkte met de onzekerheid.
Liefs Soels
 
hoi,

en dan mijn verhaal.... na een miskraam in januari testte ik in mei weer positief. Uiteraard heel erg blij. Met mijn zeer regelmatige cyclus wist ik eigenlijk zeker wanneer ik zwanger was geworden. Omdat ik in januari er bij de eerste echo achter kwam dat het gestopt was met groeien (al heel snel) wilde ik graag een vroege echo. Normaal doen ze dat bij mijn v.k dan met 8wken maar dan zou ik in het buitenland zijn. Na een beetje "zeuren" mocht ik dan met 7 wken komen. Mijn vriendin had ook haar 1e echo met 7.2 wkn en zag daar al een kloppend hartje, hier op het forum had ik ook van veel meiden gelezen dat ze met 6 a 7 wkn een hartje hadden zien kloppen. Daar ging het mij om, je weet natuurlijk dat de eerste 12 wkn altijd spannend blijven.
Met goede moed ging ik naar de vk. Helaas bijna helemaal niets te zien.... alleen een holte zei de echoscopiste.(het voorbereidende werk is gedaan, zei ze)  Maar ik moest positief blijven want misschien was ik wel een week korter zwanger en was het nog te vroeg om wat te zien. Dit sloot ik direkt uit want dat klopte niet met de test  (had ie nog niet  positief kunnen uitslaan)  en we hadden die week erna ook geen sex gehad.
Voor mij stond vast dat ik weer zwanger was geworden maar het vruchtje bijna direkt was gestopt met ontwikkelen. Baalde als een stekker en ben vanaf toen me ook gaan gedragen alsof ik niet zwanger was. Elke avond wijn bij het eten en zelfs uit frustratie samen met mijn vriend gerookt (heb nooit echt gerookt,soms met uitgaan en nu dus ook heel weinig hoor!)
Ik kreeg een volgende echoafspraak over 1week en 3 dgn. Gelukkig gingen we dus naar Italie voor een paar dagen (vandaar ook de wijn bij elk avondmaal) dus dat leidde mooi af.
Het enige hoopgevende was dat deze echomevr net klaar met haar opleiding was (in jan. was ze nog in opleiding) en de apparatuur bij de vk van mindere kwaliteit zijn dan in het ziekenhuis.
Lang verhaal... dikke week later... andere praktijk en andere echoscopiste.... "ja hoor het ziet er prima uit, precies 8wkn en 3dgn"!!!!!!!! Tranen stroomden over mijn wangen van geluk.Wat een verrassing. Heel gauw heel erg gezond gaan doen natuurlijk.
HET KAN DUS WEL.
Hoe lang denk jij dat je zwanger bent? en was je regelmatig ongesteld?

heel veel sterkte,
gr doorbel
12.1wkn (donderdag weer een echo ivm nekplooimeting en dan is t echt echt)
 
Wederom dank voor al jullie steun.

Hi Doorbel,

Wat een ervaring heb jij ook achter de rug, zeg! Vreselijk maar wel heel erg leuk dat het toch goed is gekomen.
Ik denk zelf dat ik net   6 wk ben, maar ja het kan ook korter. Heb een zeer regelmatige cyclus. 27 mei was mijn laatste menstruatie.
Kwam er vorige week maandag achter dat ik dus overtijd was en zwanger- test positief.
Blij natuurlijk terwijl ik het niet had verwacht omdat ik er helemaal niet mee bezig was omdat ik afgelopen maart mijn laatste mk had gehad.
Ik heb ook gedronken in juni (veel feestjes etc en ik ben een roker). Toen ik wist dat ik zwanger ben, ben ik per direct met alles gestopt en gezond gaan leven. Heb mezelf nog een tijdje best schuldig gevoeld over het drinken en roken. Mn vriend zei ook dat ik het niet kon weten...
Ik hoop dat ik volgende week beter nieuws te horen zal krijgen omdat ik er dus bijna
van overtuigd ben, dat ik gezond zwanger ben.
Ik geloof echt niet dat ik een bbz of een miskraam heb of zal krijgen.
Geen klachten, mijn borsten zijn alleen wat gevoeliger aan het worden en ik ben nog
wat moe (veel veel gapen).

Vanmiddag van frustratie ook een sigaret gerookt (ja, ik weet het zwak moment, maar ik had het echt nodig anders zou ik nog meer flippen)
Verder heb ik het een beetje van mij afgezet en blijf ik positief omdat ik mij ook zo voel. Ik hou jullie in ieder geval allemaal op de hoogte hoe het afloopt.

groetjes
 
Lieve meid,

Dit is gewoon zeer oneerlijk. Ik hoop dat je gevoel gelijk krijgt en dat er inderdaad in kindje in je buik op de goed plek zit en dat het nu te vroeg was om te kijken.

ik duim voor je

liefs
talke
 
Terug
Bovenaan