zijn er hier nog meer ouders van hoogsensitieve peuters?

Hallo,

Ik heb zelf een training gedaan voor HSP'ers en daar geven ze ook voor kinderen trainingen. Ik heb zelf heel veel aan de cursus gehad. Mijn zoontje heeft wel kenmerken maar niet genoeg en kenmerkend genoeg om van HSP te spreken. Hoewel ik het zelf inmiddels als een plus beschouw ben ik wel blij dat hij het niet lijkt te hebben.

Ik ben inmiddels zwanger van mijn 2e kindje dus ben wel benieuwd wat voor een kindje het wordt.

Jullie veel succes!

Groetjes Irni
 
Hoi mama's

Wij hebben dus ook een zoon met hoogsensitiviteit en ik zelf blijkbaar ook,alleen had ik het te druk om er iets mee te doen bij mijn zoon is het op school opgemerkt door zijn juf en ik ben er blij mee omdat alles nu op z'n plaats valt en wij er iets mee kunnen.Onze zoon heeft niet alleen dat maar ze noemen dit ook wel nieuwe tijdskinderen,deze kinderen hebben vaak een gave of zijn hoogbegaafd mijn zoon heeft eigenlijk alles wel,soms best  moeilijk omdat hij niet anders gevonden wil worden.En er alles voor over heeft dat niemand er achterkomt die het niet mag weten,hij is nu 6 1/2 en zit nu in groep 3 hij werkt op het niveau van gr 4 maar we hebben er voor gekozen met juf samen dat hij beter  bij zijn klasgenootjes kan blijven.We hebben wel therapie voor hem gezocht en gevonden en het gaat nu een stuk beter met hem,omdat hij overleden mensen ziet en ook aanvoelt hoe iemand zich voelt.Ik heb er zelf best moeite mee omdat hij nog zo jong is,maar sinds wij dit allemaal weten heeft hij ons laten weten dat hij het allemaal niet zo erg vindt en heeft hij meer rust gekregen.We hielden wel ons hart vast met naar groep 3 gaan omdat dit weer iets nieuws is maar na een paar weken verder gaat het weer steeds beter met hem en ook met ons.Zelf heb ik erg veel moeite met dat hij mijn gedachte en gevoelens op kan opvangen en ik die van hem,soms dan vangt hij het verkeerd op en dan wordt ik bang om nog iets te voelen of te denken.Ik houd zoveel van hem!!Ik weet dat ik hem niet overal tegen kan beschermen maar toch iedereen doet dit voor z'n kind.We hebben aan de juf (samen met zijn vorige juf en de therapeut) een soort verslagje gegeven soort handleiding,waar ze af en toe dingen beter in kan begrijpen.Ik moet zeggen dat de juf hier positief op heeft op gereageerd.We hebben daar ook gelijk in gezet dat hij niet  met zijde handschoenen aangepakt moet worden en ook niet ontzien moet worden of woorden op een weegschaal gelegt moeten worden.Ze   heeft laatst het ook meekunnen maken wat en hoe hij denkt"de juf had gezegd dat hij op zijn eigen papier moest kijken" gevolg tussen de middag een huilend kind die zei dat hij niet had gespiekt.Ik ben gelijk naar de juf toe gegaan heb hem zelf laten praten wat er aan de hand was en de juf zei gelijk ïk wist dat hij sterk reageerde maar zo sterk had ik niet gedacht en ik weet dat je niet spiekte want je  was al lang klaar"En zo heeft hij het zelf met mij opgelost want deze kinderen kunnen niet tegen onrecht dat is iets waar ze heel sterk in zijn.  Het is heel moeilijk soms om met andere mensen hierover te praten en daarom hebben wij hulp in geroepen,iemand die hier meer van af weet als ons.Wat ben ik blij dat er moeders zijn die dit ervaren en dit niet gek vinden.

Eventueel aan te bevelen boek  is "  Anders  bekeken" van Robert de Klerk
Nou geloof dat het berichtje iets langer is geworden dan mijn bedoeling was maar ik hoop dat ik er iemand mee kan helpen en zo kan misschien iemand anders mij weer helpen,dus laten we dit taboe  doorbreken en vertel erover aan andere dan merk je dat je niet de enige bent hierin!!

Groetjes Angelique  

             
                               
 
We hebben het hier over peuters!
Als ik dan die punten lees, wat volgens de literatuur, deskundigen en ervaringsdeskundigen op HSPers moet duiden... dan denk ik: het is een doodnormale peuter!!!
Elke peuter/kind/mens is uniek, en zal veel van deze punten hebben. Maar hoog senstief....het is een modetrend denk ik.
Ik geloof er niet in.
Als ik die punten er op na lees, dan heeft mijn zoontje heel veel, bijna alles wel. maar in mijn ogen heeft dat gewoon te maken met de peuterleeftijd. En als je ouder of volwassen bent, dan hoort dat gewoon bij jou als persoon, je zou er een naam aan kunnen geven, maar ik vind het onzin!
 
Hoi Sjana

Je bent erg fel in je mening,maar als je een groep kinderen hebt haal de kinderen met hoogsensitiviteit er echt uit hoor maar kan me voorstellen dat jij het er bij vindt horen en dat jij het allemaal peuter gedrag vindt maar ik heb er een die al ouder is en als peuter ik er niet veel aandacht aan had besteed en dacht net als jij hoort er allemaal bij,totdat  hij ouder werd hij was anders zei hij als de andere kinderen en  snapte niet waarom hij hier rondliep.Kun je  gelijk denken dat hij gestoort is of van een andere planeet of je kunt je in je eigen kind gaan verdiepen.Ik had hier ook nooit van gehoord tot alles op z'n plaats viel en hij de hulp nu krijgt die hij nodig heeft.Jij vind het een modegril dat mag je denken hoor maar ik blij dat  er ook mensen zijn die er ook bewust mee aan de slag gaan en het niet wegduwen alsof zoiets niet mag bestaan.Natuurlijk  wordt je karakter gevormd door hoe je bent maar als je een echt sensitief kind  hebt kan hij soms dit leven niet aan er komen dan ook vaker zelfdoding bij deze kinderen voor als waar dan ook.Dus ik hoop dat jou kind een gewone peuter is zodat hij dit alles op oudere leeftijd  niet in zijn eentje hoeft door te maken.

Groetjes Angelique  
 
hoi hoi

ik wil ook even reageren, het is zeker geen modegril. Er werd hier nooit eerder over gesproken, waarschijnlijk is de taboe doorbroken. Mijn dochter is hoogsensitief en bij haar merk ik dat ze snel overprikkeld raakt door bijvoorbeeld heel simpel een ambulance die met toeters en bellen voorbij komt. Ze raakt in paniek door het harde geluid. Zij staat vaak op de achtergrond toe te kijken wat andere kindjes aan het doen zijn, en dan beslist ze zelf of ze mee doet of dat ze het maar te wild vind gaan. Daarnaast vind ze het heel erg als iemand verdrietig is, zij beleeft dat nog veel erger. Ik hoef mijn dochter bijvoorbeeld niet te dwingen om bepaalde sokken aan te trekken als zij mij zegt dat ze pijn doen, zij is gevoelig voor stof of voor labels van truien en shirts. Als ze niet begrepen wordt kan het uitlopen op een driftbui. Straffen gaat ook anders bij mij. Ze wordt met een zachte hand rechtgezet, doe ik dat niet dan wordt het veel erger, en ik haal haar zelfverzekerdheid naar beneden. Deze kinderen staan niet stevig in de grote wereld, ze kunnen enorm overweldigd worden.

Ook wil ik even reageren op die zelfdoding die meer zou voorkomen, het komt nu over alsof hsk's (hoogsensitieve kinderen) alleen maar probleem kinderen zullen zijn. Dat is dus ECHT niet waar, wanneer je kind hoogsensitief is, is een andere aanpak soms nodig, en als je dat maar goed onthoud heb je een superkind, en  er is dan  haast geen onderscheidt tussen hsk's niet hsk's.

Iedere mening van de buitenwereld heb ik respect voor, of je het nu wel of niet geloofd. Ik weet hoe mijn dochter in elkaar zit, en haar helpen te blijven staan is het mooiste en beste wat ik haar mag en kan geven.

Groetjes,

Cindy
www.kinderenvannu.nl
 
Hoi

Even over dat ik zou bedoelen dat hsk probleemkinderen zouden zijn dat was dus echt niet mijn bedoeling want ik zie het zelf niet als probleem ,meer een andere kijk op je kind krijgen en je verdiepen in je kind  hoe ze inelkaar zitten en daar krijg je bij hsk eerder de kans voor en moet je wel, omdat je kind anders zelf zijn weg kwijt kan raken.Omdat het niet begrepen wordt.En daardoor wat je zelf aangaf  vaak anders met straffen om moet gaan omdat het inderdaad averechts kan uitwerken!

Ik vind mijn zoon absoluut geen probleem kind dat maken andere er vaak van.En daar luister ik eigenlijk niet meer naar.Alleen  kan ik er slecht tegen dat mensen vaak oordelen over iets waar ze niets van af weten,en je mening hebben is iets anders dan oordelen vind ik.

Groetjes Angelique  
 
Hoi Angelique,

Mijn bericht was ook niet direct naar jou toe gericht hoor, maar het is precies zoals jij het zegt dat je een beetje moe wordt van de oordelen van buitenstaanders. Het is inderdaad een andere manier van opvoeden van een hsk, en je moet je kind begrijpen en begeleiden. Zo voed ik mijn dochtertje ook op. En het is echt een heel lief meisje. Ze heeft gewoon een sterk iemand nodig die haar er doorheen sleept.

Maar je weet dat er altijd oordelen en meningen zijn, en ik sta daar boven. Vaak zijn het reacties van mensen die helemaal niet weten hoe het echt zit toch? Ik ben er in iedergeval achter hoe bijzonder mijn kindje is, en ik weet zeker dat jij dat ook weet.

Geniet ervan

groetjes Cyndie
 
Hoi Cindy

Nou Cindy je slaat de spijker op z'n kop je wordt er moe van.En dat  ik er boven moet staan weet ik ook wel,maar toch als iemand zonder dat ze het onderwerp begrijpen iets zeggen daarover,daar heb ik dan wel een beetje meer moeite mee en de ene keer laat het je koud en andere keer doet het me pijn.Eigenlijk  wilde ik tegen die persoon dan zeggen wat doe je hier dan bij dit onderwerp als jij het  niets vindt,maar ja klinkt ook weer alsof de mensen er geen gedachte over mogen hebben!Dus blijft altijd aanpassen en  ook daar wordt je moe van.
En genieten doe ik zeker want je krijgt van deze kinderen zoveel meer terug (nou niet met  ze alle zeggen dat krijg je met gewone kinderen ook,want dat is ook zo,maar toch anders.Ouders van hsk weten gelijk wat ik bedoel,deze kinderen gaan veel dieper en voelen ook veel dieper en kun je niet uitleggen.)
Ik wens jou ook heel veel geniet plezier met je kind en als wat we nou doen, er meer over praten raken andere mensen er misschien van doordrongen dat deze kinderen er echt zijn want  het zijn er steeds meer,omdat ze op scholen dit steeds beter gaan herkennen.

Groetjes Angelique              
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan