zijn er ook mama's die hun kindjes niet heel lang laten huilen?

Hoi Kari,


Ik wil ook helemaaaal niet vooroordelend overkomen naar mama's die dat wel doen, absoluut niet! als deze vinden dat hun kindje dat nodig heeft, prima!!
Het is meer dat ik gewoon zelf af en toe wat weinig zelfvertrouwen heb op dit gebied en het dan fijn vind om te horen dat ik niet te enige ben.
 
Hoi,hoi,
Ik laat Evi ook niet lang huilen. Nu huilt ze vrij weinig. Maar als ze huilt dan is er iets. Als ik haar in bed leg en ze begint te huilen haal ik haar er gelijk weer uit. Laten liggen heeft bij Evi geen zin, dan raakt overstuur. Ik probeer het dan gewoon 20 min later nog eens. Maar als ze huilt en is met tussen pozen stil dan weet ik dat ze gaat slapen en ik laat haar dan ook liggen.
Ik vind dat je moet doen wat jij denkt dat goed is voor je kindje!! Jij kent je kleine tenslotte het beste!! En er zijn ook baby's die het huilen gewoon even nodig hebben om in slaap te vallen.

groetjes Sonja
 
Hai Nymue en andere mama's

Ik laat Loek ook nooit lang huilen. We hebben het een paar dagen gedaan toen we begonnen met inbakeren omdat het waarschijnlijk ook verzet was tegen het inbakeren. Toen het inslapen beter ging en hij meerdere keren per dag wel lief of met alleen pruttelen insliep, ben ik weer gewoon gaan kijken als hij huilt. Mijn ervaring met Loek is dat hij idd alleen maar erger gaat huilen tot hij van uitputting misschien wel in slaap valt. Nou, dat hoeft van mij helemaal niet. In dat half uur heb ik hem ook rustig in slaap gekregen meestal. Dat liever dan de drama's.
Bovendien heb ik ooit een cursus/therapie gedaan vanuit lichaamswerk/bioenergetica en andere visies. Het ging over ontwikkelingspsychologie, wat je in welke fase als kind moet leren en krijgen en wat het met je doet als die behoefte niet bevredigd wordt. Daar zeiden ze dat baby's inderdaad stoppen met huilen als je ze laat liggen. Ze leren dat, maar wat leren ze (op onbewust niveau) dat mama niet komt als ze haar nodig hebben. Het zou invloed op je kunnen hebben als volwassene dat je de stille overtuiging krijgt dat je behoeftes niet vervuld worden. Nou, dat zou ik niet willen voor mijn zoon. Ik stop er liever meer tijd en energie in, dan laten huilen.
Trouwens... als Loek huilt blijkt er ALTIJD iets te zijn. Vieze broek, boer, spugen wat dan ook. Maar nooit zomaar. En behoefte aan in mama's armen liggen, vind ik ook een reden om te gaan!

Groeten

Rosanne
(ik ga stoppen want loek begin van jengelen over te gaan in huilen, hoe toepasselijk...)
 
Hoi!

Wij laten Cas ook nooit lang huilen. Hij is nu 4 weken oud.
Een half uur laten huilen vind ik erg lang. Cas wordt soms na anderhalf uur na het voeden alweer wakker en dan kan het best zijn dat hij gaat huilen. Natuurlijk rennen we niet gelijk bij de eerste kik naar boven, maar na een paar minuten merken wij echt wel of het wel of niet gaat ophouden. En als het niet op houdt, dan halen we hem uit zijn bed. We pakken hem dan in en leggen hem in de box. Soms valt hij in slaap, soms ligt hij dan heel vriendelijk voor zich uit te kijken. Blijkbaar wil hij er graag bij zijn. Overigens gebeurt dit niet de gehele dag en ook niet elke dag! Maar heeft ook niet ieder kindje een wakker-uurtje? Onze Cas dus wel. En zolang hij maar af en toe deze  "kuren" (weet even geen ander woord) heeft, halen wij hem met huilen gewoon uit zijn bedje.

Gr. Tamara.
 
Hoi Nymue,

Fijna dat je weer een beetje aan nachtrust lijkt toe te komen!
Hoe lang ik Christian laat huilen hangt helemaal van de situatie af. Ten eerste doet Christian duidelijk 2 dingen: hij huilt-huilt of hij jengelt-huilt (mekkeren, dreinen, zeuren, hoe je het ook noemen wilt). Als hij huilt-huilt dan is hij echt van streek (meestal omdat hij NU eten wil...) en pak ik hem zo veel mogelijk op. Eigenlijk doet hij dit alleen maar rond etenstijd en hij is dan ook niet stil te krijgen totdat de fles erin gaat. Maar als ik hem laat liggen dan wordt hij nog meer overstuur, dat hoor ik meteen... Dus dat doe ik dan absoluut niet!
Meestal jengelt-huilt hij en dan "bekijk" ik altijd eerst de situatie. Vaak zijn het 2 vaste momenten op de dag (rond 12:00 uur en rond 20:00 uur, je kunt er bijna je klok op gelijk zetten) en dan is hij gewoon moe. Dan moet ik hem zijn speentje geven, aai over de bol en vooral  laten liggen of in box/bedje leggen als hij daar nog niet is. Soms duurt het dan wel 30 minuten voordat hij in slaap valt, maar  op zulke momenten weet ik dat ik gewoon even moet doorzetten.  
Als hij  op een ander tijdstip begint te jengelen dan is er vaak iets anders aan de hand en dan pak ik hem juist wel weer snel op. Vaak komt er dan alsnog een boertje of spuugt hij een mondje en is het leed weer geleden. Of heeft hij een flinke poepluier.

Dus vaak pak ik hem binnen enkele minuten op, behalve als hij moe is. Dan laat ik hem liggen en troost ik hem liggend (speen, aai over bol, hand op buikje, zachte woordjes etc). Hij heeft het nog nooit langer dan 30 minuten volgehouden, meestal zelfs minder dan 10 minuten, dus dan werkt mijn tactiek vlekkeloos... Als hij langer zou huilen, dan zou ik er ook niet meer tegen kunnen hoor! Dan maar even op de arm, even knuffelen...

Groetjes, Karin
Mama van Christian (12 weken)
 
Hallo Nymue (schrijf ik dat zo goed? Sorry dat ik zo slecht ben met namen onthouden, geef nog steeds de hormonen de schuld...)
Ook ik laat mijn dochter niet echt lang huilen. Het is meestal zo dat ze na een lange dag 's avonds even moet huilen voordat ze inslaapt. Dat is eigenlijk het enige moment dat ik haar laat liggen, want het is ook het enige moment op de dag dat ze echt even MOET huilen. Ik kan aan haar merken dat ze dan een beetje overprikkeld is en moet ontladen. Gelukkig duurt dit nooit lang. Langer dan tien minuten laat ik haar niet liggen, ik heb uit ervaring geleerd dat als ze na tien minuten nog niet stil is ze dat ook niet meer wordt. In bed troosten heeft geen zin bij haar. Ik moet haar er dan echt even uithalen en troosten, zodra ze rustig wordt leg ik haar dan weer terug ( nadat ik gechecked heb of het geen luier of honger is). Ik wacht dus niet tot ze tegen me aan in slaap valt, maar als dat wel nodig zou zijn zou ik het wel doen. Vooral als ze in een sprongetje zit inderdaad, dan willen ze gewoon graag lekker bij je zijn en dat doe ik dan ook.
Nu moet ik wel toegeven dat ik het ook wel makkelijk kan doen omdat ze verder toch een makkelijke baby is. Ze huilt bijna nooit dus als ze huilt dan mag dat ook van me. Ze slaapt al bijna van het begin af aan door dus 's nachts hoef ik er ook nooit uit. Ik heb dus eigenlijk makkelijk praten! Even laten huilen zowel als haar oppakken is beiden voor mij niet echt veel "gedoe"zeg maar.
Ik hoop dat jouw kindje snel door het sprongetje komt!
Liefs bebek
 
Hoi hoi,

Wij hebben Senne wel een tijdje laten huilen. Ik interpreteer bovenstaande berichtjes soms alsof wij daar verkeerd mee doen (vooral dat stukje over 'ze stoppen wel met huilen, maar leren dan dat mama er niet voor ze is' vind ik erg negatief klinken) en daarom wil ik onze situatie even uitleggen:

Senne huilde héél veel. Ik pakte haar ook op als ze huilde en probeerde haar te troosten, maar op een gegeven moment hielp niks meer. Ze huilde uren aan een stuk en was ontroostbaar. Hierdoor was niet meer hoorbaar wat haar huiltje betekende, ze huilde alleen hysterisch. En toen ze eraan begon te wennen dat ze steeds op de arm werd gedragen, werd haar huilen ineens paniek zodra ze de matras of de box raakte. Op het moment dat je kindje zó veel huilt, is er soms geen andere optie dan even laten huilen. Wij hebben toen regelmaat 'strenger' toegepast, hebben andere voeding geprobeerd én hebben Senne een tijdje laten huilen in bed. Met als resultaat dat Senne nu weet dat ze in bedje moet slapen en als ze wakker is heel vrolijk ligt te spelen of lekker tevreden wil knuffelen. Dus: laten huilen is geen langdurige oplossing, maar het kan wel een middel zijn om te leren in bed in te slapen.

Senne wás een huilbaby, maar is dat niet meer! O.a. dankzij het laten huilen. Ook wij deden dit met veel moeite, maar het heeft wel gewerkt!

Wat ik dus wil zeggen: ieder kindje is anders en daarop moet je inspelen. Voor ouders met een huilbaby is het héél vervelend als mensen je 'beschuldigen' als je je kind even laat huilen. Nu Senne heel tevreden is, doe ik hetzelfde als jullie: haar lekker oppakken en troosten als ze huilt!

Groetjes,
Dionne
 
Hoi Dionne,

Voor mij geld in iedergeval: voel je niet aangevallen!
Ik snap heel goed dat rrr voor sommige baby' nodig is, ik vraag me gewoon af hoe anderen dat doen in vergelijking met mijn manier van opvoeden.
Hoe weet je eigenlijk dat je kindje echt overprikkeld is? Is het huilen en dan zelfs bij mama niet meer stil worden, en zo ja is dat dan heeel vaak of hoe moet ik dit inzien? Of is het ook al zo als dit af en toe maar gebeurd?

Ik hoop dat niemand zich wat aantrekt van elkaars manier van, maar gewoon eruit neemt wat hij zij zelf gebruiken wilt

Liefs,
Nymue.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan