zijn er ook mama's die hun kindjes niet heel lang laten huilen?

Hoi Dionne,

Wat jij beschrijft is ongeveer wat ik ook bedoelde: huilen om te leren in slaap te komen. Ik geloof niet dat dat verkeerd is, want je kunt het ze niet op een andere manier leren. Het was iig nooit mijn bedoeling om iemand te beschuldigen (ik zou wel oppassen, want Esther heeft de eerste 10 weken ook zoveel gehuild dus ik weet hoe zwaar het is).

Maar waar ik wel moeite mee heb, en dat heb ik hier nog niet gelezen, is dat mensen kindjes die nog zo klein zijn laten huilen omdat 'ze het maar even moeten leren'. Een collega'tje van mij legt bijv. haar kindje in de box en gaat dan boven de was ophangen. Als haar zoontje dan begint te huilen, laat ze hem in zijn eentje beneden liggen tot hij ophoudt. Als hij dan stil is, gaat ze weer naar beneden en pakt ze hem op. Zo zou hij niet leren dat huilen helpt. Maar op deze leeftijd móet hij juist leren dat huilen helpt, dat mama dan komt. Zo leert een kind zijn/haar omgeving te vertrouwen. Ik denk dat op die manier laten huilen op deze leeftijd nog niet goed is.

Groetjes,

Eveline
 
Hallo!

Ik voel me niet aangevallen hoor, maar ik  wil alleen aangeven dat  er geen eenduidige goede aanpak is.  Als je kindje de hele dag tevreden is en af en toe even huilt, lijkt het me logisch dat er dan iets is en je hem of haar hetgene biedt dat nodig is. Maar bij huilbaby's (Senne huilde bijvoorbeeld soms 8 uur aan één stuk!!) is dat gewoon een ander verhaal. Ja, ik heb haar soms een uur (max) laten huilen en ik ben het er gewoon niet mee eens dat Senne  hierdoor geleerd heeft dat ik er niet voor haar ben als ze me nodig heeft. Ze heeft juist geleerd dat ze aan haar slaap toe mag geven en daardoor is ze een vrolijk en tevreden meisje geworden.

Mijn bericht was misschien negatief geschreven, maar zo was het niet bedoeld. Het is alleen héél vermoeiend en zo machteloos als je baby veel huilt, dat sommige goedbedoelde opmerkingen minder goed kunnen aankomen (denk aan 'goh wat zielig, moet ze mee wandelen terwijl ze honger heeft' als je net een flesje, een schone luier, een uur op de arm wiegen achter de rug hebt en probeert haar met lekker wandelen rustig te krijgen)

Natuurlijk begrijp ik jullie reacties ook hoor, ik doe het nu precies hetzelfde sinds het zo goed gaat met Senne!

Groetjes,
Dionne
 
Hallo,

Mijn zoontje Wesley was in het begin erg huilerig. Wij dachten echt dat hij een huilbaby zou worden, maar op advies van het cb, na iedere voeding in bed gelegd en maximaal 20 min laten huilen, en dat deed hij eigenlijk niet, hij huilde wel 20 min maar niet aan een stuk door. Ben hem toen gaan troosten maar niet uit zijn bedje gehaald en dat heeft bij ons het beste gewerkt. Met als gevolg dat hij nu erg rustig is, bijna nooit huilt en zonder problemen na zijn papfles ( 19.00 uur) in slaapt valt. Dit heb ik bij mijn oudste ook toegepast. Veel mensen vinden het zielig, maar ik vroeg me aantal dingen af:

Heeft hij gegeten? ja
Heeft hij geboerd?ja
heeft hij aandacht gehad? ja
heeft hij een schone luier? ja

dit zei mijn kraamhulp ooit en dat gebruikte ik bij wesley weer. Nu huilt hij wat meer tussen vijf en zeven uur. Wij komen om zes uur thuis van werken (maandag, donderdag en vrijdag). Het koken gaat steeds sneller hihi. Meestal eten we rond half zeven, ik zet wes in de wipstoel aan tafel, even snel eten en gelijk naar boven om hem een flesje te geven.

Mijn oudste had toen hij 9 mnd was ook huilbuien met inslapen. Moest hem toen max 20 min laten huilen, ik ging toen in de tuin zitten, hoor je het minder haha en dat hielpt echt. Mijn mening is dat laten huilen niet zielig is, en je hoort vanzelf wel wat er aan de hand is. Als hij echt krijst dan is er meestal wat aan de hand, maar hij doet meer mekkeren zeg maar.

Ik moet er wel bij zeggen dat je een stuk makkelijker wordt met een tweede, als ik met thomas bezig ben (wordt nu eindelijk zindelijk) dan moet wesley even wachten, vond ik in het begin erg zielig maar dat wend vanzelf.

Merken jullie ook al dat jullie beeb meer op papa is of op mama. Wesley is echt een mama's kindje. Thomas was echt en is nog steeds een papa kindje. Als Wesley mij niet ziet is hij het meest droevig, zo grappig dat ze dat op deze leeftijd al door hebben.

Gr. Jeannette

mv Thomas 29-2-2004 en Wesley 19-1-2007
 
Hoi hoi,

Misschien ben ik de enigste,maar ik laat mijn kindje absoluut niet huilen,hij hoeft maar een geluidje te maken dat hij wil beginnen met huilen en ik ga naar hem toe.
Als ik op dat moment ergens mee bezig ben dan stop ik daarmee en ga naar hem toe.
Nu is Damian een erg tevreden mannetje en huilt bijna niet,dus dat scheelt.
Maar ik kan er absoluut niet tegen als een babytje huilt,dan krijg ik zelf de tranen in de ogen!
Dit is mijn 8ste kindje en op deze manier heb ik t met allemaal gedaan en het is me goed bevallen vandaar dat ik t weer op deze manier doe!

liefs Caro
 
Ook mijn dochtertje huilt wel eens uit vermoeidheid. Ik vind dat dat mag, ze moet de mogelijkheid krijgen de indrukken te verwerken zonder dat ik haar per sé stil wil krijgen omdat ik daar niet tegen kan. Huilen is voor   mij dus ook niet altijd negatief, soms huilt Lotta bij het naar bed brengen drie minuutjes. Als ze groter is kunnen we dan samen de dag doorspreken of iets dergelijks, in elk geval leren op een andere manier haar indrukken te verwerken dan te huilen, maar daar is ze nu nog veel te klein voor. Dus mag ze van mij best een paar minuutjes huilen om zich te uiten. Maar ik kan dit doen omdat ik nu na vier maanden haar wel een beetje begin te kennen en dus ook wel hoor wanneer ze echt kwaad is, TE moe en toch mij nodig heeft, of gewoon aan het jammer-huilen. En, ook een reden, ze huilt nooit langer dan een paar minuutjes, dus dat hou ik zelf wel vol. Ik blijf in die tijd wel boven (vooral voor mezelf eigenlijk...). Gelukkig huilt ze nu niet veel meer voor het slapen gaan.

 Ik bedoel dit trouwens niet als aanval op mensen die hun kind niet laten huilen (acht kids...respect!) of langer laten huilen hoor... Ieder kind is anders en elke ouder ook dus ik neem aan dat iedereen gewoon doet wat het beste is voor haar kind.

En dat "leren" wat je bedoelt Eveline... ik word daar ook echt naar van!!! Vooral oudere mensen doen dat. Ik zou mijn dochter nu al verwennen door te veel  vast te houden  (dat is echt de domste!!!!), bij ons op de kamer te laten slapen, te voeden op verzoek en niet netjes om de drie uur, haar veel in de draagdoek te doen...... Net alsof je kinderen moet drillen!!! Vooral schoonfamilie is errug ouderwets hierin.
Daarentegen mijn ouders: bij elke "eh" moet ze onmiddelijk uit bed want het kind heeft honger, "de bakerdoek zit helemaal niet lekker hè Lotta, je wil bewegen hè!", bij elk huiltje moeten we haast direct naar de EHBO, hoe die mensen zelf vier kids hebben grootgebracht.... Ik kan er gelukkig wel om lachen omdat het mijn ouders zijn die je af en toe eens flink op hun donder kunt geven, maar wat zijn ze overbezorgd!!!

Liefs irene
 
hi,

ik laat naima nooit langer dan 5 min huilen.. erg kort, weet ik. maar als ze huilt dan is er echt wat aan de hand. er wordt gezegd dat couveuse babies vaak huilbabies zijn, maar naima niet hoor. ze is een heel tevreden, lief meisje en lacht heel veel. en omdat ik de eerste 5 weken van haar leventje niet dag en nacht bij haar kon zijn, omdat ze is het zh lag, heb ik nu zoiets van: ik ben er altijd voor je en dan laat ik je niet huilen. gek, he...

liefs van SOPHIE
mama van quinty 04-10-2004 en naima 24-11-2007, 32 wkn 1530 gram, was 19-01-2007 uitgerekend
 
Hoi, Nymue en alle andere mama's

Ik laat Arjun ook nooit lang huilen. Als hij hard huilt, kijk ik altijd naar zijn luier en ik troost hem dan zonder hem uit bed te halen. Arjun moet hieraan wennen, omdat ik hem niet zo makkelijk uit bed kan tillen en hem kan wiegen. (Wel natuurlijk, aals ik z'n luier moet verschonen).

Ik kan er ook niet tegen als hij hard huilt, ik moet dan iets doen. Ik krijg dan altijd commentaar, dat ik hem niet laat uithuilen. Mijn man laat hem wel lang huilen, maar ik kan dat niet.

Als Arjun zachtjes huilt, laat ik hem wel huilen omdat hij dan moe is en wilt gaan slapen.

Gelukkig is Arjun een hele rustige baby, maar als je een huilbaby hebt, dan moet je het denk ik anders aanpakken. Zoals Dionne dat vertelde ben ik met haar eens.
 
Hoi Dionne,

Heb het al vaker zitten bedenken en nu ik jouw verhaal lees wil ik echt even kwijt dat ik heel veel bewondering heb voor mama's met huilbaby's, jullie zijn echt bikkels!!

Ben zelf in het begin toen Esther op een gegeven moment  meer en meer  ging huilen, telkens bang geweest dat ze een  huilbaby zou gaan worden en dat ik dat helemaal niet aan zou kunnen en hartstikke gek zou worden, ze huilde toen nog maar ongeveer 3 uur op een dag en dat vond ik al heel veel en kon ik bijna niet verdragen. Dat kwam waarschijnlijk  ook doordat ik zelf nog doodmoe was door slaapgebrek en herstel van de bevalling en zelf nogal ondersteboven was van alle emoties rondom het krijgen van een baby. Misschien heeft dat ook invloed gehad op esther, dat ze onrustig werd van mijn eigen onrust en spanningen. Het huilen is gelukkig na een week of 3  overgegaan, ze huilde vaak bij het inslapen, en we hebben haar toen gewoon laten huilen, soms wel een half uur of 3 kwartier (als het langer duurde haalden we haar eruit).  Vond ik heel moeilijk maar het huilen werd toen al na een paar dagen steeds minder en minder en nu huilt ze bijna nooit meer. Soms nog eventjes als ze in bed wordt gelegd, uit protest, maar ze is dan al stil als ik de trap af loop. Als ze in de box ligt en ze gaat huilen, weet ik dat ze moe is en wil slapen, of dat er een scheet klem zit of een boertje of een vieze luier. Zo leer ik steeds beter wat er aan de hand is, geeft wel wat meer het gevoel dat je er grip op hebt en volgens mij is dat heel belangrijk.  Esther is nu een blije en tevreden baby die heel veel lacht.  Maar dat het bij haar goed heeft gewerkt, wil niet zeggen dat het bij alle baby's werkt. Iedere baby is anders en iedere mama is anders. Als je met kromme tenen naar het huilen zit te luisteren en er een ontzettend rotgevoel van krijgt en het gevoel dat je geen goeie mama bent, dan werkt een andere strategie waarschijnlijk beter. Maar ik vind het altijd wel interessant om te lezen hoe iedereen het aanpakt, geeft toch wel steun!

groetjes,
Anna
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan