Hoi mama's,
Wil het hier toch even kwijt..
Ik zit er momenteel even doorheen. Thuis gaat het allemaal super en geniet van alles en iedereen, maar op m'n werk is (weer) alles behalve begrip voor m'n situatie; lees zwangerschap.
Het afgelopen jaar was voor mij erg intens. Het begon destijds met mijn collega die overleed (waar ik bij was), twee miskramen en natuurlijk de frustratie dat je dan al bijna een jaar bezig bent om zwanger te worden. Ik heb nooit echt steun gehad bij het verlies van m'n collega op m'n werk, 4 dagen na m'n 2e miskraam kreeg ik een gesprek met een van m'n chefs dat ik meer moest lachen op de afdeling (lompe boer!) en nu ik zwanger ben plannen ze me de meest bizarre diensten die ik eigenlijk niet meer mag draaien. Ook de dagen waarop ik modulatie heb, dus vrij ben, worden ingepland onder het mom van, "in sommige gevallen mag dat". Maar ik kan nergens heen met Kay dan.. maar das mijn probleem zeggen ze..
Voor mijn vakantie had ik het al helemaal gehad met m'n werk. Ik ging met tegenzin naar m'n werk en had de sollisitatiebrief al klaar liggen om verstuurd te worden toen we er dus achter kwamen dat we weer zwanger waren. Dus wilde ik de brief pas gaan versturen tijdens mijn zwangerschapsverlof. Ja de zekerheid van een vaste baan in deze situatie is toch wel zo veilig..
Tijdens mijn vakantie lag ik al wakker dat ik m'n werk moest gaan bellen om "ons" blijde nieuws te gaan vertellen. Vond dit wel sociaal om te doen, want de planner kon zo mooi de hele week gebruiken om mijn rooster aan te passen voordat ik weer kwam werken. Allebij blij! Ik mag namelijk geen nachtdiensten meer draaien, laat staan op straat werken.
Donderdag had ik een cursus en zie ik dat er niks is aangepast. Ik naar de planner gegaan om te zeggen dat ik dat niet volhou. Ja het ging niet anders was zijn argument.. Dat hield in dat hij me gisteren en vanacht een nachtdienst had gegeven en deze ook moést draaien. Stel je voor; 13 wk zwanger en heel de dag een klein manneke in huis, vriend komt pas rond 18:30 uur thuis, ik moet om 20:15 uur wegrijden anders kom ik te laat op het werk en dan een nachtdienst draaien tot 07:00 uur s'morgens.. Uur naar huis rijden en om 08:30 uur in de ochtend pas naar bed.. Zou jij dit trekken??? Vandaag dus erg vroeg weer wakker omdat ik mijn chef wilde bellen dat iemand anders deze nacht mijn dienst voor mij waar moest nemen. Ik had zo last van m'n rug en buik dat ik een 2e nacht niet trok. Baas over de zeik dat ik er zo op het laatste moment mee kom aanzetten,.. snap jij t nog? Had ik niet een week eerder al gebeld? het de dag ervoor niet al aangegeven? maar goed.. mijn schuld!!
Kon dus geen vervanging regelen en ik moet straks gewoon weer de nacht in..
De mensen die vanacht met me dienst hadden vonden het echt onverantwoord, maar mijn baas heeft daar maling aan..
Vandaag dus heel wat tranen gelaten, enorme hoofdpijn , dikke ogen en aan m'n rug van de spanningen. Zelfs met de wetenschap dat het de vorige keren niet goed is gelopen vinden ze nog geen reden om wat begrip voor me te hebben.. zucht,..
Bovenstaande is één van de gekke voorbeelden die bij ons gebeuren..
Normaal zou je zeggen;"meld je ziek!!", maar daar ligt deze zaak te complex voor.. Ik ben een partimer die ook nog zwanger is dus liever kwijt dan rijk zijn. Teveel poespas is een reden om te ontslaan. Ik melk ze liever nog even zelf uit totdat ik ben bevallen om ze vervolgens een dikke vinger te geven..
Maandag heb ik vrij en hoop ik even langs de huisarts te kunnen om daar m'n verhaal kwijt te kunnen. Dinsdag plak ik de bedrijfsarts er achteraan en met wie weet hebben hun wel zoiets van; blijf jij maar eens even thuis! Dan weten ze ook zeker dat ik serieus ben en me niet aanstel.. ik blijf dan ook écht thuis tot het laatst!!
Tsja,.. ik weet dat het allemaal rommelig en verwarrent is opgeschreven en dat jullie er niks mee kunnen. Maar dan weten jullie wat er is als ik er even wat minder ben..
Soms zit het nu eenmaal mee, en soms tegen..
Esmé
ps: zet hier niets over op mn hyves hè,.. daar lezen collega's mee!!