Hoihoi, <br />Kwam er deze week achter weer zwanger te zijn. Heb een dochter van nu 7 maanden. Het zwanger worden van mijn eerste kindje had even op zich laten wachten (2 jaar bezig geweest) waardoor we, na de bevalling, bewust de keuze hebben gemaakt geen anticonceptie te gebruiken. Onder het mom van liever eerder dan weer twee jaar wachten mochten we een tweede kindje willen. Maar ondanks dit zelfgekozen / genomen 'risico' , ben ik best ontdaan van het feit nu weer zwanger te zijn. Een tweede kindje is zeer welkom en het komt vast goed. Maar het voelt wel erg snel. Het beangstigt me een beetje dat we het straks heel druk hebben en ik mogelijk mijn dochter niet alle aandacht kan geven die ze verdiend. Ook voel ik me meteen schuldig dat ik niet meteen blij ben, maar vooral nog bezig ben met wat er allemaal veranderd en of ik dat wel kan.. <br />Daarnaast ben ik wel blij dat het nu zo spontaan is gebeurd en ik dus niet nog een keer in de modus zit van: zwanger willen worden, timen, wachten, testen, teleurgesteld worden etc. <br /><br />Andere mensen ook in deze situatie gezeten en misschien tips voor nu of later?<br />
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Zwanger, 7 maanden na bevalling
- Onderwerp starter Mom adventures
- Startdatum
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Tegen ons is altijd gezegd dat het spontaan zwanger worden heel moeilijk zou worden. Na een miskraam met icsi behandeling, vrijwel meteen zwanger geworden. In februari 2020 bevallen van mijn zoon en in september 2020 alweer een positive test. Dit was even schrikken maar nu juni 2021 onze dochter geboren, het is even pittig op sommige momenten maar ik geniet ook volop. Probeer nu in mijn verlof zoveel mogelijk met de oudste te ondernemen, zwemmen, kinderboerderij etc. Kleine slaapt dan gewoon in de wagen. En het op bed brengen is echt een momentje voor mijn zoon, even knuffelen, verhaaltje lezen. In het begin moest mijn zoon wat wennen maar nu weet hij al niet beter dan dat zijn zusje er is.
Fijn jou verhaal te lezen. En goed te horen hoe je het aanpakt en echt momentjes met je oudste neemt. Goede tips! Ik baal nu alleen van mezelf dat ik alleen nog maar beren op de weg zie. Vandaag ga ik mijn moeder inlichten, hopelijk geeft dit verlichting.
Ik ben zwanger en me zoontje is 18 maanden. Maar heerlijk dat straks dicht opelkaar xit. Ja gebroken nachten blijven nog even de luiers ook maar ik weet ook straks dat het klaar is met gebroken nachten bewust voor gekozen ik denk niet dat ik het trek als me zoontje 3 jaar is en ik zwanger ben dan denk ik o nee gebroken nachten nu zit ik er lekker in en maakt het mij minder uit daarnaast. Heerlijk zstraks 2 kleine kindjes ja zal pittig zijn peuter puber tijd nee fase maar ook zijn voordelen
Ik ben zwanger van de tweede geraakt toen mijn dochter 15 maanden oud werd. Niet zo heel kort als jou dus, maar evengoed 2 onder 2 straks. Ik herken je verhaal wel. Het duurde 4 jaar voor de eerste, incl vruchtbaarheidstraject en 2 miskramen. Omdat ik niet meer de jongste ben, wilde ik snel weer doorpakken, met de verwachting dat we weer even in de medische molen zouden zitten. Maar ik mocht al snel weer met de behandeling beginnen die werkte, en ik was in 3 pogingen zwanger. Had ik dat even niet verwacht!
Ik maak me ook wel een beetje druk om hoe ik het straks ga doen. Ook omdat mijn eerste een huilbaby was, en er bij mij ook complicaties speelden. Ik heb echt een vervelende eerste 3 maanden gehad waarin ik weinig kon. Ik denk nu vaak: Stel het gaat weer zo, hoe ga ik dat doen met een dreumes erbij?? Dat is toch niet eerlijk naar haar toe?
Ik heb met mijn man afgesproken dat hij de 5 weken verlof gebruikt en nog 4 weken vakantie opspaart, zodat hij de eerste 2 maanden ook thuis is. Dit wil hij zelf ook graag. Hij was er in die tijd ook niet aan toe om na 2 weken weer aan het werk te gaan en maakte zich veel zorgen. Dit zal wel helpen denk ik.
En verder probeer ik te focussen op 6 maanden verder, als alles weer makkelijker wordt, en de kindjes aan elkaar gewend zijn. Dan begint weer de leuke periode. ik zal mijn best doen om zoveel mogelijk tips te verzamelen, en dan kijk ik in de kraamperiode wel wat werkt voor ons.
Wees in elk geval niet boos op jezelf dat je deze gevoelens hebt. Je kan ze beter voelen en ermee aan de slag gaan. het betekent toch ook niet dat je niet blij bent met de zwangerschap? Je kan je toch zorgen maken en blij zijn? Het is ook niet verplicht om meteen over te lopen van blijdschap en liefde hoor, dat groeit wel.
Ik maak me ook wel een beetje druk om hoe ik het straks ga doen. Ook omdat mijn eerste een huilbaby was, en er bij mij ook complicaties speelden. Ik heb echt een vervelende eerste 3 maanden gehad waarin ik weinig kon. Ik denk nu vaak: Stel het gaat weer zo, hoe ga ik dat doen met een dreumes erbij?? Dat is toch niet eerlijk naar haar toe?
Ik heb met mijn man afgesproken dat hij de 5 weken verlof gebruikt en nog 4 weken vakantie opspaart, zodat hij de eerste 2 maanden ook thuis is. Dit wil hij zelf ook graag. Hij was er in die tijd ook niet aan toe om na 2 weken weer aan het werk te gaan en maakte zich veel zorgen. Dit zal wel helpen denk ik.
En verder probeer ik te focussen op 6 maanden verder, als alles weer makkelijker wordt, en de kindjes aan elkaar gewend zijn. Dan begint weer de leuke periode. ik zal mijn best doen om zoveel mogelijk tips te verzamelen, en dan kijk ik in de kraamperiode wel wat werkt voor ons.
Wees in elk geval niet boos op jezelf dat je deze gevoelens hebt. Je kan ze beter voelen en ermee aan de slag gaan. het betekent toch ook niet dat je niet blij bent met de zwangerschap? Je kan je toch zorgen maken en blij zijn? Het is ook niet verplicht om meteen over te lopen van blijdschap en liefde hoor, dat groeit wel.
Hoi,
Ik ben 10 weken zwanger en mijn zoontje is nu 13 maanden. Toen mijn zoon 8 maanden was, was ik ook zwanger (maar dit werd een miskraam). Ik vind het ook fijn dat ze dicht op elkaar zitten en inderdaad is het wel belangrijk om echt je momentjes met de kinderen apart te pakken (maar dit vind ik ook wanneer er meer tijd tussen de kinderen zit). Die angstgevoelens horen denk ik sowieso bij het krijgen van een tweede of derde (als ik mijn vriendinnen moet geloven).
Groetjes
Ik ben 10 weken zwanger en mijn zoontje is nu 13 maanden. Toen mijn zoon 8 maanden was, was ik ook zwanger (maar dit werd een miskraam). Ik vind het ook fijn dat ze dicht op elkaar zitten en inderdaad is het wel belangrijk om echt je momentjes met de kinderen apart te pakken (maar dit vind ik ook wanneer er meer tijd tussen de kinderen zit). Die angstgevoelens horen denk ik sowieso bij het krijgen van een tweede of derde (als ik mijn vriendinnen moet geloven).
Groetjes
Hoi!
Ik snap alle gevoelens die je benoemd helemaal! Maar ik snap ook de keuze die jullie eerder gemaakt hebben (geen anticonceptie). Wij hebben iets korter gedaan om de eerste keer zwanger te worden, maar toch ook ook wel even moeten wachten en nog een miskraam gehad tussendoor. Dus hadden dezelfde gedachte.
Ik was weer zwanger toen ons dochtertje 9 en een halve maand was. Dat was meteen nadat ik was gestopt met de borstvoeding. We waren ook best wel verrast/ lichtelijk geschrokken. Maar tegelijkertijd heel blij.
Ik heb ook wel wat langer moeten wennen aan het idee dan bij de zwangerschap van onze dochter. Ook met het idee van 'oei, wordt dat niet heel pittig straks met 2 kleintjes?!'
En grote kans dat het dat ook wordt. Ons eerste jaar met onze dochter was ook best zwaar, ze was een héél slechte slaper. Maar ook dat hebben we overleefd, dus ik had toch al redelijk snel het vertrouwen dat we dit ook wel gaan redden.
Bij ons kan de baby elk moment geboren worden en dochter is dus anderhalf nu. We hebben de laatste maanden extra genoten van haar en het met z'n drieën zijn. Dat doen we nu nog steeds eigenlijk (leuke uitjes met haar etc).
Geef het gewoon de tijd om het te laten bezinken en voel je niet schuldig naar 1 van de 2 kindjes. Je voelt je verantwoordelijk en dat is alleen maar heel mooi! Komt wel goed lijkt me, misschien wordt het een zware beginperiode.. maar het wordt vast ook heel erg leuk dat ze zo dicht op elkaar zitten!
(Dat heb ik trouwens ook bij mijn broertje en zusje gezien, die waren altijd dikke maatjes)
Fijne zwangerschap en veel geluk straks!
Ik snap alle gevoelens die je benoemd helemaal! Maar ik snap ook de keuze die jullie eerder gemaakt hebben (geen anticonceptie). Wij hebben iets korter gedaan om de eerste keer zwanger te worden, maar toch ook ook wel even moeten wachten en nog een miskraam gehad tussendoor. Dus hadden dezelfde gedachte.
Ik was weer zwanger toen ons dochtertje 9 en een halve maand was. Dat was meteen nadat ik was gestopt met de borstvoeding. We waren ook best wel verrast/ lichtelijk geschrokken. Maar tegelijkertijd heel blij.
Ik heb ook wel wat langer moeten wennen aan het idee dan bij de zwangerschap van onze dochter. Ook met het idee van 'oei, wordt dat niet heel pittig straks met 2 kleintjes?!'
En grote kans dat het dat ook wordt. Ons eerste jaar met onze dochter was ook best zwaar, ze was een héél slechte slaper. Maar ook dat hebben we overleefd, dus ik had toch al redelijk snel het vertrouwen dat we dit ook wel gaan redden.
Bij ons kan de baby elk moment geboren worden en dochter is dus anderhalf nu. We hebben de laatste maanden extra genoten van haar en het met z'n drieën zijn. Dat doen we nu nog steeds eigenlijk (leuke uitjes met haar etc).
Geef het gewoon de tijd om het te laten bezinken en voel je niet schuldig naar 1 van de 2 kindjes. Je voelt je verantwoordelijk en dat is alleen maar heel mooi! Komt wel goed lijkt me, misschien wordt het een zware beginperiode.. maar het wordt vast ook heel erg leuk dat ze zo dicht op elkaar zitten!
(Dat heb ik trouwens ook bij mijn broertje en zusje gezien, die waren altijd dikke maatjes)
Fijne zwangerschap en veel geluk straks!
Gefeliciteerd!
Ik denk dat je gedachtes vrij normaal zijn. Of het nou helemaal gepland was of niet, ik denk dat een mama zich altijd afvraagt hoe het straks gaat lopen.
Ik heb 2 dochters (2,5 jaar en 10 maanden). Toen de jongste dochter geboren is wilde de oudste alleen maar weten wat we met haar zusje deden. Mee kijken met voeden, verschonen en badderen vond ze prachtig! Snachts werd ze 2 keer wakker van haar babyzusje dat huilde om een flesje. We hebben de oudste uitgelegd dat de baby niet kon praten en eigenlijk om een flesje vroeg. Sindsdien zijn ze niet meer wakker geworden van elkaar. Onze meiden zijn dikke vriendinnen geworden! Wat natuurlijk geen garantie is als de jongste een peutertje word….
Ondertussen ben ik 37 weken zwanger van een zoon. En ook ik maak mij zorgen hoe ik mijn aandacht verdeel en wie ik wanneer eten geef. Ik probeer erop te vertrouwen dat het goed komt. Met het nieuwe vaderschapsverlof ben ik de eerste tijd niet de hele week alleen met 3 kinderen. En in een slecht geval hebben we aan het eind van de dag nog de pyjama aan.
Probeer je zorgen los te laten. Jou kindje krijgt straks in de gaten dat mama haar buik veranderd en zal het begrijpen. Speel als het kan, rust samen als het moet. Het komt goed mama! Kinderen zijn zo flexibel dat ze zich gewoon naar elkaar aanpassen en dat ze makkelijk leren dat mama soms even bezig is met de ander.
Fijne zwangerschap!
Ik denk dat je gedachtes vrij normaal zijn. Of het nou helemaal gepland was of niet, ik denk dat een mama zich altijd afvraagt hoe het straks gaat lopen.
Ik heb 2 dochters (2,5 jaar en 10 maanden). Toen de jongste dochter geboren is wilde de oudste alleen maar weten wat we met haar zusje deden. Mee kijken met voeden, verschonen en badderen vond ze prachtig! Snachts werd ze 2 keer wakker van haar babyzusje dat huilde om een flesje. We hebben de oudste uitgelegd dat de baby niet kon praten en eigenlijk om een flesje vroeg. Sindsdien zijn ze niet meer wakker geworden van elkaar. Onze meiden zijn dikke vriendinnen geworden! Wat natuurlijk geen garantie is als de jongste een peutertje word….
Ondertussen ben ik 37 weken zwanger van een zoon. En ook ik maak mij zorgen hoe ik mijn aandacht verdeel en wie ik wanneer eten geef. Ik probeer erop te vertrouwen dat het goed komt. Met het nieuwe vaderschapsverlof ben ik de eerste tijd niet de hele week alleen met 3 kinderen. En in een slecht geval hebben we aan het eind van de dag nog de pyjama aan.
Probeer je zorgen los te laten. Jou kindje krijgt straks in de gaten dat mama haar buik veranderd en zal het begrijpen. Speel als het kan, rust samen als het moet. Het komt goed mama! Kinderen zijn zo flexibel dat ze zich gewoon naar elkaar aanpassen en dat ze makkelijk leren dat mama soms even bezig is met de ander.
Fijne zwangerschap!