Zwanger, 7 maanden na bevalling

Hi, 
Oh ik begrijp je gevoel helemaal. Ik kwam 5 maanden na mijn bevalling erachter dat ik zwanger was van ons tweede kindje. Ook bij ons eerste kindje moeite gehad en met de zelfde gedachte geen anticonceptie gebruikt mocht er een tweede kindje komen. En toen het zo snel raak was ook veel gehuild en over de toekomst in gezeten. 
Nu ben ik alweer 2 maanden terug bevallen van ons tweede kindje en ik kan je vertellen, het komt allemaal goed! Je gaat het super doen. De liefde die je voor je eerste kindje hebt vermenigvuld zich en heb je vanaf de eerste seconde ook voor je tweede. 
Soms is het even pittig om je aandacht te verdelen, maar je zult waarschijnlijk ook een stuk makkelijker worden. Niet omdat het je niets doet, maar waar je bij de eerste gelijk naar de wieg rende als hij/zij moest huilen zal je nu weten dat even een minuutje langer huilen geen kwaad kan en dat er af en toe even iemand zal moeten wachten. 
En ze zullen straks ook heel veel aan elkaar hebben. Ons zoontje is dol op zijn zusje. Kusjes en knuffels in overvloed en het voordeel, hij snapt jaloezie nog niet echt. 
Hopelijk heb je een fijne zwangerschap en kun je ervan genieten. En probeer ook te genieten van je eerste kindje, want het komt allemaal goed :) 
 
Hoi hoi! 


Hier precies dezelfde situatie. Maar bewust voor gekozen om het vanaf 7 maanden weer te proberen - want hoe groot is de kans dat ik weer gelijk zwanger ben?!. Dat was dus weer het geval. Heel blij en dankbaar. Maar ook het idee dat de oudste 16 maanden was als de baby geboren ging worden.
Nu is de baby alweer 4 maanden en doen ze het ontzettend goed samen. Het is vreselijk intens - flesje voor de een en dan weer de ander een luier, maar op het moment dat de oudste de jongste alleen maar wil knuffelen of zn vest aangeeft omdat "Kiekie" (Frenkie) ook mee moet, smelt ik. 


Frenkie had wel KISS.. Dus ik zou een chiropractor/osteopaat na de geboorte nu iedereen aanraden. Want een huilbaby én een dreumes is echt vreselijk. 

Het komt dus goed, al is het zeker pittig voor jou/jullie. Enige tip die ik je kan geven: neem me-time. Ik probeer het 1x per maand een dag te doen, door vrij te nemen als de jongens naar oma zijn. En ik hoop dat je mensen om je heen hebt die graag in het weekend een dagje oppassen, dat mist hier alleen. Vraag het ze!
 
He! Ik begrijp dat je schrikt, neem vooral je tijd om er rustig aan te wennen. Je hoeft niet meteen op een roze wolk te zitten. Wij hebben 4 kindjes verwelkomt in 5 jaar. 2 jongens en 2 meiden, ze zijn nu 6, 5, 3 en 1. Ja, het is druk. MEGA. Maar ik had ze, en alle ervaringen er omheen, nooit willen missen, zo leerzaam.. Soms is het heel confronterend, omdat je het niet altijd onder controle kunt hebben. Maar de liefde die je terugkrijgt is hartverwarmend. Je kunt het niet perfect doen, ook niet wanneer alles keurig volgens de 'planning' loopt. Laat het over je heen komen en vertrouw op jezelf, je kunt het!
 
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik begrijp je gevoel. Onze dochter word volgende week 11 maanden en ik ben nu 4 maanden zwanger. Hetzelfde als jou dus. Voor ons was het ook even schrikken, zeker voor mijn partner. Het worden tropenjaren maar wij zien nu ook een heleboel voordelen. Samen spelen, vlak na elkaar uit de luiers en vlak na elkaar naar de basis school. Wij zijn inmiddels gelukkig gewend aan het idee en hebben net de opvang geregeld. We hebben ervoor gekozen om ze beiden 2 dagen naar de opvang te brengen en dan niet op dezelfde dagen zodat ik de ene dag een hele dag voor mijn dochtertje heb en de andere dag een hele dag voor het andere kindje. Ik ben benieuwd hoe je moeder reageerde. Maar ga lekker genieten en wees blij dat dit wondertje je weer gegeven is. Fijne zwangerschap! 
 
[quote quote=10481003]Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik begrijp je gevoel. Onze dochter word volgende week 11 maanden en ik ben nu 4 maanden zwanger. Hetzelfde als jou dus. Voor ons was het ook even schrikken, zeker voor mijn partner. Het worden tropenjaren maar wij zien nu ook een heleboel voordelen. Samen spelen, vlak na elkaar uit de luiers en vlak na elkaar naar de basis school. Wij zijn inmiddels gelukkig gewend aan het idee en hebben net de opvang geregeld. We hebben ervoor gekozen om ze beiden 2 dagen naar de opvang te brengen en dan niet op dezelfde dagen zodat ik de ene dag een hele dag voor mijn dochtertje heb en de andere dag een hele dag voor het andere kindje. Ik ben benieuwd hoe je moeder reageerde. Maar ga lekker genieten en wees blij dat dit wondertje je weer gegeven is. Fijne zwangerschap! [/quote]Wat is het toch fijn deze verhalen te lezen. Ik ben dus duidelijk niet de enige, het komt vele malen vaker voor dan ik verwachtte.. ook heel fijn te lezen dat iedereen aangeeft; ja het wordt (soms) pittig, maar vooral veel voordelen..

Ik ben zeker meer aan het idee gewend en de angst heeft plaatsgemaakt voor goede hoop. Natuurlijk denk ik nog wel eens owjee, hoe ga ik dat doen. Maar geloof vooral in het principe dat het wel losloopt en gewoon gaat zoals het gaat. Ik kan dit inderdaad! Zoals ik nu, met zoveel liefde, voor mijn dochter zorg ga ik straks ook voor beide kinderen zorgen!!
De mensen om mijn heen.. en zeker mijn moeder.. zijn heel enthousiast over het nieuws. De meeste geven aan dat het inderdaad snel is , maar vooral heel leuk. Mijn moeder was dolenthousiast en vooral blij dat het nu gewoon zo vanzelf is gegaan. Het had zo moeten zijn!
Volgende week vrijdag is mijn eerste echo. Daar kijk ik erg naar uit en wil nu heel graag zien dat er inderdaad weer een klein wondertje in me zit.

Daarnaast was in de laatste maanden erg bewust van hoe speciaal zwanger zijn is en soms jaloers op mensen met een dikke buik. Dit is straks mijn leventje weer, dus ik ga gewoon van genieten. Merk wel dat het nu al lichamelijk zwaar is soms. Moe, mijn bekken schieten soms op slot waardoor ik pijnscheut krijg ( wat ik herken van hoogzwanger zijn) en druk op mijn knieën als ik haar op til. Weet nog niet zo goed of ik hier iets mee moet of alles maar op zijn beloop moet laten.

Thx voor de support!!♡
 
Gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik snap je reactie helemaal! Vorig jaar 3 maanden na de geboorte van onze 2de had ik weer een positieve test in handen. Dat was nogal een schok. Zou heb lichamelijk wel gaan en kan ik alle 3 de kinderen wel genoeg liefde geven? Inmiddels zijn ze 5 maanden, 15 maanden en 4 jaar en genieten we volop van onze kids, maar heel eerlijk het is zo nu en dan ook echt pittig. Probeer op de momenten dat het kan zelf je rust te nemen. Ik heb geleerd zelf ook even te gaan liggen als de kids slapen/rusten en dan maar later te stuifzuigen etc.
En ik kan er zo van genieten als ze met z'n drieen op de grond liggen te spelen en knuffelen...
 
 
Hoi, ik heb vrijwel geen reacties gelezen, maar mijn zus heeft ook 2 kindjes dicht op elkaar en als ik zie hoe leuk die met elkaar spelen en veel dingen samen kunnen doen, kan ik alleen maar zeggen dat het echt wel goed komt! Het zal zeker een pittige tijd worden (dat zei mn zus ook), maar nu waardeert ze het alleen maar meer.
 
Jee, dit had mijn verhaal kunnen zijn..
Ik ben er deze week ook achter gekomen dat ik weer zwanger ben (heb ook een dochter van 7 maanden). Ik herken helemaal wat je zegt. Ik moest (en moet) ook echt schakelen. Een tweede was zeker gewenst, maar zo snel…
Ik denk dat we onszelf de tijd moeten geven om aan het idee te wennen.
In ieder geval heel veel sterkte en succes, you go girl!
 
Terug
Bovenaan