Hoi allemaal,
Met heel veel blijdschap kan ik me ook bij jullie groepje voegen 😍
Na 4 jaar "klussen" weet ik sinds 3 weken dat ook ik eindelijk zwanger ben! Ondanks de kwaaltjes kan ik mijn geluk niet op! De afgelopen 2 jaar een aantal x bij de huisarts geweest maar die zei steeds dat het kon komen omdat ik aan de prikpil had gezeten. Een half jaar geleden had ik de hoop echt opgegeven. Ovu en zwangerschapstest en deed ik al een lange tijd niet meer maar een half jaar geleden ben ik ook gestopt Meyfoliumzuur slikken en mijn ong bij te houden. IK ging er van uit dat we hulp nodig zouden hebben van het ziekenhuis, maar was nog niet klaar voor die hele medische mallemolen.
4 weken geleden begon het, menstruatiepijn maar geen menstruatie, soms overgeven savonds en last van mijn darmen. Nooit gedacht aan een zwangerschap dus na een week de huisarts gebeld, envdie vond het nodig om een test te doen.En ineen voelde ik me vreselijk zwanger maar dacht dat ik mezelf voor de gek hield zoals ik al zo vaak had gedaan. Toen ze zei dat de test positief was keken mijn vriend en ik elkaar vol ongeloof aan. Ik zei zelfs dat ik haar niet geloofde, masr het was toch echt waar.
Eerst was er de vreugde, we zijn gelijk naar mijn ouders gefietst om het goeie nieuws te vertellen.Maar de volgende dag lkwam de onzekerheid, het kon toch niet in 1 x goed gaan? Gelijk de vk maar gebeld mijn angsten voorgelegd en gevraagd om een vervroegde echo. Gelukkig kon ik de dinsdag erna gelijk terecht.
Wij konden onze ogen niet geloven toen we dat kleine stipje zagen met een kloppend hartje! Ik was 6 weken zwanger! Ze zagen ook nog een 2de vruchtzak maar die was leeg, day noemen ze het vanishing twin syndroom. Het kon geen kwaad maar zolang dat 2de vruchtzakje er nog zit moet ik om de 2 weken terug komen vpor een echo. Afgelopen week dus de 2de echo gehad en 3 sept weer een echo.
Ik ben nu 9 weken en waarschijnlijk 27 maart uitgerekend. Sorry voor mijn lange verhaal maar ben gewoon zo blij! Al herken ik me ook zeker in de onzekerheid van mum2b en vivianne. Het blijft toch spannend zo een eerste zwangerschap. Je weet niet wat je wel of niet moet voelen.
Lieve dames het lijk me gezellig om samen over onze zwangerschappen en ervaringen te kletsen! Zijn er meer dames die mee doen aan moeders voor moeders?
Liefs Anoek
Met heel veel blijdschap kan ik me ook bij jullie groepje voegen 😍
Na 4 jaar "klussen" weet ik sinds 3 weken dat ook ik eindelijk zwanger ben! Ondanks de kwaaltjes kan ik mijn geluk niet op! De afgelopen 2 jaar een aantal x bij de huisarts geweest maar die zei steeds dat het kon komen omdat ik aan de prikpil had gezeten. Een half jaar geleden had ik de hoop echt opgegeven. Ovu en zwangerschapstest en deed ik al een lange tijd niet meer maar een half jaar geleden ben ik ook gestopt Meyfoliumzuur slikken en mijn ong bij te houden. IK ging er van uit dat we hulp nodig zouden hebben van het ziekenhuis, maar was nog niet klaar voor die hele medische mallemolen.
4 weken geleden begon het, menstruatiepijn maar geen menstruatie, soms overgeven savonds en last van mijn darmen. Nooit gedacht aan een zwangerschap dus na een week de huisarts gebeld, envdie vond het nodig om een test te doen.En ineen voelde ik me vreselijk zwanger maar dacht dat ik mezelf voor de gek hield zoals ik al zo vaak had gedaan. Toen ze zei dat de test positief was keken mijn vriend en ik elkaar vol ongeloof aan. Ik zei zelfs dat ik haar niet geloofde, masr het was toch echt waar.
Eerst was er de vreugde, we zijn gelijk naar mijn ouders gefietst om het goeie nieuws te vertellen.Maar de volgende dag lkwam de onzekerheid, het kon toch niet in 1 x goed gaan? Gelijk de vk maar gebeld mijn angsten voorgelegd en gevraagd om een vervroegde echo. Gelukkig kon ik de dinsdag erna gelijk terecht.
Wij konden onze ogen niet geloven toen we dat kleine stipje zagen met een kloppend hartje! Ik was 6 weken zwanger! Ze zagen ook nog een 2de vruchtzak maar die was leeg, day noemen ze het vanishing twin syndroom. Het kon geen kwaad maar zolang dat 2de vruchtzakje er nog zit moet ik om de 2 weken terug komen vpor een echo. Afgelopen week dus de 2de echo gehad en 3 sept weer een echo.
Ik ben nu 9 weken en waarschijnlijk 27 maart uitgerekend. Sorry voor mijn lange verhaal maar ben gewoon zo blij! Al herken ik me ook zeker in de onzekerheid van mum2b en vivianne. Het blijft toch spannend zo een eerste zwangerschap. Je weet niet wat je wel of niet moet voelen.
Lieve dames het lijk me gezellig om samen over onze zwangerschappen en ervaringen te kletsen! Zijn er meer dames die mee doen aan moeders voor moeders?
Liefs Anoek
.. terwijl er aan gegeven wordt dat het vanaf 14w mogelijk is..