Ik zit er ook weleens mee.
Eerst hield ik alles bij. Voel ik zus voel ik zo. Nu probeer ik dat los te laten. En ik vind het juist fijn om nu de agenda lekker vol te plannen. Juist daar nìet bij gaan denken, ja maar straks... Zo lang het er niet is, is er nog niets en wie weet duurt het wel jaren. Het is fijn dat er nu dit topic is want sommige dingen blijven pijn doen. Bekende forumnamen verdwijnen hier omdat het wel gelukt is, mensen die je totaal niet mag worden ongepland zwanger, de halve gemeenschap om je heen lijkt wel zwanger. Dus nee, helemaal vermijden of uit je gedachten bannen kan niet nee. Ik probeer van menstruatieweek tot menstruatieweek te leven. Zo van om en nabij die datum dan kan ik ongesteld worden. Verder klus ik als ik denk vruchtbaar ben extra maar daar klopte deze maand ook geen f* van want ik moest het dan de 20e worden. Vorige week waren mijn borsten gevoelig maar verder nergens last van. Bewust test ik al niet eens meer want alweer teleurgesteld met zon test in handen staan is ook k*. Mocht er wel wat zitten dan zit het mij best. Dan merk je dat uiteindelijk vanzelf wel. Alcohol was ik toch al minder gaan drinken. Al blijf ik wel roepen, als je mij ziet drinken ben ik ongesteld. Want dan vind ik het toch wel erg lekker...