Hoi Randy,
Ik ben afgelopen juni bevallen van een dochtertje met 40,2 weken. Wij wisten al vanaf 22 weken dat het niet goed was. Zij had een zeer ernstige hartafwijking waar zij heel misshien na geboorte voor geopereerd zou kunnen worden. Maar dit zou van heel veel factoren afhangen. Na een weekend te hebben beraadslaagd met zijn tweeen hebben wij besloten om de zwangerschap uit te dragen. Zolang ze in mijn buik zat was het goed en ze zou een aantal dagen in ieder geval leven. Verder zou ze wienig tot geen pijn hoewven hebben. Uiteindelijk hebben we besloten om hoe dan ook niet te gaan opereren (is een heel lang verhaal) kort gezegd zou ze dan op zijn hoogst niet ouder dan 10 worden en behoorlijk gehandicapt kunnen zijn. Dit wilden wij haar niet aandoen omdat wij haar bij ons zouden willen houden. Dus uiteidenlijk is zij geboren na een volledige zwangerschap en heeft precies een week geleefd. Tot op de minuut na. Zo byzonder!!!! WE hebben heerlijk van haar kunnen genieten en alles met haar kunnen doen.
Wij hebben verder een hele mallemolen doorgelopen natuurlijk met begraven en ook een medische. Gesprekken met huisarts en clinisch geneticus voor kans op herhaling en of het erfelijk zou zijn enz. Toch wilden wij het hier niet helemaal op afwachten en
(ik had maar anderhalve week gevloeid) en hebben toen de beslissing genomen om er weer voor te gaan. WE hebben nog een menstruatie afgewacht (2 volle weken geweest) en zijn het weer gaan proberen...
Mijn motto is, ik heb wel een kind gekregen, maar onze kinderwens is absoluut niet vervuld. Je blijft toch de babydingetjes missen en gewoon het verloop, hoe oud ze nu zou zijn, zou ze al kunnen staan en meer van dat soort dingen.
Ik begrijp heel goed dat mijn v erhaal heel anders is dan dat van jullie, ik heb geen onderbreking van een zwangerschap gehad, maar ik dnek dat je het verder aardig met elkaar kunt vergelijken. Ze zal altijd je eerste kindje blijven, net zoals bij ons ons tweede kindje. Ik zeg nu ook, ben bezig voor de 3e, soms kijken mensen dan wel raar omdat ze je maar altijd met 1 kind zien. Ik maak er ook geen geheim van, want ik ben soms helemaal uitgeteld van alle emoties en spanningen die het toch iedere maand met zich mee brengt.
Inmiddels zit ik in ronde 4 (voor mij iets heel aparts, want bij eerste 2 was ik direct zwanger) in afwachting op mijn nod 4 dec. Dus de klusdagen zijn zo ongeveer voorbij en we nemen nu even lekker rust. Ik hoop dat het deze maand raak is en ik mijn mannetje een cadootje met onze trouwdag kan geven!!!
