zwanger worden na een doodgeboren kindje 2

Haha inderdaad een leuk woord.

Fijn dat het weer wat beter gaat Sas. Nu dat ik weer zwanger ben raakt de hele verdrietige periode een beetje op de achtergrond. Mijn man heeft dat ook. Misschien heeft het te maken dat we onze droom nu alsnog gaan laten uitkomen? Met recht een blijde verwachting dus?
Maar ja wat dat betreft weet je het nooit, ik kan goed volgende week weer een enorme dip hebben.

kus Fleur
 
Hi!

oh Saskia, ik snap ook nog steeds niks van  heel dat eisprong gebeuren. Wel hoe het werkt natuurlijk! maar wanneer enzo. De ene site zegt dat je het kunt voelen. De ander heeft het over tussen de 12 en 16 dagen na de 1e dag dat je ongesteld word. Dan word er gezegd dat er 2 a 3 dagen tussen kan zitten (aangezien sperma tot wel 72 uur kan blijven leven). Maarja dat geld niet voor iedereen natuurlijk. Vandaar dat ik om de dag aanhoud vanaf ongeveer dag 9 na de 1e dag dat ik ongesteld ben geworden, 2 weken lang. Dan weet ik zeker dat er altijd sperma aanwezig is. Ik voel wel wanneer de eisprong is geweest. maar dan is het dus te laat. Dan voelen mijn eierstokken aan alsof ze gaan ontploffen! Of ik zou, echt zodra ik het voel, moeten gaan vrijen. Dan zou het misschien nog kunnen lukken. Maarja het is een hoop reken- en voelwerk.. daarom hou ik het voor het gemak op die om de dag, 2 weken lang. Ik hoop dathet ons volgende maand lukt!

Jeetje het is vandaag ook weer bloedje heet zeg! zo benauwd bedoel ik eigenlijk.
Ik heb net de boodschappen opgeborgen en ik zweet al! gatver... dat klef gedoe allemaal. Maarja ik moet niet klagen. Het is niet dat de zonnige dagen in overvloed aanwezig zijn hierzo in Nederland!  

Ik ben vergeten eieren mee te nemen. dus ik moet weer terug!
tot strakkies!

Liefs Isabel
 
Tip: als je boven de berichtjes sorteert op "nieuw --> oud"(ipv "oud --> nieuw") dan zie je altijd (bij elk forum) de nieuwste berichtjes als eerste!

groetjes Jannie
 
he meiden,
merk dat ik even sterk van slag ben. Heb wel meegelezen, maar merk dat ik niet veel tijd neem om te
reageren. Dat komt omdat een vriendin van mij gister haar 2e kindje
heeft moeten verliezen. Echt heel tragisch allemaal. Ik zal jullie
verder niks vertellen, omdat jullie dan alleen maar dingen te weten
komen, die je als zwangere (of bijna zwangere) niet wilt weten. Maar
het is verschrikkelijk. Ik heb haar in januari leren kennen. Ze was 5
dagen voor mij, na 23,5 week zwangerschap, bevallen van een dochter met een chromosoomafwijking die
niet met het leven verenigbaar was. Toen kon ze nog denken, oke dat had
'gewoon' een miskraam moeten zijn, ondanks alle pijn. Nu nog geen 7
maanden later is ze , na 24,5 week zwangerschap, haar zoon verloren. Ik kan het niet geloven, het is
zo oneerlijk!!

Dat gooit je ook meteen weer een stuk terug in je rouw! Het voelt weer een stuk dichterbij. Erg onwerkelijk allemaal.



gr.

Patricia mama van Bas*
 
Jeetje Pat,
Wat een drama. Dat iemand deze ellende 2x moet doorstaan dat is echt niet eerlijk. Lief dat je ons probeert te beschermen door niet je verhaal te doen. Helaas ben ik na de dood van mijn zoontje van alle gevaren en risico's op de hoogte dat ik het wel kan hebben hoor. Ik hou maar in mijn achterhoofd dat er ook honderden gezonde kinderen geboren worden. Dus als het jou helpt dan mag je het wat mij betreft gewoon delen hoor. Ik weet natuurlijk niet hoe de rest erover denkt.

Isabel, hoe was je eerste werkdag??

X Fleur
 
hey Patricia,
wat een verdriet, voor je vriendin, voor jou omdat alle herinneringen van Bas weer naar boven komen en ook omdat je verdriet voor haar hebt.
Wat mij betreft mag je ook hier je verhaal doen hoor, kan me voorstellen dat het oplucht.
Sterkte ermee, denken aan je...en aan je vriendin!
liefs Sas.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan