zwanger worden na een doodgeboren kindje 2

Voor Pat78

Bedankt voor jouw reactie
Ik heb op de site van jou zoontje bas gekeken. Wat mooi om zo;n site te hebben.
Wat mij heel erg heeft geraakt is de tekst: wat we zouden willen. Het is zo ontzettend herkenbaar. Graag zou ik deze tekst willen hebben als dat mogelijk is. Ik kan dan aan mijn naasten laten lezen zodat het voor hun wat duidelijker wordt hoe ik me voel.
Is het mogelijk dat ik die tekst krijg?
 
Tuurlijk juffrouw, je mag hem kopieren hoor! Ik heb al die gedichtjes ook via anderen gekregen en ben er blij mee, dus deel ik ze ook graag met anderen,

liefs
Patricia mama van Bas* en uk 16w3d
 
Hoi Patricia,

Fijn dat je echo goed was. Ik had vorige week met 17 weken nog een uitgebreide echo. En dat zag er ook goed uit. Dat geeft toch wel weer rust. Ruggetje was dicht, maagje was te zien, niertjes, hersentjes, beentjes en armpjes goed.
Bekken is wisselend, de ene dag kan ik bijna niet lopen en dan gaat het weer een paar dagen goed. Ik heb wat oefeningen van de fysio en verder masseert ze 1x per week 20 min. en dat doet me heel goed.

ik merk wel dat ik heeeeeel erg moe ben. Ik voel me zo uitgeput. En op tijd gaan slapen doet niet echt wat. Ik kan met moeite nog op mijn buik slapen, ben een echte buikslaper, maar zodra mijn blaas zich vult wordt de druk in mijn buik te groot en gaat het zeer doen en moet ik eerst plassen, dan weer proberen te slapen. Op mijn zij liggen probeer ik wel, maar ik val echt niet in slaap. Het zal wel wennen zijn, want over een paar weken kan het echt niet meer.
Ik kijk erg uit naar de kerstvakantie, hopelijk kan ik dan een beetje bijtanken, maar dan willen we ook aan de babykamer beginnen, dus daar gaat ook energie inzitten. Ook veel geestelijke energie, want dat betekent dat we de kamer van de jongste leeg zullen moeten halen en zijn spulletjes echt gaan opruimen. Dat is lastig, echt zo'n teken dat we doorgaan met het leven. Aan de andere kant ben ik druk bezig met schilderijtjes maken voor de babykamer en dat geeft plezier.

Ik schrijf hier en elders op het forum maar weinig. Ik ben nog zoekende naar een plekje. Ik heb wel wat Linda heeft: gewoon lekker beppen over onbezorgde dingen. Maar waar vind je dat. De meeste groepen zijn al gevormd.

groetjes, keesje
 
Hallo dames,

vandaag de eerste echo gehad, ik poepte bijna in mijn broek van de zenuwen.. Maar goed, er moest een inwendige echo gedaan worden. Officieel ben ik 7,5 week zwanger, maar ik denk zelf een paar dagen korter... Anyway, het was nog allemaal heel erg klein en het vruchtzakje lag echt tegen de kant aan, maar daar zagen we toch allemaal iets kleins 'kriebelen', het hartje klopt!

De gyn vond het moeilijk om te meten dus een echte termijn kon hij niet geven, vandaar dat ik over twee weken (18 dec)  weer terugga. Dan zou het allemaal al groter moeten zijn en ook de exacte termijn beter te bepalen, maar voor nu zag het er in ieder geval goed uit!

Blijft nog even spannend dus... Wat trouwens wel vreemd was, het is pas een paar weken geleden dat ik bij de gyn zat voor de laatste nacontrole na de bevalling van ons overleden kindje en nu, er wordt met geen woord meer over gerept....
Het was echt zo van: Volgende Hoofdstuk! Beetje raar maar ook wel ok, dit is een nieuwe zwangerschap met nieuwe kansen en een nieuw kindje...

Nou, we hopen maar dat het nu wel zo mag zijn... Ik hou jullie op de hoogte!

groetjes franka
 
Hoi Franka,

Dat is herkenbaar, bij mijn vorige zwangerschap, toen ik daar de eerste keer weer kwam voor een echo was ik daar ook precies een maand van te voren geweest voor een nagesprek n.a.v. van mijn doodgeboren kindje. Heel vreemd dat het allemaal zo snel kan gaan. Er werd er toen ook niet over gesproken, ik vond dat geen probleem want ik zag dit als mijn tweede kindje en dat wil ik graag gescheiden houden. Ik denk dat artsen ook niet altijd weten wat ze moeten doen of zeggen. De ene kan het prettig vinden om er over te beginnen terwijl iemand anders dat juist niet wil.

Maar geniet van je zwangerschap, het is heel heftig om daarna weer gelijk zwanger te zijn (iedergeval dat vond ik toen) maar er komt een moment dat je gaat genieten. Je zwangerschap zal het verdriet niet weghalen, dat zeker niet maar het gevoel van geluk komt weer terug en je hebt weer een toekomst voor je, dat maakt het weer makkelijker.

Gr.
 
Hoi meiden,

Keesje en Franka, wat fijn dat jullie goede echo's hebben gehad! Neemt weer een stukje onzekerheid weg denk ik.

Nu, 5 weken na mijn curretage, heb ik flink zere borsten en een zeurende onderbuik. Laat die rode duiveltjes  maar komen. Weet dan in ieder geval dat mijn cyclus weer op gang is. Dan kunnen ook wij weer verder..... proberen om opnieuw zwanger te worden na het verlies van ons meisje. Voelt wel raar, alsof je nu echt een periode van rouwen achter je laat om weer voor een nieuwe zwangerschap te gaan. Ik weet natuurlijk dat het rouwen nooit stopt, maar toch.........
Wie weet brengt 2009 ons meer geluk.....

Denise
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan