zwanger worden na een doodgeboren kindje 2

hai Franka!
 
wat een geweldig nieuws voor jullie! Moest wel ff slikken, want wil ook zó graag, maar vind het echt super voor je! Op een of andere manier vind ik dat wij het allemaal harder verdienen, na zoveel verdriet.
Je beschrijft het allemaal goed zeg, kan me zo voorstellen dat je je zo voelt.
Tja en de zwangerschap zal nooit zo zijn als bij jullie eerste kindje, nooit zo onbezord, maar hopelijk komen de momenten van genieten ook en dat jullie over 8,5maand een mooi en gezond kindje in julie armen mogen hebben.
 
Laat je ons weten wanneer je de afspraak bij de gyn of vk hebt?
 
liefs Saskia. (mama van Jelte en Jens*)
 
Hoi meiden,

Franka... ik wil je nog een keer feliciteren. Vind het echt super voor je!! Geniet ervan en houd je ons op de hoogte van alles???

Saskia... ik deel je gevoel. Ik denk ook wel eens dat wij het harder verdienen na wat wij hebben meegemaakt. Even later denk ik dan ook wel weer dat ik zo niet mag denken want iedereen verdient om een lief kindje te krijgen maar ik moet bekennen dat ik dat ook wel eens denk. Hoe is het verder met je?? Ben je nog druk bezig met de ovu-testen? Of heb je je ei inmiddels gehad??

En hoe is het met de andere meiden??

Heb trouwens nog een vraagje: Zijn er hier ook meiden die hulp hebben gezocht?? Wij hebben 1x een gesprek gehad met een maatschappelijk werkster en dat was best wel een goed gesprek hoor maar we hadden beiden op dat moment niet de behoefte om nog weer een gesprek te hebben. Nu een paar maanden later zit ik er wel weer eens aan te denken of het misschien toch wel beter zou zijn om toch weer hulp te zoeken? Weet niet hoor maar het lijkt wel of het allemaal steeds echter wordt. Ik denk dat de tijd van het jaar ook wel meespeelt (uitgerekende datum, feestdagen etc) maar toch. Ben benieuwd naar jullie reactie/mening.

Liefs Iris
 
Ha meiden,

Franka nogmaals gefeliciteerd meid. Gek, maar ook super dat het alweer zo snel gelukt is!!!
Waarschijnlijk ben je in juli 09 uitgerekend??

Saskia, wie weet helpt het dat er weer een nieuwe zwangere is, om jullie nu ook zover te krijgen. Vindt ook dat jullie nu aan de beurt zijn hoor!!
Bij het andere forum strooien de nieuwe zwangeren met glitters, om geluk te geven aan hen die ook zo graag willen volgen. Ik zal er van mij nog wat strooien en hopen dat ze geluk brengen. We hebben zoveel gemeen dat het jammer is dat onze levens nu zo ver uit elkaar liggen. Ik hoop dat we hier voor het eind van het jaar met allemaal zwangeren mogen schrijven!!!
Hebben je ovu-testen nog gewerkt, na die gekke bloeding???

*************

***

************************
**

***


***
***
***
**************************
****************************************
*****

****

*******************************

Keesje, fijn dat je meer vertrouwen krijgt!! Voel je je kindje al? Ik heb het idee dat ik het al wel voel!

Denise, na de curretage heb ik zeker 2 weken lang bloed verloren en zodra ik iets meer ging doen verloor ik hele stolsels. Die voelde ik naar beneden glijden en dan ging ik gelijk naar de wc en dan plonsten ze in de wc (lekker verhaaltje sorry) Ik heb ook meerdere keren met het ziekenhuis gebeld, omdat ik het eng vond, maar daar zeiden ze inderdaad ook als je geen koorts hebt, kan het geen kwaad. Ik had ook een paar keer dat het bloeden gestopt leek en dan begon het 2 dagen later weer...
Maar jij hebt vandaag je nacontrole gehad, hoe is dat gegaan?

Iris, na de geboorte van Bas* wilde ik geen hulp, omdat ik vind dat je 'gewoon' door een rouwproces heen moet gaan. Na zo'n 3,5 maand merkte ik wel dat ik het lastig kreeg en toen heb ik hulp gezocht. Ik heb nu zo af en toe gesprekken bij een psycholoog en dat vind ik prettig. Het is een plek waar ik nog lekker over Bas* kan praten en die plekken nemen toch af gedurende te tijd. Nu kan ik ook mijn onzekerheden over deze zwangerschap er kwijt, ook prettig moet ik zeggen. Ik kan het je aanraden, mits je bij iemand terecht komt waar je je goed bij voelt. Anders heeft het niet zoveel nut. Ik vind het ook helemaal niks om me voor te schamen het is tenslotte niet niks dat ik (en jullie) mee hebben gemaakt.

liefs
Patricia mama van Bas* en uk 14w2d

 





Naam    



Mama van

Verwachte
eisprong
NOD                
Poging
nr

Leeftijd

Komt uit
provincie


Saskia

Jelte en Jens*





2

29

Gelderland


Quint

dochter* en zoon*





1

26

Zuid-Holland


Denise

Manon  en dochter*







33

Noord-Holland


Iris
2 zoontjes*
ong. 29 okt.
10 november
2
31
Friesland






Naam  

Mama van

Verwachte
bevallingsdatum
Volgende afspraak
gynaecoloog/ verloskundige
Leeftijd

Komt uit
provincie


Linda
Marit en Guus*

3 april 2009

12 november 20 weken echo
29


Noord-Brabant

Amy

Ylana*

 29 april 2009

17 november (mijn verjaardag!), 3e echo bij gynaecoloog

29

Noord-Brabant

Keesje

zoon en zoon*

9 mei 2009



37

Zuid-Holland


Patricia

Bas*

18 mei 2009

11/11-3/12 (16w echo) -23/12 (20-w echo)

30

Zuid-HollandFranka
Sjoerd, Marit en kindje*
medio juli

32
Noord-Brabant
 
Hallo meiden,

Franka, gefeliciteerd zeg! En zo snel al! Ik hoop dat alles zo voorspoedig loopt als je maar wensen mag! Ook ik moest even slikken hoor, Sas!

En Iris, als je het gevoel hebt dat je hulp nodig hebt, moet je dat doen hoor! Ook al is het misschien een drempel. Mijn vriendin heeft in maart een miskraam gehad. Het was haar eerste zwangerschap na twee jaar "proberen". Ook zij heeft hulp gezocht bij een psycholoog en ze is er zó positief over! Ze nu weer 14 weken zwanger en komt nog steeds regelmatig bij de psycholoog. Vooral ook om de onzekerheid en spanning aan te kunnen. Namens haar kan ik het aanraden.

Zelf zijn we vanmiddag weer bij de gyn geweest voor nacontrole van de bevalling, curretage en obductie van onze overleden dochter. Dus maar even het hele pakketje aangepakt. Lichamelijk ben ik weer door de keuring, zag er weer keurig uit, daar beneden! Dus wat een volgende zwangerschap betreft, hebben we weer groen licht gekregen. De obductie van onze dochter heeft, naast het open schedeltje, ook nog een afwijking aan de bovenste nekwervels aan het licht gebracht. Gelukkig niet een  aparte afwijking naast de anencefalie, maar een extra complicatie van de bestaande afwijking.  Wel moet ik naast de verhoogde dosis foliumzuur (10x de normale hoeveelheid) ook nog 50 mg piridoxine slikken. Dit is een bepaalde B6 vitamine die ook helpt om bij het sluiten van het neurale buisstelsel van een volgend kindje. Erg fijn is het allemaal niet, bijwerking is bloedarmoede, dus ook regelmatig mijn ijzer laten prikken. Maar ja, als we in de toekomst weer een gezond kindje in onze armen mogen sluiten, doen we het graag.
Minder fijn was het, om van de gyn te horen dat er toch een aantal medische fouten zijn gemaakt na de bevalling. Zo zijn mijn echo's direct na de bevalling gedaan door een gyn in opleiding. Op de echofoto van direct na de bevalling was al te zien dat er resten van de placenta waren achtergebleven. Dit was door de begeleidende gyn "over het hoofd gezien". Ook de controle echo's na 3 en 6 weken zijn door een onervaren gyn gedaan, waardoor ik zo lang door ben blijven lopen met bloedingen. Er is dus zeer onzorvuldig met onze contoles omgegaan, door meerdere mensen. Vandaag dus de welgemeende excuses gehad van het hoofd-gyneacologie. Onze situatie zal aankomende week uitvoerig in het team worden besproken Maar ja, daar hebben we achteraf niets aan!
Nou, het is weer een heel verhaal geworden, maa ben het weer even lekker "kwijt".

Fine dag nog allemaal! Groetjes van Denise


 
Franka Gefeliciteerd met je zwangerschap!!!!!!!
Je kan weer verder met je toekomst, ik was nadat mijn dochter geboren was ook daarna gelijk zwanger van een zoon. Wanneer ben je uitgerekend?



Baby77
Wat betreft hulp kan ik je een hoop vertellen maar ik heb er niet veel aan gehad, viel me tegen, zoiezo moet je er altijd zelf achteraan, en het was een keertje fout gelopen en toen was ik zo neidig dat ik er niet meer heen wilde, alleen het ging toen even niet zo goed met me dus het kon toen niet slechter uitkomen als toen. Maar inmiddels heb ik geen hulp meer. Moet regelmatig even langs de huisarts komen, ze wil dan even weten hoe het gaat.
Het is denk ook wel belangrijk dat je er een goed gevoel bij heb, ikzelf moet altijd iemand wel een paar keer gesproken hebben eer dat ik wat meer over mezelf vertel, ik kan niet gelijk bij de eerste keer precies gaan vertellen hoe ik over dingen denk en voel. Ben zelf ook niet van de luchtfietserij. Kon niet zo goed tegen vragen als "en wanneer ben je dan verdrietig, en wat voel je dan". Maar goed iedereen is anders. Er zijn meer mensen die er wel baat bij hebben en misschien kom ik er ooit nog eens op terug. Op dit moment even niet maar bij een eventuele zwangerschap misschien dan weer wel maar dan met iemand anders natuurlijk.



Vorige week was ik uitgerekend en blij dat dat voorbij is. De dag zelf deed me niks, maar schijnbaar denk mijn omgeving daar anders over. Ik heb niet zoveel met datums, ik zou ook echt niet weten hoeveel weken het precies geleden is dat mijn zoon geboren/overleden is.   En dan gingen mensen ook nog eens vragen "hoe voel je je nou, wel moeilijk he zo'n dag" wat moet ik daar nou op zeggen. Ik voel er namelijk niks bij, dus dat zei ik ook, had die gezichten moeten zien, vervolgens wordt er gezegd, "je kan me niet vertellen dat je daar niks bij voelt". Nou de groeten dan, maar ga me nou niet telkens vertellen dat ik het moeilijk heb, gewoon voor jezelf denken en niet voor mij. En trouwens 4% van de kinderen worden op de dag geboren dat ze uitgerekend zijn, dusssssssss. Maar vond het wel fijn dat er mensen waren die eraan gedacht hebben. Klinkt een beetje dubbel he?

Sorry kom niet erg aardig over he, moest even mijn frustraties kwijt. Iedereen is anders. Ik heb echt nog wel mijn momenten en die zullen ook zeker blijven maar dat hoeft mijn omgeving niet te weten want het gevaar is dat ze daar dan later op terug komen wanneer het wel met je goed gaat.

Nou goed, fijn om leuk nieuws te horen dat er iemand zwanger is, ik hoop dat de rest zo snel mogelijk volgt en dat iedereen in 2009 de aller gelukkigste moeders zullen zijn.

Gr.
 
Hallo allemaal,
Dankjewel voor alle lieve woorden...Ik realiseer mij heel goed wat een enorm geluk wij hebben en daar voel ik me soms wel een beetje ' schuldig ' over. Wie zijn wij om weer direct zwanger te zijn terwijl er zovelen zijn met een grote kinderwens.. Ik gun iedereen zo een zwangerschap... Maar goed, wat kun je ermee....

Gister heb ik gebeld met mijn VK, zij had mij vorige week al gebeld om te informeren hoe ik me voelde en of er nog iets uit de onderzoeken was gekomen van ons overleden kindje. Toen ik haar gister terugbelde was ze blij verrast dat ik alweer kon melden dat ik zwanger ben... ...   Maar goed, in overleg met haar hebben we besloten om eerst een paar controles te doen in het ziekenhuis en dan na de twaalf weken over te gaaan naar de VK-praktijk met indien gewenst wat extra echo's, met name rond de 16-20 weken...

Ik heb direct het ziekenhuis gebeld en een afspraak gemaakt voor 4 dec 08.45 uur in de hoop dat dan al via een uitwendige echo iets te zien is, ik ben dan bijna 8 weken zwanger....   Ik kon ook al eerder terecht, maar ik heb eerlijk gezegd geen zin in een inwendige echo, ik vind dat ik genoeg 'polonaise aan mijn lijf'   heb gehad de afgelopen tijd... Dus dan maar iets langer in spanning of het allemaal goed zit...

Over het hulp vragen, onze eerste zoon heeft in het eerste half jaar ontzettend veel gehuild, zoveel, dat ik er bijna aan onderdoor ging... Mijn fijne bedrijfsarts had binnen een paar minuten vastgesteld dat ik een postnatale depressie had en ik begon te twijfelen aan mezelf... Ik had helemaal geen postnatale depressie maar was gewoon leeg, op en oververmoeid en toen heb ik ook zelf hulp gezocht bij een psycholoog. Daar ben ik uiteindelijk 3 keer geweest.. Dat heeft toch wel geholpen en mij bevestigd dat er met mij in ieder geval niks 'mis'   was.. Vanaf die tijd ging het ook beter en ook onze zoon begon toen zijn draai in de wereld te vinden. dus tja, de ervaringen zijn erg persoonlijk denk ik, maar gewoon eens bij een buitenstaander je hart luchten kan nooit kwaad....

Goh, Denise, wat een nare ervaring vanuit het ziekenhuis. Je geeft je volledig over aan hun zorg en dan blijkt die tekort te schieten, dat zou echt niet moeten kunnen..

Nou ladies, nog een paar weken in spanning, die eerste echo lijkt me echt verschrikkelijk, de vorige keer dat ik een echo kreeg bleek ons kindje overleden, dat beeld staat op mijn netvlies gebrand... Maar goed, ik moet natuurlijk vertrouwen hebben!!

doei, doei, franka
 
Hoi meiden,

Met mij gaat alles wel goed heb ik zo het idee. Vorige week kon ik alleen bijna niet lopen van de pijn in mijn bekken en heb ik dus voor deze week fysio afspraak gemaakt, maar deze week voel ik bijna niets. Maar goed, ik ga zo toch maar.
Maandag weer naar de vk en volgende week donderdag een echo. Gaat de oudste ook mee, hij is die dag ook jarig, dus wel leuk dat hij even naar zijn broertje kan kijken.

Pat, ik voel nog niet die plopjes die ik me nog van vroeger kan herinneren, maar ik heb soms wel het idee dat ik bewegingen voel, maar meer alsof het water klotst. Dat kan niet klotsen, dat weet ik, maar toch lijkt het daar het meeste op denk ik. Mijn placenta ligt aan de voorkant en volgens de vk duurt het dan langer voor je wat voelt. We wachten rustig af.

Franka, ik kan me goed voorstellen dat je even wacht met je echo, dat heb ik ook gedaan. Ik wilde zeker weten dat ik hartactie kon zien. Jammer genoeg moet je dan wat langer wachten, maar uiteindelijk gaf het mij wel meer zekerheid.

Ik heb zelf wel gaan praten na het overlijden van mijn zoon. Na een week of 6-8 heb ik het ziekenhuis gebeld. Zodra je kind daar met kanker wordt opgenomen krijg je een maatschappelijk werkster toegewezen die je bij kan staan. Tijdens het ziek zijn hebben we daar geeen gebruik van gemaakt, maar daarna kreeg ik toch de behoefte om af en toe te praten. Alles wat ik zei bleef daar, zij oordeelde niet. En al pratend werd het minder mistig in mijn hoofd. Ik was zo verdoofd en vol mist en dat werd echt minder. Ik ging iedere 6-8 weken een keertje en na een jaar voelde ik me zo sterk dat ik alleen verder kon. Het heeft mij echt heel erg goed gedoen moet ik zeggen.

Nou meiden, groetjes weer, ik ga naar de fysio.

Keesje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan