zwanger worden na een doodgeboren kindje 2

He meiden,

Allemaal bedankt voor jullie reacties over hulp zoeken. Ik persoonlijk merk ook wel dat het helpt om hier mijn verhaal neer te zetten en verder kan ik met mijn vriend ook heel goed praten (gelukkig maar) en ook in mijn omgeving zijn er wel mensen met wie we kunnen praten.

Quint... klinkt idd een beetje dubbel allemaal maar eigenlijk is het ook wel weer logisch... kun je me nog volgen? Ik kijk ook niet  zo zeer tegen die uitgerekende datum op maar wel de periode er omheen. Zit er nu eigenlijk al middenin omdat we onze mannetjes min of meer nu wel hadden verwacht. En heb ook helemaal geen zin in de feestdagen. We hebben ook al tegen de familie gezegd dat we dit jaar geen sinterklaas willen vieren. En met kerst gaan we ook niet uitgebreid dingen doen. We zien gewoon wel waar we op dat moment zin in hebben. Ik heb wel wat met data's. Niet in weken maar wel in maanden. Volgende week is het al weer vier maanden geleden dat we onze mannetjes verloren en daar denk ik anders ook veel aan maar op zulke dagen nog meer. Heb jij dat niet?
We waren gisteren bij kennissen die hun zoontje na een zwangerschap van 8 maanden hebben verloren. Dit is voor hun nu 3 jaar geleden en ze hebben het er nog steeds wel moeilijk mee ondanks dat ze daarna nog een gezond jongetje hebben gekregen. Maar zij zeiden ook nadrukkelijk tegen ons dat we alles vooral in ons eigen tempo moesten doen en dat we goed naar onszelf moesten luisteren. En ook als je eens ergens geen zin in hebt dit dan gewoon ook niet doen. Zijn natuurlijk best wel clichedingen maar wel waar en ik heb nog wel eens de neiging om dit dan te vergeten. Dus heb me gisteren dan ook echt weer voorgenomen om dit te gaan doen. Weet ook wel dat je niet altijd maar kan doen waar je zin in hebt maar voor zover mogelijk ga ik dat toch doen.

Patricia... bedankt voor je glitters... ik hoop dat het helpt!!!!! Hoe is het met jou??

Denise....jemig zeg dat ze zo'n fout hebben gemaakt in het ziekenhuis. Dat snap je toch niet.

Franka.... je moet je helemaal niet schuldig voelen hoor dat je weer zwanger bent. Is alleen maar hartstikke mooi. Tuurlijk gun ik het mezelf ook heel erg maar dat komt vast nog wel. (hoop ik dan maar). Strooi jij ook nog even wat glitters??

Keesje...hoe was het gisteren bij de fysio??? Heb je misschien een beetje last van bekkeninstabiliteit of valt het allemaal nog mee??

Liefs Iris
 
Een goede morgen allemaal!

Wat was dit  een rustig weekend op dit forum! Is iedereen door de sneeuw onder het dekbed gekropen, om een winterslaap te houden! Hahaha! Nou ja, lijkt me af en toe wel lekker om aan een winterslaap te beginnen. Even alles van de afgelopen tijd vergeten. En dan in het voorjaar zwanger wakker worden........maar ja, dat gaat een beetje lastig als je slaapt!
Hebben jullie het ook moeilijker, nu de feestdagen in aantocht zijn? Of helpt het jullie juist om alles wat meer te kunnen plaatsen? Mij vallen de (Kerst)engeltjes overal zo op.... alsof ik overal ons meisje in zie. In moet in iedergeval bij ieder engeltje aan haar denken.
Ook vertelde de gyn vorige week dat mijn eisprong die week daarvoor al is geweest. Hij keek met de echo   i.v.m. het weer zwanger willen worden. Maar nu had ik dit weekend (sorry voor het onsmakelijke praatje) toch van die glibberige, doorzichtige afscheiding en een zeurend gevoel in mijn buik. Dit herken ik van mijn eisprong. Dus zaterdag een ovulatietest van het Kruidvat gekocht. En daarop was een héél licht ovultiestreepje op te zien. Dus voor de zekerheid maar geklust dit weekend. Tsja, we moeten toch ergens weer beginnen.....
Nou meiden, een fijne week en niet te veel snoepen van al die pepernoten en chocoladeletters!

Groetjes van Denise
 
hai meiden,
pat bedankt voor de glitters, hopelijk helpen ze, maar ben dr weer bang voor deze maand....
Voel nog nix, dus ga dr maar niet vanuit.
Wil ook ff voorlopig niet meer actief zijn op het forum, ff wat rust wat dit betreft!
Vind het erg moeilijk allemaal, dus vandaar.
Meld me wel weer een x!

liefs Sas.
 
Op 17 november kwam de vk er bij een controle achter dat het hartje van ons kindje niet meer klopte. Ik was bijna 18 weken zwanger.
2 dagen later moest ik bevallen. Het was een hel. Heb nog nooit van mijn leven zo;n pijn gehad. A.s donderdag hebben we een afspraak in het ziekenhuis en ik wil duidelijk hebben waarom het op de manier is gegaan dat het is gegaan. Waarom heeft het zoveel pijn gedaan, terwijl de gynaecoloog van te voren vertelde dat het weinig pijn zou doen.
Ik ben bevallen van een zoontje, Daan.

Maar goed, het is nu twee weken geleden en het verdriet is er nog iedere dag maar ik wil ontzettend graag weer opnieuw zwanger worden.
Wat is er tegen jullie gezegd, hoelang je moest wachten?
 
Hey meiden, ben ik weer even....
alles gaat nog goed hoor! heb mijn echo's gehad. inclusief pretecho. Ik weet al wat het gaat worden! wat Linda ook had... toen ik het hoorde moest ik zo huilen. Het leek wel of het nu echt was. Er zit een ander babytje in mijn buik waar alles tot op heden goed mee gaat. heel bizar maar natuurlijk ook heel mooi.

Daarom weet ik niet zo goed hoe om te gaan met dit forum. Ik wil met al mijn kracht proberen te genieten van mijn zwangerschap. En ik wil jullie natuurlijk ook bijstaan tijdens de moeilijke tijden. Maar er zijn ook zoveel nieuwe namen bijgekomen. En ik hou het allemaal niet meer bij!! Niet negatief naar de nieuwe bedoeld. En die zijn helemaal geen nieuwe meer.... ik ben nu eigenlijk een beetje de vreemde. Heb zo lang niks van me laten horen.... sorry hoor.

Ik zal zo nu en dan laten weten hoe het met me gaat. Maar ik denk niet dat ik nog volop mee zal chatten.... als iemand me nog wil contacten kan dat altijd nog via mijn hyves!!

Sorry dat ik weer zo kortaf moet zijn. ben aan het overwerken maar mijn vriend belt net dat hij voor de vestiging staat om me op te halen.
Ik zal morgen ook weer even inloggen voor wat meer tekst en uitleg!

Liefs Amy


 
Hoi hoi!

Amy, wat geweldig dat je een mooie echo hebt gehad! Leuk dat jullie weten wat het is j/m! Ik hoop dat je nu een heerlijke zwangerschap hebt en straks een wolk van een baby! En ik begrijp het helemaal hoor, dat je wat minder actief bent op het forum!

En Sas, ik weet niet of je het leest, hopelijk horen we snel een positief berichtje van je!  Neem lekker je rust en denk goed om jezelf.  

Juffrouw, welkom op dit forum. Wat verschrikkelijk dat jullie je zoontje hebben verloren. En dan ook nog zo veel pijn hebben.... dat had toch niet gemogen. Zelf ben ik op 24 september 08 onze dochter verloren na 16 weken zwangerschap. Wij hebben helaas de zwangerschap moeten afbreken omdat ons meisje een ernstige afwijking had (open schedeltje) Ik ben ook twee dagen na het slechte nieuws inhet ziekenhuis bevallen. Ik mocht kiezen uit een ruggeprik, morfinepomp of een pethidine injectie tegen de pijn. Uiteindelijk heb ik geen pijnstilling gekozen en is de pijn gelukkig meegevallen. Maar wat een verschrikkelijke bijkomstigheid zeg, pijn bij de bevalling. Ik hoop dat ze je duidelijkheid en uitleg  kunnen geven bij de nacontrole. In ieder geval heel veel sterkte met jullie verlies.
 
Lieve meiden,
hier ook weer een berichtje van mij. Het is hier rustig aan het worden. Komt helaas ook door de splitsing tussen al wel weer zwanger en nog niet zwanger..denk ik.
Ik heb vandaag de 16-weken echo gehad. Alles zag er goed uit! Maag, blaas, buik, rug, handen, voeten, voldoende botjes in de armen. De nieren waren bijna niet te zien en dat schijnt ook te moeten, dus dat is fijn. Ook de navelstreng had netjes 3 vaten, soms zijn het er maar 2 en dan heb je weer extra kans op een nierafwijking..
Ze kon alleen het lipje niet goed zien, omdat uk bleef bewegen. Maar goed dat komt over 3 weken wel en mocht het lipje niet goed zijn, dan liever dat dan mijn kind verliezen, het staat echt niet in verhouding... maar goed dat weten we over 3 weken.

Franka, jij hebt van de week je 1e echo, spannend hoor. Hoe gaat het ermee, heb je veel last van kwaaltjes?

Keesje, lukt het alweer een beetje met je bekken? Ik merk ook alweer dat ik last krijg van mijn rug/bekken, dus probeer meteen maar weer op te letten, maar dat gaat nog niet heel goed merk ik. (eigenlijk alleen als ik last heb en dan is het te laat he..)

Iris, ja ik heb ook veel baat bij het van me afschrijven van mijn gevoelens en de dingen die in mijn hoofd zitten hoor! Ik schrijf ook bij Lieve Engeltjes, dat helpt echt enorm (en voordeel dat het niet openbaar is, zoals hier)

Denise, ongelofelijk he dat ze zulke medische fouten kunnen maken en dat je gewoon 2x een echo door een minder 'goed' iemand krijgt. Ze hadden je gewoon al vele weken eerder van je klachten af kunnen helpen. Wel professioneel dat ze hun fouten toegegeven hebben, al heb je er nog maar weinig aan..
Hoe is het nu met je?
En ja december is inderdaad een heel moeilijke maand. Echt zo'n gezellige familiemaand, maar als je gezin niet compleet is, voelt het niet meer fijn! Op naar 2009 met nieuwe kansen op geluk!

Isabel, fijn dat je echo goed was. Hebben ze hierbij ook gekeken naar je baarmoedermond? Dat was toch de oorzaak van het vroegtijdig geboren worden van Ylana*? en meid je moet doen wat goed voor jou voelt. Als je je hier niet meer prettig voelt, is er niemand die je dwingt om actief te blijven hoor!

Linda, hoe is het met jou meid?

Juffrouw, welkom hier! Wat verdrietig dat je afscheid hebt moeten nemen van je mannetje Daan*. Wat is de reden dat je hem hebt moeten laten gaan?
Bij mij kwamen ze er bij de 20-weken echo achter dat de nieren van Bas* vergroot waren. Deze zijn hierna binnen 3 weken zo achteruit gegaan dat Bas* geen levenskansen had. We hebben de onmenselijke keus gemaakt om hem te laten gaan. Bas* is op 8 januari 08 geboren.
Op 3 januari kregen we te horen dat het niet goed zat. Tussen dit nieuws en het opwekken van de bevalling zat een weekend. En eerlijk gezegd zeiden mijn vriend en ik in dit weekend al tegen elkaar, we gaan gelijk door voor een volgende.. Hoe krom dat ook voelt. De wens was gewoon zo sterk. En daarbij had het bij ons lang geduurd voordat we zwanger raakten van Bas* (na 8 mnd zwanger werd mk, na 9 maanden zwanger werd Bas*)
Gelukkig duurde het na Bas* maar 4 maanden voor we weer zwanger raakten, helaas was dit een leeg vruchtzakje. Na de curretage in juli ben ik na 1 menstruatie weer zwanger geraakt en dit gaat tot nu toe goed!

Ik denk dat je dus gewoon je gevoel moet volgen. Als het voor jullie goed voelt om er gelijk weer voor te gaan, dan moeten jullie dat doen. Vanuit je omgeving zal je allemaal meningen horen dat je je verdriet eerst een plek moet geven, maar het verlies van Daan* zal altijd moeilijk blijven! En als je er niet klaar voor bent om weer zwanger te worden, zal het ook niet gebeuren. Volg dus je gevoel zou ik zeggen. Lichamelijk moet je 'alleen' wachten tot je klaar bent met vloeien van na de bevalling, omdat je anders een infectie op kan lopen...

Mocht je het verhaal van Bas* helemaal willen lezen, kan je dit doen op:
www.basvanbeek.vlindersite.nl (tussen beek en vlindersite staat een punt)

liefs
Patricia mama van Bas* en uk 16w1d



 
Hoi, hoi Meiden,

Ik ben bang dat ik ook ga afhaken. Ik heb eerlijk gezocht genoeg aan mezelf en het dragen van het verlies van Guus tijdens deze zwangerschap. Ik wil gewoon niet weten wat er allemaal nog meer mis kan gaan en omdat iedereen een ander verhaal heeft weet ik dat er zoveel mis kan gaan. Ik heb meer behoefte aan het geneuzel van meiden die niet weten dat het ook mis kan gaan (de ver van mijn bedshow). Ik wil jullie wel allemaal het beste wensen voor de toekomst en natuurlijk veel goede zwangerschappen en allemaal gezonde baby ´s. Ik heb al met een aantal meiden een `hyvesrelatie ´ dus die blijven sowieso op de hoogte. Ik zal af en toe wel eens komen kijken en natuurlijk over 4 maanden laten weten als deze kleine is geboren.

Dikke knuffel Linda

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan