zwanger worden na een doodgeboren kindje

A

ANONYMOUS_USERNAME










 






Hallo Allemaal,

Tot onze grote spijt is ons tweede kindje vorige jaar na precies 40 weken zwangerschap doodgeboren. We hebben een hele droevige tijd achter de rug (en nog steeds kennen we dalen) maar toch willen we weer zwanger worden. Zijn er ook meiden die iets soorts gelijks hebben meegemaakt en weer zwanger willen worden? Ik kan me namelijk voorstellen dat de volgende zwangerschap geen onbezorgde zwangerschap zal zijn.

Groetjes Fleur
 
Hallo Fleur... gecondoleerd met het verlies van jullie klein wondertje.
Ik heb een soortgelijk iets meegemaakt. maar ik was geen 40 weken zwanger maar 22 weken. Ik heb gewoon moeten bevallen met alle pijn erbij en heb daarna een curettage moeten ondergaan. Dit alles is op 22 april gebeurd. Toen is mijn prinsesje Ylana doodgeboren. Mijn vliezen braken spontaan...
Ik ben inmiddels al weer ongesteld geworden en we zijn het weer aan het proberen. Enerzijds wil ik heel graag. Want in mijn hoofd heb ik mijzelf er al op ingesteld.. .ik ga moeder worden.. maar anderzijds ben ik ook heel bang. Wat als het weer mis gaat.... wat dan.. kan ik dat aan...
Het is allemaal heel dubbel en je zit constant in tweestrijd. Ik probeer het elke dag even te herhalen..maar ik zeg dan hardop dat ik alles gewoon op me af moet laten komen en dat het wel goed komt. dat sleept mij er enigzins doorheen... Hoe gaat het met jou en jouw partner. Gaat hij er ook echt mannelijk mee om....(niet zoveel over praten en meteen weer aan het werk...) De mijne wel. Is vaak moeilijk, maarja iedereen verwerkt het op zijn of haar manier.
In ieder geval heeeel veel sterkte de komende periode.

Liefs Isabel78
 
Hoi Isabel,

Jij ook nog gecondoleert, wat is jouw verdriet nog vers zeg! Mijn man gaat er wel mannelijk mee om (raar woord) hij huilt eigenlijk nooit meer, alleen in de eerste week. Maar ik ben wel emotioneel (ik huil tegenwoordig echt om alles, zielige dieren, mensen die trouwen enz.) Gelukkig vind mijn man dit niet raar ofzo waardoor ik ook gewoon mijn tranen de vrije loop laat (anders zou ik gek worden denk ik). Is er bij jullie kans op herhaling bij een volgende zwangerschap? Bij ons gelukkig niet, er waren complicaties met de moederkoek/navelstreng. Dit is verder niet erfelijk ofzo dus bij een volgende hebben we gewoon kans op een gezonde baby net als andere mensen.
We hebben ookal een kindje van 2 jaar, dat verder helemaal gezond is en waarbij de zwangerschap zonder complicaties is verlopen.
Sterkte en het lijkt me gezellig om met je te kletsen over de blijde verwachtingen die komen en de onzekerheid/verdriet om het verleden  die daarmee gepaard zullen gaan.

Fleur
 
meiden wat een heftig verhaal!!!!!
wilde even laten weten dat ik aan jullie denk!!! Ik vind een miskraam na bijna 8 weken al heftig, maar dit helemaal,
Ik hoop dat jullie weer zwanger mogen worden en straks een gezond kindje krijgen!!

groetjes!!
 
Dankje Vliegirl, Ik hoop inderdaad dat het niet lang zal duren en aan de andere kant zie ik er wel tegenop om zwanger te zijn. Maar ja, de kinderwens is wel zo groot dat we de stap durven nemen.

Groetjes Fleur


 
Vliegirl: bedankt voor jouw lieve woorden... het is en blijft moeilijk. maar we hopen maar het beste...

Fleur: het lijkt me inderdaad leuk om contact te houden. wij zijn nu wel weer aan het proberen. mijn vriend wil er wel weer gewoon voor gaan. voor mij is het wel wat moeilijker maar ik kan ookniet wachten om een gezond klein babytje in mijn handen te houden.
Ik heb onlangs een nacontrole gehad bij mijn gyneacoloog en die vertelde mij dat uit onderzoeken is gebleken dat er niets met mij of Ylana aan de hand was. helemaal niets... ik heb dus echt gewoon pech gehad. ongelijflijke pech.
dus bij een volgende zwangerschap zou het gewoon goed moeten gaan. Natuurlijk mag ik wel wat vaker op controle komen en houd ze mijn baarmoedermond nauw in de gaten.
zou het te kort zijn dan zou ik als ik wil een ringetje er omheen kunnen laten plaatsen.. maar dat zien we dan wel weer. eerst kijken of het wel weer lukt.
Het maakt je best wel een beetje gek. 2 weken geleden was ik ongesteld. we vrijen wel weer gewoon. maar ik denk bij alles wat ik voel... zou ik nu zwanger zijn... heel frustrerend. al voelen mijn eierstokken wel aan alsof ze op ontploffen staan! en dat had ik ook toen ik zwanger was.. maar ik kan nog geen test doen omdat er nog geen 9 weken voorbij zijn sinds mijn bevalling. dan zit er nog HCG in mijn bloed en zal de test toch altijd aangeven dat ik nog zwanger ben... bijzonder frustrerend. naar de huisarts durf ik niet. die zal wel denken...mens doe toch rustig aan.. ofzo....
hoe ga jij er mee om...?

liefs Isabel
 
hoi,
hier nog een lotgenoot. Heb in januari mijn kindje op moeten geven na een zwangerschap van 23,5 week. Wil er nu verder niet teveel op ingaan, mijn verhaal kan je lezen op www.basvanbeek.vlindersite.nl (tussen basvanbeek en vlindersite staat een punt)
Ik dacht weer zwanger te zijn. Kreeg vandaag een echo.Had 7 weken 3 dagen moeten zijn, maar er was niks te zien. Het kan zijn dat ik minder ver ben, maar daar geloof ik niet zo in. Het mag gewoon niet zo zijn voor ons dit jaar.
Ik ga vanavond lekker op vakantie, de vakantie die ontspanning moest brengen na al dat verdriet, nu zal dat toch anders gaan lopen. Je tekent al niet voor een miskraam, laat staan voor een mk in het buitenland.
NOu ja afwachten maar, we kunnen er toch niks aan veranderen,

groet,
Patricia mama van Bas*
 
Hallo Patricia, ik weet niet of je dit nog leest voordat je op vakantie gaat... maar het zou te cliche zijn om te zeggen: probeer van jullie tijd samen te genieten.
Het doet gewoon vreselijk veel pijn als je iets verwacht en het gebeurd niet of het is niet zo. Heel veel sterkte... neem de tijd voor jezelf en voor jullie beiden.
Liefs Isabel
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan