Zwanger worden na een miskraam

Hee suusie,

Wat verschrikkelijk naar na anderhalf jaar een miskraam. Wij waren een jaar verder toen we zwanger raakten van onze eerste, dat was een zwaar jaar. Momenten waarvan wij dachten dat het nooit zover zou komen...

Wij hoopten altijd op 2 kids met niet teveel leeftijdsverschil, als het mogelijk is/was en omdat het bij de 1e in onze ogen lang duurde, heb ik mijn mirena laten verwijderen toen ons zoontje 9 mnd was en zouden we wel zien...1e ronde zwanger, maar het voelde anders...   Nou ja, iedere zwangerschap is anders, denk je dan, maar het ging mis  ook rond 6/7 weken zwangerschap een miskraam gehad.

Eerst netjes met condoom en toen toch maar laten liggen, dat gedoe is niks voor ons en het voelde vreemd, want voor mij leek het erop dat het alleen was om te kijken hoe mijn cyclus weer zou zijn.  We wilden zwanger raken, dus wat nou condoom???
       
Ongi  werd ik maar ietsjes later als normaal, dat hadden we wel verwacht niet veel gevreeen. Net weer ongi geworden. We zien het wel, maar ik heb er nu wel meer rust in als voor de  eerste, ik denk, dat het toch heel anders is...  Ik wil je dan ook veel sterkte wensen en ik hoop dat je snel wer zwanger bent en blijft!!!

Liefs Lientje

Ps Nu voelt het zo, maar na de mk schommelen mijn emoties/gevoelens nogal...
 
Jeetje, wat een heftige verhalen hier...en iedereen beleeft het op haar eigen manier. Ik hoop voor ons allemaal, dat we snel weer zwanger zijn en dat we dat blijven!!!

Liefs Lientje
 
Hallo allemaal,
mag ik met jullie meeschrijven?
 Ik ben afgelopen vrijdag gecureteerd na een zwnagerschap van 9 weken. Leeg zakje :"(
Ik ben   nog altijd erg verdrietig maar we willen het graag zo snel mogelijk met goede moed weer proberen. Na de curetage moest ik van de gyneacolog een maand (3wk) aan de pil, en daarna mogen we er weer voor gaan. Niemand hier dat gehad? pil-advies? Nu woon ik  sinds kort in Belgie, misschien is het daar een beetje anders...
Ik heb reeds wel twee jonge kindjes bij mijn ex, een mannetje van bijna 5 en een meisje van net 2, maar met mijn nieuwe vriend willen ik gaan voor een derde...
Ik ben alle  vier (abortus 7 jaar geleden)  de keren in 1 keer zwnager geraakt omdat ik mijn eisprong heel goed kan voelen en stiekum ga ik daar nu weer vanuit, maar daar KAN ik niet vanuit gaan...
Hebben jullie na de miskraam niet vreselijk veel twijfels over je eigen lichaam of de zwemmertjes van jullie partner?
liefs
 
Jo-Di, ik weet je naam niet dus dan maar even zo,
Wat erg voor jullie, allereerst veel sterkte om dit te verwerken.
Ik heb dat ook wel een beetje, twijfels over mijn eigen lichaam, ik ben na 16 weken ons zoontje verloren, hij had een afwijking aan zijn urinewegen, Ik ben heel erg bang dat dit ons weer gebeurt. Over een paar weken hebben wij een gesprek met de klinisch geneticus om te kijken hoe groot de kans is dat dit weer gebeurt.

Wij gaan er ook meteen weer voor, wij kregen het advies om een cyclus af te wachten maar niet om weer aan de pil te gaan. Die cyclus hebben we ook al niet af kunnen wachten, je wilt zo graag zwanger worden dus dan voelt het heel dubbel om een maand te wachten.
Heel veel succes en sterkte!
Liefs Irma
 
@lientje
Ik kan me voorstellen dat anticonceptie gebruiken onnatuurlijk aanvoelt als je graag zwanger wilt raken. Ik had dat idee meteen al.
Ik wilde niet afwachten en misschien een kans missen.
Helaas ben jij dus ongi geworden, maar dat verwachtte je al een beetje dus?
Ik hoop maar voor je da je nu weer snel zwanger bent!

Ik merk nu ook wel dat de meest verdrietige gevoelens van de mk nu wel een beetje minder worden. Ik ben weer vol goede moed en we gaan gewoon weer verder.
Alleen de confrontatie met mijn schoonzusje is nog wat moeilijk. We scheelden maar 5 dagen en gelukkig gaat bij haar wel alles goed. Maar ja, zie haar dus nu groeien en dan denk ik wel eens, zo had ik er ook bij kunnen lopen. Tja........
Maar ik ga er gewoon vanuit dat het gewoon ng een keertje gaat lukken.

Succes met zwanger worden!

Liefs   Suus
 


quote: irma_1981 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('16-03-2009 19:38:23'));

Jo-Di, ik weet je naam niet dus dan maar even zo,
Wat erg voor jullie, allereerst veel sterkte om dit te verwerken.
Ik heb dat ook wel een beetje, twijfels over mijn eigen lichaam, ik ben na 16 weken ons zoontje verloren, hij had een afwijking aan zijn urinewegen, Ik ben heel erg bang dat dit ons weer gebeurt. Over een paar weken hebben wij een gesprek met de klinisch geneticus om te kijken hoe groot de kans is dat dit weer gebeurt.

Wij gaan er ook meteen weer voor, wij kregen het advies om een cyclus af te wachten maar niet om weer aan de pil te gaan. Die cyclus hebben we ook al niet af kunnen wachten, je wilt zo graag zwanger worden dus dan voelt het heel dubbel om een maand te wachten.
Heel veel succes en sterkte!
Liefs Irma



Natuurlijk mag je meekletsen!
Jeetje, na 16 weken je kindje verloren. Dat lijkt me echt heel moeilijk! Dan ben ik bijna 'blij' dat het bij mij al zo vroeg is misgegaan. Dat lijkt me dan toch minder moeilijk dan bij 16 weken.
Ik heb nog nooit gehoord weer de pil te gaan gebruiken voor je weer zwanger zou mogen raken. Maar misschien heeft dat met de lengte van je zwangerschap te maken? En misschien zijn die regeltjes in Belgie wel anders dan in Nederland.
Je bent nu dus met je eerste cyclus na de bevalling?

Jij heel veel sterkte met het verwerken van je verlies en veel succes met opnieuw zwanger raken!
Ik duim voor je!

Liefs Suus

 
Hallo,
ik dnek dat het pil advies iets te maken heeft met dat de boel rustig kan worden en misschien ook iets met je hormoonhuishouding? Ik weet het niet. Nu ik jullie allemaal zo hoor zou ik ook eigelijk de eerste kans niet willen overslaan maar ik slik nu al 4 dagen de pil, kan er nu toch niet gelijk mee stoppen?
Het lijkt me inderdaad ook "erger" om met 16 wken je kindje te verliezen,een echt mensje, en je denkt dan al over de gevarenzone heen te zijn...
Elk moment is erg. Je toekomstdroom wordt toch in een keer weggevaagd.
@irma, en de rest: hebben jullie er lang over gedaan om zwnager te worden?
 en hebben jullie nog meer kindjes of zijn jullie bezig voor de eerste?
Ik heb er dan al twee (Jordi en Dionne: vandaar de naam JoDi ;) )
En hoe gaan jullie om met jaloezie? Geen pijn in je hart bij elke dikke buik?
Liefs Astrid
 
Jo-Di, Wij hebben verder nog geen kinderen wij gingen dus voor de eerste en het heeft maar 4 maanden geduurd voor ik zwanger was, helaas is dat dus na 16 weken alsnog mis gegaan.
Ik voel wel wat als ik een dikke buik zie maar ik zou het geen jaloezie willen noemen, ik hoop voor iedereen dat ze een gezond kindje krijgen maar het steekt wel natuurlijk, je had het jezelf ook zo gegund.
Volgens mij zou je best meteen met de pil kunnen stoppen als je dat wilt, aan de andere kant als je nu toch al begonnen bent kun je de strip misschien beter afmaken?
Liefs Irma
 
Terug
Bovenaan