Zwangerschap afgebroken vanwege open rug

Lieve natasja,
Ik wil jou heel veel sterkte wensen met dit verlies.
Het is natuurlijk niet fijn om dit verhaal van jullie te lezen dat jullie dit mee hebben moeten maken. Maar toch vind ik het fijn om jou verhaal te lezen. Op dit moment zitten wij er namelijk midden in... 
nergens is ook maar iets te vinden over ouders die een zwangerschap hebben afgebroken omdat hun kindje deze afwijking had. Niet om te vergelijken, maar gewoon wetende dat je niet alleen bent. 
Zondag a.s zal alles opgang gebracht worden  =( en dan is het afwachten wanneer ons mooie zoontje geboren zal worden. 
Liefs Jessy
 
 
Wat verschrikkelijk , en wat zijn jullie moedige ouders. Ik heb een broer die meervoudig gehandicapt is , ik heb geen extra grote kans om ook een kindje te krijgen die een beperking zou hebben. Net als ieder ander. Ik heb wel al besloten ( zeg ik nu, hoe zwaar het ook zal zijn) dat mocht ik ( ik hoop het nooit) ook voor zn verschrikkelijk keuze te komen te staan, net zn keuze als jullie maken. Ik hoop dat wanneer de tijd er is jullie weer zwanger worden van een mooi en gezond kindje. Ik wens jullie Heel veel sterkte toe.
 
Lieve Jessy,
Ik wil je ontzettend veel kracht en sterkte toewensen voor aankomende zondag. Het klinkt misschien heel raar wat ik ga zeggen, maar probeer ook van je bevalling te genieten. Ondanks alles ga je wel moeder worden van je mooie zoontje. Dit hebben ze vanuit het ziekenhuis ook continu tegen mij gezegd waardoor ik met een mooi gevoel terug kijk naar de bevalling.
Ik ben in gedachte bij jullie.
 
Veel liefs,
Natasja 
 
Lieve dames, 
Wat een moeilijke keuze he, in 2013 ben ik op deze manier me zoontje verloren bij 23.5 week. Hij bleek tijdens de 20 weken echo die wat later gepland stond een openruggetje en een waterhoofdje te hebben. Ze kleine hersenen waren in bananenvorm gaan zitten waardoor de kans op een zware geestelijke beperking groot zou zijn( dit in combinatie met maar 2 bloedvaten in de navelstreng). Lichamelijk zou hij nooit kunnen lopen en altijd een corset moeten dragen om rechtop te kunnen zitten. Ook zelf standing plassen of poepen zou niet mogelijk zijn. Het was een super zware beslissing maar ik wilde beslist niet dat me kindje op deze manier zou moeten leven. We hebben een mooie bevalling gehad. Hij heeft nog 5 dagen thuis opgebaard gelegen en daarna hebben we em naar ze laatste rustplekje gebracht. Hier kom ik vaak en dit bied veel troost. Inmiddels zijn we 6 jaar verder en heb ik vorig jaar april een prachtige dochter mogen krijgen. De periode van me zwangerschap was zwaar inverband met de vele controles elke week naar het ziekenhuis. Maar wat ben ik dankbaar! Misschien stelt het jullie gerust dat er nog iemand dit mee heeft gemaakt en daarna een gezond kindje heeft mogen krijgen. 
Heel veel sterkte allemaal toe gewenst met dit ondragelijke verlies. 
X n
 
Lieve dames, 
Wat een moeilijke keuze he, in 2013 ben ik op deze manier me zoontje verloren bij 23.5 week. Hij bleek tijdens de 20 weken echo die wat later gepland stond een openruggetje en een waterhoofdje te hebben. Ze kleine hersenen waren in bananenvorm gaan zitten waardoor de kans op een zware geestelijke beperking groot zou zijn( dit in combinatie met maar 2 bloedvaten in de navelstreng). Lichamelijk zou hij nooit kunnen lopen en altijd een corset moeten dragen om rechtop te kunnen zitten. Ook zelf standing plassen of poepen zou niet mogelijk zijn. Het was een super zware beslissing maar ik wilde beslist niet dat me kindje op deze manier zou moeten leven. We hebben een mooie bevalling gehad. Hij heeft nog 5 dagen thuis opgebaard gelegen en daarna hebben we em naar ze laatste rustplekje gebracht. Hier kom ik vaak en dit bied veel troost. Inmiddels zijn we 6 jaar verder en heb ik vorig jaar april een prachtige dochter mogen krijgen. De periode van me zwangerschap was zwaar inverband met de vele controles elke week naar het ziekenhuis. Maar wat ben ik dankbaar! Misschien stelt het jullie gerust dat er nog iemand dit mee heeft gemaakt en daarna een gezond kindje heeft mogen krijgen. 
Heel veel sterkte allemaal toe gewenst met dit ondragelijke verlies. 
X n
 
Ik ben momenteel zwanger en waarschijnlijk heeft dit kindje ook afwijkingen. Op dit moment zijn we bezig met het wachten op de uitslag van verschillende onderzoeken. Het duurt een eeuwigheid....mocht het allemaal kloppen, ook wij zullen de zwangerschap moeten afbreken. Het is een loodzware beslissing. Zoiets meemaken is onwijs pijnlijk en traumatisch....ik wens je heel veel sterkte met dit verlies.  
 
@gebruiker638320 ik vind het fijn om te horen dat jouw  tweede zwangerschap wel goed is gegaan! Mijn man en ik zijn het nu weer aan het proberen omdat de wens groter is dan de angst. Maar soms denk ik weleens "het is al eerder misgegaan waarom nu niet weer?". Ik slik nu 2 maanden de verhoogde dosis foliumzuur en voor mijn eigen geruststelling heb ik eerst mijn bloed laten testen om te kijken of mijn bloedwaarden wel goed waren. Daaruit bleek dat mijn foliumzuur te laag was. Na een maand de verhoogde dosis slikken was dit goed en nu zijn we deze maand begonnen. Ik hoop dat het weer snel raak is, maar de angst is ook groot. Jouw verhaal mij weer hoop. Dank je wel daarvoor.
 
@Lola K wat vreselijk dat jullie ook voor deze keuze staan! Het is zo onmenselijk om over het leven van je kindje te moeten beslissen.  Ergens weet je dat "het laten gaan" de beste keuze is. Maar je hele moederhart schreeuwt iets anders. Het hoort en mag niet het hoort bij jou te blijven. Het wachten is ook een hel. Je blijft toch hopen dat het meevalt en dat ze het misschien toch mis hebben.
Ik wens ook jou ontzettend veel kracht en sterkte toe! 
Liefs,
Natasja 
 
 
 
Twee weken terug helaas afscheid moeten nemen van onze mooie kleine meid. De bevalling was heel mooi maar ook weer onwijs verdrietig. Soms heb ik een aanval en huil ik 1 stuk door. Dit wens je echt niemand....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan