35+ zwangeren

Hier nog zo'n oud wief. Sterker nog, mijn dochter van 7 reageerde op onze mededeling dat er een kindje in mijn buik zat met "maar je bent al zo oud, mama!". Hij is fijn...

Ik ben net 37 geworden, en dit wordt mijn derde kindje. Over 2 weken krijg ik een vruchtwaterpunctie. Ik heb heel lang gedubd over wat voor testen te doen. Mijn gynaecoloog was heel duidelijk: op jouw leeftijd "moeten" we gewoon een punctie doen. Hij is geen voorstander van de combitest, want er zijn hier in Zuid-Afrika gewoon niet veel mensen die de NT scan fatsoenlijk kunnen uitvoeren, en volgens mij is er ook geen database zoals in NL om je risicoprofiel mee uit te rekenen. Dus dan krijg je een nekplooi van 3cm (of 2.5, of 2.1cm), en dan? dan ga je alsnog een punctie doen.

Ik heb eindeloos gewikt en gewogen, en uiteindelijk besloten dat ik idd wel een punctie wil laten doen. Een paar dingen wogen bij ons zwaar:

1)  we hebben al 2 kinderen, en een gehandicapt kind zou ook op hun leven enorm veel invloed hebben.
2) Het risico op down's syndrome is weliswaar "maar" 1 op 250, maar als je alle chromosoomafwijkingen optelt zit je ineens op 1 op 120. De nekplooimeting kijkt vnl naar Down
3) We wonen in een land met zeer weinig voorzieningen voor gehandicapten, geen PGBs, geen mooie gezinsvervangende tehuizen. De zorg, financieel en anderzins komt dus op de ouders neer, 100%. En als wij er niet meer zijn?

Toen ik de beslissing had genomen (ongeveer 2 weken geleden) zag ik in het winkelcentrum een oudere dame (omaatje) lopen, van een jaar of 75, met bij zich een volwassen kind met Down's syndrome. Toen ik dat zag, en de blik in haar ogen, wist ik dat ik de juiste beslissing heb genomen. Wel hebben we besloten om pas ná de punctie echt te beslissen wat we met de uitslag doen. Een vriendin van mij is eerder dit jaar bevallen, ze is 38, en zij hadden alleen de nekplooimeting gedaan. Ze vertelde me dat ze toch wel heel erg in spanning hadden gezeten of alles wel goed was.

Verder heb ik niet zo'n last van mijn zwangerschap. Wel veel meer misselijk geweest dan bij de eerste twee, maar dat is nu wel zo'n beetje over. Mijn buikje begint te groeien, maar is eigenlijk nog best klein, al pas ik niet meer in mijn broeken. Maar ik geniet met volle teugen, meer dan in mijn tweede zwangerschap toen ik een uk van 1 had rondlopen. Nu zijn mijn kinderen 5 en 7, en die vinden het natuurlijk reuze spannend allemaal.

Groetjes,

Ellen
 
Wat fijn dat iedereen reageerd!

Ik heb gisteren helaas  bloed verloren, schrok me dood. We hadden de dag ervoor net de termijnecho gehad en alles was goed en nu dit. Het is bruinig bloed (oud). Ik heb met gynacologie gebeld en die zeiden dat ik "gewoon" moet afwachten. Ik heb wel geregeld dat ik vandaag  even langs mag komen. Ik heb zoiets: "ze kunnen zien of de baarmoedermond open of dicht is en of het hartje nog klopt.
Die onzekerheid is niet te doen.......van dat wachten wordt je gek. Ik kon niet eens denken.
Het bloeden is niet erger geworden tot nu toe, maar ik heb de hoop een beetje verloren. Deze zwangerschap loopt hetzelfde als de eerste zwangerschap die is mis gegaan (in deze week). Dat zou net als nu een mei kindje zijn geweest.
Nu heb ik gelukkig een gezond meisje van 2 en ik weet dat als het een miskraam wordt het niet goed was met het kindje, maar dat wachten.......nee dan weet ik het liever nu.
Vanmiddag laat hoor ik dus meer........
 
Hoi, ik kom hier nu ook. Gisteren een test gedaan. Volgens mijn cyclus ben ik 2 juni uitgerekend.
Ik ben 39 en heb al 4 kinderen. 3 meisjes en 1 jongen. Die lopen nu rond en proberen te lezen wat ik schrijf. Wil het voorlopig nog niet vertellen. pas na de echo.
Hebben jullie gelijk een afspraak gemaakt voor een echo?
Ik ga wel de 20 weken echo doen. Bij de vorige zwangerschap wilde ik dat niet en had toen wel spijt want ik voelde me 9 mnd niet goed. Heb het toen toch nog wel gedaan. De andere testen doe ik niet.
 
Hoi,

Ik ben Inge, net 37 jaar geworden en 5w/1d zwanger van m'n tweede.
Zowel m'n partner als ik hebben ene zoon uit een vorige relatie. Zijn zoon is bijna 9, de mijne bijna 7.

Over prenatale diagnostiek denken we helaas niet hetzelfde. Ik ben liever ontspannen zwanger met vertrouwen in moeder natuur, hij is nogal van het praktische met veel vertrouwen in de wetenschap. Wat je kunt laten testen, moet je  laten testen, vindt hij.
Dat ik de termijnecho laat doen, dat spreekt voor mij vanzelf. Hoewel... ik weet exact wanneer de bevruchting heeft plaatsgevonden, dus ik ben zeker van de uitgerekende datum. Dus om die reden zou het niet nodig zijn.(Maar nieuwsgierig ben ik wel ;-))  De 20-weken echo zal ik  misschien laten doen, daar ben ik nog niet over uit. Maar testen die - ook al is de kans nóg zo klein - een miskraam zouden kunnen veroorzaken, daar begin ik niet aan. Zeker niet met als enige reden dat het kàn. Mocht ik voor de 20-wekenecho besluiten en er lijkt iets mis te zijn, dan wellicht. Maar ergens blijf ik liever het vertrouwen houden dat àls er met de kleine iets mis mocht zijn, dat moeder natuur dat vanzelf 'opruimt'.
 
Hoi iedereen.

Het is nog goed!!! Het hartje klopte nog. Waarschijnlijk ergens een bloedvatje kapot gegaan.
De gynacoloog zei: "Voor nu is het goed, maar dat is geen garantie voor verder". Ik begrijp echt wel dat ze nu niet kunnen zeggen hoe de rest van de zwangerschap gaat, maar ze zijn er wel als de kippen bij om te laten weten dat ze geen garanties kunnen geven. Wie wel. Voorlopig kunnen wij in ieder geval weer genieten.

Wij gaan in ieder geval zeker de combinatietest doen en nekplooimeting. Als die negatief is dan testen we of een vlokkentest of vruchtwaterpunctie, dat moeten we dan even bijkijken.
 
Aha, hier zijn alle 35 plus moeders gebleven. Ik dacht al....
(zie topic hoe oud zijn jullie...)

Ik ben dus ook 35 jaar. Morgen 33 weken zwanger.
Woon in zweden. Was nog 34 jaar toen ik zwanger werd en niemand hier heeft mij een test aangeboden ivm mijn wat 'hogere' leeftijd.(Nu zie ik er ook nog jonger uit.....ha ha ha).
Nee, op een gegeven moment heb ik zelf wel nagevraagd of dit hier ook niet de gewoonte is dat moeders van 35 jaar en ouder een test aangeboden krijgen. Dat was het dus wel, maar ik zat net op de scheidslijn.

Nou wilden wij toch geen testen laten doen. Ik voel me goed, zit inderdaad misschien net op de grens van meer kans op een kindje met afwijkingen, maar ach... een kindje met het Downsyndroom is ook welkom. Daarbij was mijn echo met 18 wkn prima, het zag er gezond uit. Dus daar gaan we dan maar vanuit!!

Maar misschien als ik een paar jaar ouder was geweest, had ik er anders over gedacht...

Groetjes Renata.
 
Hallo!

Ook hier een 35+-er! Wordt in december 36 en ben 10 weken in verwachting van de eerste! Alles gaat eigenlijk voorspoedig, niet misselijk geweest en met de vermoeidheid valt het ook best mee! Ook wij hebben niet gekozen voor de combi test om de redenen die hier al eerder genoemd zijn. Hebben wel al een echo gehad om het niet helder was hoe ver ik was en hebben dus nog een echo met 12 weken, best weer spannend!

groetjes!!
 
Isilda, wat een opluchting. Ik hoop dat het verder zo goed mag blijven gaan.

Over de np meeting. Tijdens mijn 12 weken echo in mei, bleek de nekplooi zo ernstig verdikt, dat het direct zichtbaar was. Op dat moment wil je alleen zekerheid en hebben we dus direct een vlokkentest gepland. Die was helaas niet goed.
Ik kan alleen maar zeggen dat alles wat je van te voren denkt, verandert op het moment dat je moet kiezen voor een leven met een gehandicapt kind. Tenminste bij mij wel. Vooral na het lezen en horen van ervaringen van andere ouders.

Bij een volgende zwangerschap zou ik denk ik gelijk voor een vlokkentest gaan, omdat we dan gelijk zekerheid hebben. Alhoewel ik doodsbang zou zijn voor een miskraam. Dat was ik deze keer eigenlijk helemaal niet, ik dacht dat als we het zouden verliezen het zo zou moeten zijn. Achteraf ben ik wel eens kwaad. Ik heb 3 miskramen gehad, waar ze nooit iets hebben kunnen vinden. En nu ging het goed, en was het kind wel degelijk gehandicapt.
Gelukkig kunnen we het een plek geven en hebben we een heerlijke dochter van bijna 2, aan wie we onze handen vol hebben.

Veel liefs,

Nina

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan