35+ zwangeren

Hoi allemaal,

Nieuw op het forum, maar ik hoor er helemaal bij: 5 weken zwanger van de tweede en ruim 38 jaar. Nog wel pril dus, maar we genieten er al erg van. Je kunt die eerste weken trouwens best "nestelpijn" hebben hoor! Ik heb bij mijn eerste zwangerschap ook best kramp gehad. Maak je niet teveel zorgen!
Het is bij ons niet vanzelf gegaan. IUI-behandelingen met gelukkig snel succes. Extra dankbaar dat we onze dochter nog een broertje of zusje mogen geven. Bij de eerste zwangerschap hebben we een nekplooimeting gedaan. Die uitslag was goed, dat was voor ons voldoende. We wilden ook niet, na alle moeite die we gedaan hadden, ons teveel met het kleintje bemoeien door een punctie. Door de IUI krijgen we de 23e al een echo. Spannend! Ik hou jullie op de hoogte.
Geniet allemaal!
 
Hoi allemaal,

Ook hier nog een "oudere" moeder. Ik ben in juli 36 geworden en nu ruim 11 weken zwanger. Ook ik wilde wel eerder kinderen, maar ben pas een kleine 2 jaar geleden de "juiste" man tegengekomen. Gelukkig ben ik  ondanks mijn leeftijd heel snel zwanger geworden, ik was er van te voren wel  bang voor dat het moeilijk zou gaan.  
Vorige week hebben we onze eerste echo gehad en die was voor dat moment helemaal goed.
Volgende week woensdag hebben we dan de nekplooimeting en direct bloedafname voor de combinatietest. We hebben hier bewust voor gekozen, we willen gewoon weten wat we kunnen weten. Vlokkentest wilde ik niet, en ik vind dat het te lang duurt tot we de uitslag van de een vruchtwaterpunctie zouden kunnen hebben. Mocht de combitest een te grote kans geven, dan laten we toch een punctie doen, maar dan kunnen we ieder geval vast aan het idee wennen dat het wellicht niet gezond is. 29 oktober krijgen we de uitslag, ik ben dan 14 weken zwanger.

Groetjes Anna
 
Wij hebben prima resultaten van de combinatietest, 1 op 3500 dus niet zorgwekkend.

Over de kosten: ik heb het eigenlijk niet eens nagekeken in de polisvoorwaarden of het wel of niet gedekt zou worden, want ik ben ook uitgebreid verzekerd,  maar in de voorinformatie over de combinatietest stond dat je recht op vergoeding hebt als je met 18 weken zwangerschap 36 jaar bent. Dus het zou goed kunnen dat ik alles zowiezo vergoed krijg, ongeacht de leeftijdsgrens,  het was in ieder geval geen reden om niet te testen.

Ook laten we de 20-weekse screeningsecho doen, mede in verband met een nierafwijking in mijn familie.

Verder merk ik dat zwanger van de derde weer iets zwaarder is, alhoewel ik tot nu toe minder bekkenklachten heb dan bij de tweede. Maar er scharrelen hier nu een dreumes en een peuter rond, die de nodige aandacht vragen.

Groetjes,
Lotje 123 of Tamara
 
@ Isa 36.

Hallo Isa,

Hoe is het nu afgelopen. Je was bang omdat je heel licht bloedverlies had. Ik heb gelezen dat dat niet raar is.
Is alles nog goed?

Tyscha
 
Hoi Tischa,


Tot nu toe heb ik om de dag een heel klein beetje bruine afscheiding. Ongeveer een a twee keer per dag, Echt een beetje maar ja...toch eng.
1 november heb ik een inwendige echo.Tot die tijd leef ik in spanning (daarna ook nog wel maar toch). Nooit gedacht dat ik zo'n zorgenpietje kon zijn!
Ik heb ook nog steeds weinig zwangerschapsklachten, afgezien van vermoeidheid aan het eind van de dag.Dat stelt me ook niet echt gerust. Maar er zit niets anders op dan afwachten.

Groetjes
 
Hoi allemaal,

Gisteren de echo gehad. Ons frummeltje is 8,8 mm en 7 wkn! We konden een heel klein hartje zien kloppen. Echt super. Het hartje is niet te horen, daar is het nog te klein voor. We zijn helemaal in de wolken!

Liefs, Lena
 
Ik zit hier jankend achter de laptop... Vanmorgen heb ik een echo gehad om te bepalen hoe ver ik precies ben. Is er geen hartactiviteit meer. Het kindje is gisteren overleden, bij 9 wk 1dg. Nou dat hakt er wel in hoor kan ik zeggen! Wat wel heel gek is, is  dat ik de eerste paar weken heel blij was, daarna had ik dat opeens niet meer. Heb ik het blijkbaar toch aangevoeld.  Raar he?
Het vervelende is dat er nu zo'n lichamelijke nasleep aan zit te komen. Je weet niet hoe lang het duurt voordat het loskomt. Vanmiddag belt de verloskundige om erover te praten, we kunnen dan ook onze voorkeur voor een curretage aangeven. En dat is ook wat ik het liefste zou willen. Ik wil niet nog steeds misselijk zijn, ik wil gewoon door met mijn leven. Maar ja of het mogelijk is meteen een curretage, denk ik eerlijk gezegd niet. Ik denk dat ze willen wachten tot het loskomt, bijv. een week ofzo.

Bah, ik voel me zo verdrietig. Tuurlijk is het beter voor het kindje zo, want de vorm was niet goed, dus waarschijnlijk gehandicapt. Maar toch doet het zeer...

Ik wens jullie een heel goede zwangerschap. Ik gun het jullie hoor, echt!

Een verdrietige Luna.
 
Hoi Luna,

Wat erg voor jullie! Ik weet hoe je je voelt. Ik heb zelf ook een miskraam gehad bij de eerste zwangerschap. Je zit met je verdriet, je gevoel van missen en ook een stukje "het kindje was niet in orde, dus misschien beter zo".
Wat mij geholpen heeft, is dat ik het "kindje" heb begraven. Ik heb een spontane miskraam gehad (geen curretage) en heb het kindje zelf gezien en we hebben het ergens op een plekje begraven. Ook al was het zo piepklein en niet goed te zien, het was mooi om zo afscheid te nemen.

Ik wens je veel sterkte deze dagen!! Huil jij maar lekker!!!!
 
Terug
Bovenaan