aan de niet-zwangeren

Ik ga voor optie 6. Ben net bevallen, maar zou toch nog graag een derde willen. Zeker omdat Lynn (vooralsnog) supermakkelijk is. Het is echter geen verstandig idee. Eerst nog maar eens een bezoekje brengen aan de osteopaat. Over een jaar denk we er nog eens over na...

Groetjes,
Nelly.
 
Ik heb een lijf dat wat dat betreft niet meewerkt. 3,5 jaar geleden zijn anderhalve eierstok bij mij verwijderd en zo langzamerhand raken de eitjes op. Ik sta nu dan ook aan het begin van de overgang (heeft een test uitgewezen).
En als dat niet zo was dan begon mijn leeftijd nu ook mee te spelen; in december word ik 36, dus niet meer piep.

Wij zijn superblij met Julian en ik vind het ook heerlijk dat alles nu wat makkelijker wordt. Ik bedoel: hij kan zelf lopen en is wat zelfredzamer. Straks het middagslaapje er af en ik kan weer gaan en staan waar ik wil (bij wijze van).
Maarrrr...als ik dan al die berichtjes lees van de zwangeren en pas bevallenen.... dan kriebelt het toch wel weer.

Op dit moment staan we er zo tegenover: dient zich een tweede aan, dan is dat mooi. Mocht het niet zo zijn, dan hebben we er vrede mee.

Voor Julian dacht ik dat ik een kinderwens had, maar nu hij er is weet ik dat het de wens was om ouder (mama) te worden. En dat ben ik geworden door zijn komst!

Uhm....welk nummer was dit ook al weer?? hahaha!

Ellen mv Julian

 
Ons gezin is compleet.
3 gezonde jongens op een rij...wat wil ik toch nog meer?

Maar moet eerlijk zeggen, als ik zo'n babietjes ruik, voel....mmmm....dan blijft je moederhart roepen, maar ik weet dat dat echt niet meer voor ons is.
Maar die gevoelens voel je gerust nog wel door je lijf schieten bij al die zwangerschaps verhalen.

Het zou medisch voor mij niet meer haalbaar zijn na de vorige bevalling en mijn gezondheid nu.
Ook ben ik gewoon te oud...39....(vind ik omdat ik al 3 gezonde kinderen heb mogen krijgen) en is het druk zat en denk ik dat mijn man gillend het eerste de beste vliegtuig zou pakken als ik met nummer 4 op de proppen kwam...haha

nee, alle gekheid op een stokje.
Het is echt klaar bij ons! Het is mooi zo!

pascal
 
Sorry dames, zit hier even illegaal mee te lezen, ik hoor natuurlijk niet bij de niet-zwangeren

Maar vind het goed om te lezen dat jullie allemaal zo'n weloverwogen besluit nemen, of je nu wel of niet voor nog een kindje gaat. Het is toch een hele onderneming.
Succes voor de dames die er nog niet over uit zijn!

Liefs Annemarie
 

Ik ga voor:

4. mijn Willy heeft er al een knoopje in omdat ik geen pil meer wilde slikken
5. Wilfred heeft altijd gezegd: 1 is genoeg, heb je toch nog een beetje je handen vrij.
6. Eigenlijk zou ik dolgraag nog willen (vooral tussen al die zwangeren hier) maar ik moet reeel blijven: we hebben al zoveel ellende meegemaakt met miskramen, onze tweeling die overleden is en mijn bloeddruk tijdens de zwangerschappen, dat het gewoon niet verstandig is om dat allemaal nog een keer te moeten doorstaan. En daar komt mijn leeftijd (39) nog bij dus....nee.

We zijn dolgelukkig met Fabio en elkaar, en 3 jaar geleden had ik hier zelfs niet op durven hopen!

Groetjes van Cissy
 
Hier absoluut nummertje 5!!!
Ik zou dolgraag een derde,en misschien zelfs wel een vierde willen...
Helaas denkt manlief daar heel anders over en zit er niets anders op dan dat te accepteren.
Mijn man zou zich ook eigenlijk laten steriliseren maar dat hebben we even uitgesteld.
Dan is het zo definitief...
Al zegt hij dat dat nu ook zo is,ik wacht liever nog even.
Groetjes Tanja
 
Tja......

Ik kies voor 1 én voor 5.

Eigenlijk zijn we compleet: 2 gezonde, leuke, mooie, slimme (hahaha, ben niet bevooroordeeld hoor) kindjes. Van elk smaakje één, ook dat nog. Ik ben helemaal gelukkig met mijn 2 kanjers.

En het is niet zo dat er voor mijn gevoel nog een lege stoel staat aan tafel om gevuld te worden, maar ik zou het helemaal niet erg vinden om nog een stoel aan te schuiven, dat is het meer.
Maar dat wil mijn man niet, hij vind het goed zo (en dat is het ook). Hij is dol op de kinderen, maar vind het ook belangrijk om dingen met mij, alleen  en met vrienden te blijven doen, hij wil het lot niet tarten en vind het heerlijk dat de kindjes wat groter beginnen te worden (geen man zo trots als die van mij als ie met Gijs op zondagochtend naar voetbal gaat). Twee is genoeg wat hem betreft, en éigenlijk vindik ook dat hij daar gelijk in heeft....

En aangezien ik er niet jonger op wordt (bijna 36, slik) en ook vind dat je dit soort grote beslissingen samen neemt, heb ik me er na een periode van afscheid-nemen-van-de-babytijd, helemaal mee verzoend dat mijn gezin zo helemaal compleet is. En het gekke is: als ik me nu voorstel dat hij zou zeggen dat hij toch voor de derde zou willen gaan, dan denk ik dat ik 'nee' zou zeggen....... Ook voor mij is het dus helemaal goed zo. Kies ik toch voor optie 1!!!

Liefs
Susan

ps. mooie topic Nelleke, en nog mooier dat iedereen zo openhartig reageert!!!

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan