dank jullie wel voor jullie lieve reacties
Maar vanmiddag..
Tijdens de meeting met mamamiep werd ik gebeld door kim...mijn hart sloeg eerst drie keer over, hij was heel lief niet boos, vroeg natuurlijk hoe het met de kids was en met mij
Maar kwam met de volgende vraag, of ik een gedeelte van de verklaring die ik afgelegd heb in wil trekken omdat hij anders veroordeeld wordt( kan worden) voor een gevangenisstraf van 3 tot 6 jaar.
En hem dit niet kon aandoen, hij zit nu tussen moordenaars ed.Verder heeft hij alles toegegeven en wordt daar dus voor veroordeelt.
HIj gaf aan dat hij dan zijn baan zou verliezen en dan ook niet zo een twee drie meer aan de bak zou kunnen komen en mij en de kinderen dus niet zou kunnen onderhouden financieel gezien. Tja hij is altijd goed voor ze geweest, dat ontken ik niet.
Hij moet in therapie, hij krijgt een psychologische test, waarvoor hij zelf toestemming voor heeft gegeven (dit hoefde dus niet) en wekelijks contact met de reclassering, eerst ergens anders wonen, of ik niet direct wilde scheiden....dus nog een wil kans geven. Hij wilde zwart op wit op papier zetten bij de reclassering dat mocht er nog ooit iets gebeuren dat ik de volledige voogdij van de kinderen krijg......en wat gebeurde er....mijn twijfel sloeg weer toe...ik heb aangegeven dat ik daar nu niet direct een antwoord op geef. Heb mijn moeder gebeld en kim heeft via een collect call drie kwartier met haar gesproken en zei ik hoor dat hij meent het dit keer, echt hij heeft zitten huilen huilen huilen, nu blijkt dat tijdens zijn jeugd dingen mee heeft gemaakt die hij mij dus nog nooit heeft verteld en dit nooit heeft verwerkt, daarmee praat hij het niet meteen goed maar het blijkt....hij kan dus niet met zijn emoties omgaan.
Maar ja pieker pieker pieker.....
