Alleen

Annabel,
Het telefoon nummer van Het FIOM 010-4366166 is tussen 9-17 uur bereikbaar.

Dan heb je nog de stichting Humanitas.
Zie www.humanitas
---in het land
---homepages afdelingen
---op alfabet
--- je woonplaats aanklikken
kom je bij humanitas in je woonplaats

Ze hebben een afdeling Home-start. Misschien wel handig als de baby geboren is en je weet het allemaal niet meer.
Ze doen ook iets met rouw, kijk maar wat je ermee doet. Je kunt gewoon informatie vragen, dat weet je in ieder geval waar je terecht kunt als het zover mocht komen.

Tevens heb je steun van je zus. Dat je altijd kunt bellen, voordat je gaat ploeteren.
Ik weet zeker dat je het redt. Je bent sterker dan je denkt en zeker als de kleine geboren is. Het is onbeschrijfelijk hoeveel geluk het brengt. Niemand is perfect ook niet in de opvoeding dus daar zou ik me geen zorgen over maken. Gelukkig maar dat we niet perfect zijn.

Ik denk wel dat jij en je schoonouders het een moeilijke beslissing hebt gevonden om met de verzorging van leon op te houden. Terecht dat de ouders de knoop hebben doorgehakt, dit kon je er ook niet bij hebben. Qua gevoel zeg je nee ik wil dat hij altijd bij je blijft, maar je verstand .....

Als hij uit de koma gekomen was, misschien na jaren pas. Heeft leon ook geen leven meer, altijd verzorging nodig. En het is niet egoistisch hoor. Maar wat voor leven heb je dan? Zo jong nog een heel leven voor je en nu met de kleine. Je redt het hoor! Al is het met ups en downs en de downs worden minder.

Ik merk nu dat ik sinds ik schrijf dat het verdriet een stuk minder word. En dat lucht voor mezelf ook op.

Ik ga tafeldekken.

groetjes mo
 
Ik merk ook dat ik elke keer als ik schrijf een stukje van me af voel glijden. Alsof het gewoon nodig is. Bedankt voor de adressen, ik heb het genoteerd. Nu nog bellen!! Maar dat ga ik zeker doen. Ik denk dat het wel zal helpen. Daar hebben ze tenslotte vaker deze verhalen gehoord.
Leon had totaal geen toekomst meer. Hij was verlamd aan de rechterzijde van zijn lichaam. Dus als hij ooit nog zelf wakker was geworden had hij voor altijd in een rolstoel moeten zitten. Welke jonge vader wil dat nu. Uberhaupt welke jonge man wil dit. Niemand dus. Ik was er heel erg op tegen omdat ik het gevoel had mijn maatje te verliezen, is natuurlijk ook zo, maar vooral omdat het een keuze was. Hadden we die niet gehad dan was het gewoon zo geweest en had ik me erbij neer moeten leggen. Gelukkig begrijp ik mijn schoonouders heel goed. En kan ik mij neerleggen bij de beslissing die ze genomen hebben.
Ik ga er over 3 dagen 2 weekjes tussenuit dus ik kan even niet schrijven denk ik. We (mijn schoonouders en ik) gaan naar Frankrijk. Mijn schoonmoeder wil daar revalideren en niet in Nederland. Dus om ze daar te settlen voor 4 maanden, ga ik een paar weekjes mee. Mijn schoonvader kan dat namelijk niet alleen. Groetjes Annabel
 
Hoi Mo,

Ik ben weer terug, maar niet voor lang. Mijn schoonouders hebben mij gevraagd om nu ik toch geen werk meer heb en zwanger ben, bij hun te komen wonen in Frankrijk. Daar heb ik heel lang over nagedacht, en besloten dat ik het ga doen. In de eerste instantie voor een jaar en daarna zien we wel. Dan is als het goed is mijn schoonmoeder ook grotendeels gerevalideerd en bekijken we of we terug willen. Het ligt er natuurlijk ook aan of ik na mijn zwangerschap werk kan vinden. Gelukkig kan ik redelijk goed Frans dus kan me aardig redden. Het is een voordeel omdat mijn kindje bij mijn ouders blijven, dus goede bekende oppas. Ik weet trouwens dat ik een jongen krijg. Wel besloten om hem geen Leon te noemen, voor mezelf maar vooral voor mijn schoonouders. Hij krijgt dit als tweede naam. Heeft hij toch iets van zijn papa. Andere namen weet ik nog niet, moet nog hard gaan nadenken. Ik heb er zin in en hoop dat het allemaal gaat lukken. Dat ik werk vind en dat we onze draai kunnen vinden. Daarbij moeten mijn schoonouders en ik ook goed door een deur kunnen blijven gaan. Kijk het klikte altijd heel goed, maar dat is natuurlijk anders dan met z'n allen in een huis wonen. Maar ik zie het nu heel positief in. Ik mis Leon wel hoor in zo'n prachtig en lekker warm land. Veel te warm nu overal trouwens want ik ben echt goed zwanger. Ben inmiddels 23 weken dus over de helft. Heerlijk. Heb er zo'n zin in!
Ik heb helemaal niet gevraagd hoe het met jou gaat, bij deze dan??

Groetjes Annabel
 
hallo annabel,
wat fijn voor je dat je tijdelijk bij je schoonouders gaat wonen.
en dat het redelijk goed met je gaat en met je je babyjongetje. Pas je goed op je zelf, dat je niet te afhankelijk wordt van je schoonouders en je schoonouders afhankelijk van jou dat zou zonde zijn, je bent sterker dan je bent en je gaat het redden jij met je jochie.
Wanneer ga je dan, het schrijven miste ik wel dus dat weet ik wanneer ik niet meer moet kijken.

Met mijzelf gaat het stukken beter. Ik denk alweer aan een volgende zwangerschap. Alleen mijn man had een half jaar geleden dit hoofdstuk al afgesloten. Dus als hij dit jaar niet meer aan toe komt dat houdt het op. Dan ben ik bijna 39 jaar en mijn man 45 jaar. Een oude sok hihi. Dan hoeft het voor mij ook niet meer zo.
Momenteel geniet ik van onze dochter die naar groep vier gaat en haar zwemdiploma gaat halen binnenkort. Dus ik sta weer positief in het leven.

Au revoir
Mo

 
Ik vertrek per 1 augustus. Mijn laatste werkweek is volgende week. Daarna nog wat dingen regelen, maar het meeste is rond. Het is niet zo moeilijk met visa en zo, dan kan ook allemaal daar nog. Ik heb nog even tijd, dus dat komt wel goed. Ik miste het schrijven ook, en in Frankrijk hadden we geen internet.

Heel fijn om te horen dat je weer positief denkt. Ik hoop van harte dan je man ook nog om gaat en dat jullie kunnen gaan genieten van een zwangerschap en een kindje. En natuurlijk jullie dochter.

Ik denk niet dat ik heel afhankelijk zal worden, maar hulp is altijd fijn. Niet alleen voor mij maar ook voor mijn schoonouders. Ik kan niet meer echt door iemand geleefd worden omdat ik altijd al zo zelfstandig ben geweest. Maar ik vind het fijn om bij ze te zijn. Nu pas merk hoeveel Leon weg had van zijn ouders. Vreemd he? Terwijl ik ze al zo lang ken.

Maar inderdaad we gaan het met z'n tweeen helemaal redden! dat heb ik me voorgenomen, en daar ga ik keihard voor werken. Mijn boy krijgt een gewoon een onbezorgd leventje. Dat ga ik in ieder geval proberen.
Ik wil ook van zwemdiploma's, overgaan naar een ander jaar en kapotte knieen kunnen genieten! Duurt nog even, maar mooi streven toch!!

Groetjes Annabel
 
hoi annabel,

Ja mooi streven annabel. hihi
Ik snap niet dat je nog gaat werken, of is het meer afscheid nemen van elkaar.
Als je zo buiten gegooid wordt, daar heb ik gewoon geen woorden voor.

De verhuisdozen zijn zeker al in huis. Lekker zweten hoor met deze temperaturen. Het huishouden staat hier op een superlaag pitje.

Het gaat je goed.

Mo
 
Hoi Mo,

Het is hier echt een bende. Het is ook heel vreemd. Het was ons huis, en nu gaat er heel veel mee. Maar er blijft ook heel veel achter. Alles wat ik belangrijk vind nu gaat mee, of ik sla het op. Mijn zus heeft een groot huis en daar mag een heleboel staan. Gelukkig want hoewel het ongetwijfeld toch een keer weg gegooid wordt kan ik er nu nog geen afscheid van nemen. Ik maak nu al alles schoon dus ik zweet me de rambam. Mijn buikje gaat ook een beetje in de weg zitten. Heb het gevoel dat mijn schatje veel te hard groeit, maar zal wel meevallen. Ben bang dat mama veel groeit haha. Nu moet alles schoon want ik Frankrijk is het nog warmer en dan kan het tenminste zo mijn huis in!!

Ik ga nog werken, want ik wil toch fatsoenlijk weggaan. Hoewel ze me er inderdaad niet echt netjes eruit zetten is dat geen beslissing van mijn collega;s maar van het hoofdkantoor en p&o. Dus nu in de vakantie werk ik hier netjes uit en dan ben ik lekker weg. Genieten van mijn zwangerschap!! Het langste verlof ooit denk ik! Behalve thuismoeders natuurlijk!

Hoe gaat het met jou?
Je dochtertje heeft vast vakantie, dus jullie kunnen waarschijnlijk lekker van het weer genieten! Gaan jullie nog weg of wordt het playa de veranda??

Annabel
 
Terug
Bovenaan