Angst voor nieuwe zwangerschap na miskraam

@Vera

Jeetje wat een rot opmerkingen zeg!! Dat mensen het hun strot uitkrijgen! Sorry hoor maar die opmerkingen die kunnen toch echt niet! Dat moest ik toch ff kwijt....



 
Oew.. Dat van gedachte veranderen is zo herkenbaar. De ene dag wil je er volledig voor gaan en de andere dag is het inderdaad een wat als..maar denk ook dat dat ook nooit meer echt zal slijten.

jeetje zeg een tweeling verloren, dat is echt heftig.

Vera-33, hoe was de uitslag?

Hier vorige week nog een aantal keren wat bloed verloren, dus ik ga er van uit dat het toch een vreemde menstruatie is geweest. Voel me ook precies het zelfde als anders, dus heb besloten geen test te doen.  Verder wachten we rustig af.

Merkte tijdens de missed abortion dat ik het vertrouwen in mijn lichaam ben kwijt geraakt en dat zo'n rare cyclus van vorige week er niet perse positief aan mee werkt.

 
@ik-1 het lichaam kan vreemde dingen doen, hopelijk is bij jou alles snel weer op de rit!

Ik heb gisteren de uitslag gehad, het is helemaal niet goed, maar ze konden niet precies zien wat er aan de hand is, maar mijn lever werkt weer heel slecht, dus ik moet een mri, wel is duidelijk dat mijn lichaam in deze staat niet eens een zwangerschap kan voldragen, volgens de huisarts hoef ik er voorlopig niet op te rekenen dat mijn ongesteldheid terug komt :( ik kan de zwangerschapstesten dus ook achterwege laten, ook verklaard dit waarom ik vorig jaar de miskramen heb gehad. Ik schrok enorm, deze uitslag had ik helemaal niet op gerekend, vooral omdat de gyn in feb alles had getest en volgens haar het bloed prima was, de huisarts heeft de bloedresultaten van toen vergeleken met die van afgelopen keer en wat blijkt: de gyn heeft veel dingen helemaal niet laten controleren en uit haar duim gezogen dat het prima in orde was, ze heeft tijdens die zwangerschappen zelfs nooit de leverwaarden laten nakijken terwijl ik duidelijk heb aangegeven dat mijn lever na een operatie met complicaties jaren geleden een flinke klap heeft gehad en regelmatig niet optimaal functioneert.

Nu ben ik dus ontzettend boos, ten eerste dat de huisartsen van mijn praktijk me al die tijd niet onderzocht hebben omdat het tussen de oren zou zitten, gelukkig gaf de huisarts die ik gisteren had toe dat ze dat verkeerd hadden ingeschat, en dus zijn gaan verder zoeken omdat ik maar aan bleef houden dat er iets niet goed was, en nu blijkt het ook nog ernstig te zijn. Ten tweede dat die miskramen niet gehoeven hadden als de gyn had opgelet... wat moet ik daar nou mee?

En nu kan die mri ook pas over een maand, dus ik heb net de huisarts maar gebeld of dat nog wel zo lang kan wachten of dat het toch eerder moet, het zit me iig helemaal niet lekker allemaal.

Ik wilde zelf nooit moeder worden na mijn 34e maar dat kan ik nu wel vergeten zucht...

sorry voor de lange negatieve verhalen maar dit moet ik toch ff kwijt
 
net een telefoontje van de huisarts gehad, ze heeft geregelt dat ik morgen al bij de internist terecht kan gelukkig
 
Wat een heftig verhaal zeg en wat slordig van die gynocoloog, vooral na je miskramen had hij/zij veel oplettender moeten zijn.
Heb je zelf in het dagelijkse leven geen last van je lever?

Na je 34ste verjaardag kan je ook nog prima moeder worden. Houd moed hoor!

Wel super fijn dat je huisarts er nu vaart achter heeft gezet en dat je morgen al terecht kan. Houd je ons op de hoogte? Sterkte!
 
Auw Vera, dat is heftig!! :-(   Dat is ernstig, leverfalen heeft op zoveel dingen in je lichaam invloed.... en wat erg dat naast dat slechte nieuws óók je zwangerschapswens voorlopig niet in vervulling mag gaan :'(  Vind het heel erg voor je. Nu dus volop aan de slag voor je gezondheid! Enne, inderdaad: moeder worden na je 34e kan echt - genoeg bewijs hier in mijn omgeving!! Sterkte morgen.

P.S. Effe een tegengeluid tegen alle vervelende opmerkingen die de wereld soms geeft:

-Wat mooi dat je al na 1 jaar zwanger bent geworden van je liefde! :)

-En wat bijzonder dat je een tweeling mocht dragen!

-Wat erg dat het misgegaan is, ondanks dat je het niet gepland had, wat zal dat verdriet doen!

En @Ik; jammer! Dus toch waarschijnlijk gewoon ongesteld.... teleurgesteld? Het is soms echt afwachten en aanzien, vergt geduld he (pff). Knap dat je niet getest hebt. Ik dacht dat het twijfelen aan mij lag; maar jullie herkennen het dus ook! Ik heb met mijn man gesprek gehad hierover en hij staat er ook achter; dus vanaf nu zien we wel hoe het loopt. Stiekem wel spannend! Maar we houden onszelf voor dat we er helemaal niet bewust mee bezig zijn (neuh, haha) ;-) ...

Volgens mij zijn we op moment de enige 3 actieve leden op het forum die schrijven na een miskraam zonder nieuwe zwangerschap.. Ik heb er ook lange tijd niet opgezeten hoor, is net of je er behoefte aan hebt of niet. Ik heb nu de laatste weken veel gehad aan jullie verhalen en geschrijf! Thanks alvast daarvoor!
 
Nou, weer een beetje van de schrik bekomen, gister bij de internist geweest, hij zei dat het wel mee viel met het zorgelijke, er moet alleen wel goed uitgezocht worden wat er nu precies in de lever zit dat op de echo niet duidelijk was, dus 4 mei een mri scan. Hij was behoorlijk verbaasd dat de huisarts de conclusie trok dat ik er voorlopig niet op hoef te rekenen ongesteld/zwanger te worden, hij sluit een zwangerschap zelfs niet uit... vandaar geen ct scan maar mri, die is niet schadelijk voor de vrucht, vandaag al een hartfilmpje, uitgebreide bloedtest en urinetest gehad, helaas vinden ze het nog niet nodig het bloed op hcg te testen :(

vanochtend dus maar weer een testje gedaan van een ander merk, maar natuurlijk ook spier wit...ik weet het dus echt niet meer, waar is mijn oude vertrouwde lijf gebleven?
 
Wat fijn dat het bij de internist toch nog mee viel. Hopelijk goed nieuws bij de mri scan. Super vervelend dat je huisarts hele andere signalen geeft dan wat nu de internist zegt over het zwanger worden/ zijn.

Ik leef met je mee en hoop dat je snel het vertrouwen terug hebt in je lijf.

Hoe oud zijn jullie eigenlijk en wat doen jullie zoal in het dagelijkse leven? Gewoon interesse, anders lijkt het net of we alleen maar met zwanger worden en alles daaromheen bezig zijn.

 
Terug
Bovenaan