compleet maar veel te vroeg geboren.

Hoi,

Vandaag naar de gynaecoloog geweest, maar waar ik al bang voor was
er was geen uitslag op mijn bloed, er schijnt geen kweek te zijn,
voor mij wordt het dus nooit duidelijk wat het was, ik wordt wel bij
de volgende zwangerschap meer gecontroleerd in het begin.
Omdat ik een kleine kans heb om inverwachting te raken,
begint het proces van vooraf aan, eerst echo ( 20 mei)
dan naar de gynaecoloog (praten) en dan hopen dat ze weer een iui
behandeling starten, maar ja ik ben van willem wel spontaan in verwachting
geraakt, dus weet niet hoe ze er tegen overstaan, en als mijn cysters weer
in de weg zitten moet ik eerst worden geopereerd.
vinden jullie het raar dat ik nu al aan het plannen ben??????
voor dat het toch zover is ben je maanden verder.
en ik wil geen jaar/jaren wachten.
mijn oudste is al bijna 5.
maar genoeg over mij,

Saskia: ik kom er niet helemaal uit op de site van lieve engeltjes,
heb daar even een weekje voor nodig zoveel zit ik niet achter de computer.
Hoe gaat het verder met jou?
Heb je nog een beetje leuk gehad op de verjaardag?
Ik hoor wel als je weer wat nieuws hebt.
maakt niet uit goed en slecht mag allebei.

Patricia: gecondeleerd met je zoontje, ik vindt je heel dapper om die
keuze te maken, dat lijkt me heel moeilijk.
De omgeving denkt (zo denk ik) dat je het zo kan vergeten en gewoon
verder kunt gaan, over een miskraam (wat ik een rot woord vind)
denken ze te licht, ik vind het woord vroeg geboorte beter.
kan iemand me trouwens uitleggen waar ogni voor staat, ik zie dat woord
vaker maar heb geen idee wat het betekend.

groetjes mama 13
 
hai hai,
nou de verjaardag was nog best gezellig hoor. Wel zat ik te denken dat ik eigenlijk daar zou moeten zitten met mn dikke buik... Tja maar die momenten heb ik wel vaker en zullen zeker vaker komen.
Dacht er nog aan dat je vandaag meer zou horen, tja vervelend dat ze nix hebben gevonden hé? Maar aan de ander kant toch ook fijn dat het bij een volgende zwangerschap niet echt iets is wat ze extra in  de gaten moeten houden.
Bij ons was het zwanger worden geen probleem, maar kan me heel goed indenken dat je al weer denkt aan het zwanger proberen te worden, juist omdat het lang(er)  kan duren.  Tja denk dat het opnieuw zwanger  zijn zowiezo moeilijk en spannend is. En  dat je nu ook pas 20 mei een afspraak hebt tja dat duurt  toch ook ff...


Hoi Patricia,
heb de vlindersite van Bas bekeken, mooi hoor, heb nog niet alles gelezen, maar leuk dat je zon herinnering aan Bas hebt gemaakt.
Bij ons werd het  lot van Jens beslist, maar pff  wat lijkt me dat moeilijk om zon beslissing te moeten maken. Zon dubbel  gevoel, want je wilt je mannetje zo graag bij je hebben. Soms is het fijner dat 'de natuur' voor je beslist...  


Ik ga morgen weer een half dagje op therapeutische basis werken, ben benieuwd, vorige week al wel 2uurtjes geweest en was dr erg moe van, pff moet nog ff opbouwen hoor.
Hoe ben jij dat aan het doen Patricia met werken?
En hoe hebben ze bij jou op het werk gereageerd mama13?
Oja de site van lieve-engeltjes, daar kun je op de link ''aanmelden'' klikken en daar kun je je gegevens invullen en dan word je ingedeeld in een lijst. Hier krijg je dan automatisch mailtjes.  Van mensen die met elkaar mailen die hetzelfde hebben  meegemaakt.
Vond het in het begin ook erg warrig allemaal hoor, hoe het werkt enzo.
Want wil  je Willem ook in de lijst met engeltjes, dan moet je geloof ik eerst je hele verhaal naar hun mailen. Dit heb ik  nog steeds niet gedaan,  vind het  nog erg moeilijk, wil het nog wel uitgebreid  tikken, maarja dan beleef je het weer helemaal, dus dit doe ik beetje bij beetje.
Wel heb ik me dan ff  met een  korte versie voorgesteld aan de meiden van  wie ik de mailtjes lees.
Kijk maar of je eruit komt.
Als het mss  fijner is om te mailen? Mijn mailadres is: saspeters@hotmail.com, want dit is  ook wel erg openbaar natuurlijk...
Ga ff  verder op het forum kijken,
liefs Saskia. (mama van Jelte en Jens*)



 
 
Hoi Saskia,

Ik vroeg me trouwens af hoelang je thuis hebt gezeten voordat je weer ging werken
En hoeveel uur werkte je normaal en hoe bouw je het nu op?
Aan de ene kant wil ik wel werken, maar ben bang dat als ik dat 1 of 2 weken
zou doen dat ik dat lichamelijk en geestelijk nog niet aan kan en burn out krijg.
werkte normaal 35 a 37 uur per week.
ga deze week nog niet werken en laat afspraak maken met arbo arts.
Mijn werk vondt het heel erg voor mij maar het team waar ik in zit is heel close
als iemand ziek is of jarig wordt altijd iets voorgedaan maar ook bij overlijden.
Mijn teamleider heeft gelukkig wel begrip voor mijn situatie (6jaar jonger dan ik)
ik denk dat ie morgen of overmorgen belt.
ga zo maar eens mijn bedje in,
groetjes mama13

(ps sorry dat ik mijn naam niet typ maar wil niet dat bekende mij herkennen
 sommige heb ik geen contact en wil ik zo houden geen zin dat ze me dan
 weer bellen.)
 
hai mama13,
maakt niet uit dat je je naam niet noemt hoor, snap t wel. Je kan me evt ook mailen hoor, kijk maar.
Ik ben na 6wk eerst eens even koffie gaan drinken op t werk, daarna 2u op therapeutische basis, die week daarop 4u en ik ga volgende week halve dagen werken, maar ik werk 24u ipv das natuurlijk wel minder. Ik werk dan wel in de kinderopvang wat er soms wel ff inhakt... met kindjes die naar je baby in de buik vragen en ook kleine baby's op de groep.
Mijn collega's zijn ook erg lief, direct kaartjes en bloemen. Ook is er alle ruimte om langer halve dagen oid te werken. Das wel erg fijn hoor, dat de ruimte er is zodat je zelf kan aangeven hoe je het vind gaan.
Ben benieuwd wat er bij jou bij de arbo gezegd word, mijn gesprek bij de arbo heb ik als positief ervaren.
Heb net ff gewerkt, (nog boventallig) maar ben kapot! Ga zo ff boterham smeren en deze eens lekker in de zon op te gaan eten en ben van plan nix aan het huishouden te gaan doen ondanks dat mn zoontje nu op het dagverblijf is en het dus wel makkelijker is..
Groetjes Saskia.
 
hoi meiden,
om te beginnen ogni betekent ongesteldheid, maar dan lekker kort. Net als NOD Niet OngesteldheidsDag betekent. Dat zal je misschien ook nog wel eens tegen komen.

Ik ben zo'n 2 maanden na de geboorte van Bas* weer arbeidstherapeutisch gaan werken. Ik werk binnen de jeugdhulpverlening in een crisisopvanggroep voor kinderen van 4-12 jaar. Die kinderen wonen tijdelijk bij ons. Ik doe voornamelijk kantoorwerk.
Het fijne aan dit werk is dat ik de zorg voor andermans kinderen heb. Zij verpesten hun leven en ik (met mijn collega's natuurlijk) mogen hun mooiste bezit opvoeden. Heel dubbel als je zelf zo graag kinderen wilt......
Ik ben nu nog steeds bezig met opbouwen. Het 1e gesprek met de arboarts was heel positief, het 2e ook wel. Vrijdag voor de 3e keer geweest en toen was ik niet zo positief. Ik moest opbouwen in gepast werk, maar ja wat is dat??? Dus ben ik langzamerhand mijn eigen werkzaamheden op gaan pakken, maar wel in mijn achterhoofd dat ik niks hoefde te doen en ieder moment naar buiten kon lopen. Volgens de arboarts moet ik me nu 50% beter melden,omdat ik tenslotte mijn eigen werkzaamheden al doe. Tjsa dat voelt nu dus als afgestraft worden voor mijn goodwill. Ik heb me dan ook nog niet beter gemeld, heb van de week een gesprek met mijn leidinggevende. Vind nl dat ik er echt nog niet aan toe ben. Ik ben nog geen betrouwbare collega!!
Dat is dan wel heel moeilijk, maar ik krijg van mijn collega's en leidinggevende wel alle ruimte, dus dat is fijn.

Verder dachten mijn vriend en ik het weekend na het slechte nieuws en voor de geboorte van Bas* al aan een nieuw kindje. Heel dubbel allemaal, we waren vreselijk verdrietig dat we hem gingen verliezen, maar wilden ook zo graag een kind dat we dit toch maar besproken hebben. We zijn dan ook gelijk weer aan de slag gegaan.
Dit ook gezien het feit dat we nu al ruim 2 jaar bezig zijn. In oktober 2006 heb ik een miskraam gehad en toen waren we al 8 mnd bezig. 9 mnd later was ik zwanger van Bas*
Nu vind ik iedere maand niet zwanger er 1 teveel. Ik weet nu helemaal goed wat ik mis...... Extra pijnlijk dat ik nu dus weer ogni geworden ben en dat mijn lichaam me deze maand ook extra heeft zitten pesten. Ik was nl 4 dagen overtijd, terwijl ik dat nooit geweest ben zonder zwanger te zijn. Lekker wrang dus. Ga van de week de verloskundige ook maar eens bellen, even wat duidelijk krijgen.
Daarbij denk ik ook aan de stap naar de gyn, vlak voor de zwangerschap van Bas* waren we daar voor een 1e afspraak geweest. Mijn vriend heeft minder zaadcellen dan gemiddeld, bij mij weten we nog niet of er iets mankeert, omdat we toch zwanger raakten. Ik wil alleen liever wat actief aan de slag met de kinderwens en door onderzoeken bij de gyn ben je naar mijn idee toch wat actiever bezig, dan alleen met 'klussen' (snappen jullie het nog?)

nou ja het is een heel verhaal geworden,
liefs
Patricia mama van Bas*
 
hai Patricia,
leuk dat je met ons 'meeschrijft', ik snap je verhaal hoor en jee wat shit dat je weer ongesteld bent geworden...
Denk dat de beslissing om zwanger te worden altijd moeilijk is na zon verlies, omdat  je  kindje natuurlijk niet te vervangen is, maar dat de kinderwens er  al was en mss zo  alleen maar groter word.  Kan me voorstellen dat als het moeite gaf om zwanger te worden je er eerder toe besluit als wanneer dit niet het geval is.

En als ik jou was zou ik ook bij vk wat info vragen en evt de gyn bellen, voordat je ingepland kan worden, ben je al vaak weer een poos verder.
 
Las/mail jij nu ook mee met de lieve-engeltjes? Weet t ff niet meer...

Ik was vandaag echt kapot van het werk en had dit direct aangegeven en ik kreeg gelukkig de ruimte om voorlopig nog ff halve dagen te werken, dus das wel lekker. Ff wat minder druk, want anders had ik volgende week al moeten beginnen.
Fijn dat ze bij jou op het werk ook niet echt moeilijk doen, tis toch erg persoonlijk hoesnel je het werken weer wilt oppakken en hoe dat dan bevalt natuurlijk.
Ga kop thee drinken met mn mannetje, hebben vandaag jubilieum, 8jr en 3maanden bij elkaar, jaja...

Gr. Saskia.
 
hoi,



Vandaag mijn teamleider gebeld, die begreep mij dat ik deze week niet

ging werken hij zou voor mij zsm de arbo arts inschakelen en zou daar

deze week op terug komen.

Mijn schoonouders hebben vanmiddag voor ons een lantaarntje gekocht voor op

Willem's grafje en daar neergezet met kaarsje, echt heel mooi, mijn schoonouders zien dit gewoon als verlies van hun kleinzoon. Bij hun kunnen we ook altijd terecht,Ik bof maar met zulke schoonouders, mijn man heeft pech zijn schoonouders zijn minder, mijn ouders zien het niet als verlies van hun kleinzoon, maar vinden het zielig voor ons. Teminste zo komen ze wel over.



Saskia: Gefeliciteerd met je 8jaar en 3maanden.
Wel fijn voor je dat je maar halve dagen hoeft te werken,

Het is fijn als je baas en collega's je begrijpen.
Hoe oud is Jelte eigenlijk?
Ik ook heb vaak geen zin om te huishouden, we zitten ook in de verbouwing
die pas volgende week verder gaat, dus snel even stoffen en stofzuigen, afwas
wasje, wc klaar, soms helpt mijn man wel mee, en doet even extra bv de ramen
of wat anders als ik er om vraag. Ik voel me gewoon een beetje lam.


Patricia: bedankt voor de uitleg, ben nog niet zo'n lange internetter.
Ik heb gekeken op de vlindersite (een beetje) wel mooi om zo iets te doen,
ik moet alleen even de tijd hebben om achter internet te zitten om verder
te kijken en lezen ook op de lieve engeltjes,
Jammer dat de arbo arts er anders over denkt, maar wel fijn dat je leiding
gevende en je collega's dat wel snappen en je de ruimte geven.
Ik loop al langer bij de gynaecoloog (ivm cysters en zwanger raken)
maar als ik jou was zou ik gewoon bellen en een afspraak maken,
voordat je met behandeling begint ben je weer een tijdje verder,
en dan is maar de vraag wanneer het aanslaat en je een kans maakt.
Had je al een kindje of niet?? wist het even niet meer.
Ik hoop voor je dat je ons snel goed nieuws kan vertellen.
maar ook met slecht nieuws kan je lekker je hart uitstorten bij ons.


groetjes mama13
 
Lieve iedereen,

Ik zal mijn verhaal ook even in het kort doen. Ik ben op 29-04-2004 bevallen van een mooie dochter Luna* zij is geboren na een zwangerschapsduur van 25 weken en een dag. Zij is al eerder in mijn buik overleden waarschijnlijk met 20 weken.Ze konden het niet geheel vaststellen. Zij i overleden aan het verschijnsel domme pech. Twee weken later op 13-05-2004 is onze ander dochter geboren Sterre zij is geboren na een zwangerschapsduur van 27 weken en een dag en zoals het er nu voorstaat heeft zij niets aan haar vroeg geboorte over gehouden. En ik ben moeder van Luca geboren na een zwangerschaps duur van 37 weken en drie dagen.

Wij hebben Luna* gecremeerd. En zoals er al werd gezegd je doet niets vreemd of raar. Het is jou gevoel en daar moet je bij blijven. Ook ik dacht al aan een volgende zwagerschap toen Sterre nog in het ziekenhuis lag. Niet meteen maar dat er nog een kindje kwam dat was zeker. Het was een moeilijke zwangerschap omdat je het vertrouwen in je eigen lijf weer opmieuw moet zoeken. Ik leefde op een licht roze wolk met veel sluier bewolking. En ik vond dat dat mocht.

Ik wil iedereen heel veel sterkte wensen met jullie verdriet en ik hoop hier snel goed nieuws te mogen lezen.

Veel leifs Sigrid
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan