quote: moekewil reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('27-04-2008 22:27:01&apos
);
Hallo iedereen,
Ik kan me jammergenoeg ook hierbij aanmelden,
Wij zijn op 4 maart 2008 voor de 2e keer trotse ouders geworden,
Alleen ons 2e zoontje is overleden in de zwangerschap ws net voor de 16 weken.
We hebben al een zoontje van bijna 2 jaar.
Even in het kort, We hebben bij 12 weken een echo gekregen, en daar was de baby wel te zien alleen het bewoog erg weinig, Dus er was al spanning, we moesten na 2 weken terug voor nog een echo,(echocentrum onze vk heeft geen echoapperatuur) Bij 13 weken ging ik naar de vk voor het hartje te beluisteren, dat hoorde ze niet dus wij naar het ziekenhuis met spoed maar gelukkig was het wel goed maar lag het achter de placenta?) oke, Wij opgelucht, toen bij 14 weken een echo, en ja toen zag ze een afwijking zitten,
Wij smiddags gelijk naar het ziekenhuis voor een grote medische echo, en toen stond vast dat het kindje Gastroschisis zou hebben (darmpjes groeien dan buiten de buik door een buikwanddefect,) maar dit was een erge vorm ws ook de lever erbij,
Ons besluit stond vast, ons kindje was welkom,
Veel kindjes kunnen na operaties 'gezond'verder leven,
Bij 16 weken naar de vk en daar weer geen hartje en toen weer geliijk naar het ziekenhuis en kregen we de mededeling dat ons lief klein ukkie was overleden,
Wat er dan door je heen gaat weet alleen die gene die het ook mee hebben gemaakt,
Sorry volgens mij word het nog een heel verhaal,
wij gingen dus maandag naar het ziekehuis om daar 'even' te bevallen, nou ja even we waren daar om half 9 smorgens en om kwart voor 7 de volgende dag is onze zoontje Levi geboren,
Helemaal mooi en af, alleen had hij een forse buikwanddefect, Maar hij lag er zo mooi en lief bij,
Wij hebben hem mee naar huis genomen en in een (zelfgekocht) mandje gelegd en na 4 dagen begraven,.
Zijn steentje is besteld,
Zo een heel verhaal sorry als ik jullie er mee lastig valt.
hoi,
helaas heb ik ook hetzelfde meegemaakt, verleden jaar was ik zwanger van een tweeeigen tweeling, toen ik erachter kwam dat ik zwanger was bleek ik al 14,5 week zwanger te zijn in het ziekenhuis, en vanwege het feit dat ik al twee x eerder zwangerschapsvergiftiging had gehad bij eerdere zwangerschappen en een chronische hypertensie( zeer hoge bloeddruk) had en heb en hiervoor betablokkers slikt, moest ik onder controle van de gyneocoloog blijven, bij de eerste controle kregen we te horen wauw een tweeling en na allerlei onderzoekjes en drie verschillende echo,s binnenwaarts/buitenwaarts/ nog een x binnen waarts kregen we het mooie nieuws een gezonde tweeling te verwachten heb er nog speciaal na gevraagd, twee weken later zou er nog een controle echo zijn om de termijn echo te bepalen, en bij deze echo bleek dat mijn zoon of dochter een aantal dagen van te voren overleden was, ze kon het niet begrijpen er waren twee gezonde kindjes gezien, en ik moest zelfs een aantal keren de ziekenhuizen trappen op en af want misschien was het kindje in diepe slaap, maar helaas, na een gyneocoloog te hebben geroepen en nog een en nog een, bleek ons kindje overleden te zijn de termijn werd vast gesteld op 16,5 week, en toen gingen ze een andere echo doen en daar konden ze zien dat de darmpjes buiten de buikwand zat, en waarschijnelijk daardoor overleden bleek te zijn, daar zaten we dan, een levend een dood kindje naast elkaar, helaas heb ik nooit gevraagd wat het geslacht was, mn andere tweeling kindje is op 15 mei gezond ter wereld gekomen, een meisje, maar toch als ik een tweeling ziet, en teovallig was er een buurvrouw van mij ook zwanger die helemaal niet blij was met de tweeling, dan doet dit toch pijn, het niet weten of het een jongen of meisje was dat blijf ik me toch afvragen, en dan zegt iedereen wees blij je hebt er toch nog een van de twee, ja daagg, zo werkt dat niet, het is en blijft ons vierde kindje, zeg ook altijd ben moeder van drie bengels en een engel, helaas heb ik geen afscxheid kunnen nemen, heb het kindje gewoon mee moeten dragen negen maanden en 1 dag, en het kindje is uiteindelijk in de vliezen van mn andere kindje verdwenen, en daarna volgens de dokters opgenomen in mijn lichaam als een soort stukje van mijzelf, mooi, maar bizar.
Het is een lang geworden, sorry, verder wil ik iedereen die een kindje op wat voor manier dan ook is verloren veel sterkte in de toekomst wensen, en hoop als de kinderwens er nog is dat deze snel voor jullie in vervulling zult gaan, niet als vervanging voor wat verloren is gegaan, maar om weer met een vonk de toekomst nieuw leven in te blazen.
liefs bianca
); Hallo iedereen,
Ik kan me jammergenoeg ook hierbij aanmelden,
Wij zijn op 4 maart 2008 voor de 2e keer trotse ouders geworden,
Alleen ons 2e zoontje is overleden in de zwangerschap ws net voor de 16 weken.
We hebben al een zoontje van bijna 2 jaar.
Even in het kort, We hebben bij 12 weken een echo gekregen, en daar was de baby wel te zien alleen het bewoog erg weinig, Dus er was al spanning, we moesten na 2 weken terug voor nog een echo,(echocentrum onze vk heeft geen echoapperatuur) Bij 13 weken ging ik naar de vk voor het hartje te beluisteren, dat hoorde ze niet dus wij naar het ziekenhuis met spoed maar gelukkig was het wel goed maar lag het achter de placenta?) oke, Wij opgelucht, toen bij 14 weken een echo, en ja toen zag ze een afwijking zitten,
Wij smiddags gelijk naar het ziekenhuis voor een grote medische echo, en toen stond vast dat het kindje Gastroschisis zou hebben (darmpjes groeien dan buiten de buik door een buikwanddefect,) maar dit was een erge vorm ws ook de lever erbij,
Ons besluit stond vast, ons kindje was welkom,
Veel kindjes kunnen na operaties 'gezond'verder leven,
Bij 16 weken naar de vk en daar weer geen hartje en toen weer geliijk naar het ziekenhuis en kregen we de mededeling dat ons lief klein ukkie was overleden,
Wat er dan door je heen gaat weet alleen die gene die het ook mee hebben gemaakt,
Sorry volgens mij word het nog een heel verhaal,
wij gingen dus maandag naar het ziekehuis om daar 'even' te bevallen, nou ja even we waren daar om half 9 smorgens en om kwart voor 7 de volgende dag is onze zoontje Levi geboren,
Helemaal mooi en af, alleen had hij een forse buikwanddefect, Maar hij lag er zo mooi en lief bij,
Wij hebben hem mee naar huis genomen en in een (zelfgekocht) mandje gelegd en na 4 dagen begraven,.
Zijn steentje is besteld,
Zo een heel verhaal sorry als ik jullie er mee lastig valt.
hoi,
helaas heb ik ook hetzelfde meegemaakt, verleden jaar was ik zwanger van een tweeeigen tweeling, toen ik erachter kwam dat ik zwanger was bleek ik al 14,5 week zwanger te zijn in het ziekenhuis, en vanwege het feit dat ik al twee x eerder zwangerschapsvergiftiging had gehad bij eerdere zwangerschappen en een chronische hypertensie( zeer hoge bloeddruk) had en heb en hiervoor betablokkers slikt, moest ik onder controle van de gyneocoloog blijven, bij de eerste controle kregen we te horen wauw een tweeling en na allerlei onderzoekjes en drie verschillende echo,s binnenwaarts/buitenwaarts/ nog een x binnen waarts kregen we het mooie nieuws een gezonde tweeling te verwachten heb er nog speciaal na gevraagd, twee weken later zou er nog een controle echo zijn om de termijn echo te bepalen, en bij deze echo bleek dat mijn zoon of dochter een aantal dagen van te voren overleden was, ze kon het niet begrijpen er waren twee gezonde kindjes gezien, en ik moest zelfs een aantal keren de ziekenhuizen trappen op en af want misschien was het kindje in diepe slaap, maar helaas, na een gyneocoloog te hebben geroepen en nog een en nog een, bleek ons kindje overleden te zijn de termijn werd vast gesteld op 16,5 week, en toen gingen ze een andere echo doen en daar konden ze zien dat de darmpjes buiten de buikwand zat, en waarschijnelijk daardoor overleden bleek te zijn, daar zaten we dan, een levend een dood kindje naast elkaar, helaas heb ik nooit gevraagd wat het geslacht was, mn andere tweeling kindje is op 15 mei gezond ter wereld gekomen, een meisje, maar toch als ik een tweeling ziet, en teovallig was er een buurvrouw van mij ook zwanger die helemaal niet blij was met de tweeling, dan doet dit toch pijn, het niet weten of het een jongen of meisje was dat blijf ik me toch afvragen, en dan zegt iedereen wees blij je hebt er toch nog een van de twee, ja daagg, zo werkt dat niet, het is en blijft ons vierde kindje, zeg ook altijd ben moeder van drie bengels en een engel, helaas heb ik geen afscxheid kunnen nemen, heb het kindje gewoon mee moeten dragen negen maanden en 1 dag, en het kindje is uiteindelijk in de vliezen van mn andere kindje verdwenen, en daarna volgens de dokters opgenomen in mijn lichaam als een soort stukje van mijzelf, mooi, maar bizar.
Het is een lang geworden, sorry, verder wil ik iedereen die een kindje op wat voor manier dan ook is verloren veel sterkte in de toekomst wensen, en hoop als de kinderwens er nog is dat deze snel voor jullie in vervulling zult gaan, niet als vervanging voor wat verloren is gegaan, maar om weer met een vonk de toekomst nieuw leven in te blazen.
liefs bianca