Hoi Maggi,
Ik begrijp je helemaal, wij hadden bij mijn vorige zwangerschap ook voor het eerst met 20 weken een echo. Toch vind ik het ook deze keer spannend, want ze gaan toch kijken of alles er goed uit ziet. Zo af en toe hoor of lees ik wel eens dat er op het eerste gezicht iets aan de hand leek, wat achteraf of heel erg meeviel of zelfs niets bleek te zijn. Artsen en vk zijn en blijven mensen en iedereen kan een inschattingsfout maken.
Ik heb alleen zelf wel bij allemaal toch wel een bepaalde spanning gehad of alles wel goed zou zijn, en ik denk dat de meeste zwangeren dat wel hebben.
Mochten ze toch iets ontdekken, dan hoeft dat natuurlijk niet meteen iets verschrikkelijks te zijn, het kan juist ook een voordeel zijn dat ze het al tijdens de zwangerschap weten zodat er rekening mee gehouden kan worden en jij als ouder wellicht aan het idee kan wennen. ( Denk bijvoorbeeld aan een hazelipje).
Iedereen hoopt op een gezond kindje, maar niet alles is te zien op een echo.
Onze oudste zoon heeft PDD-nos, dit kun je echt niet op een echo zien. Maar het is er wel. En wij houden nu echt niet minder van hem. Het is niet altijd even makkelijk, maar om de andere twee hebben wij zo nu en dan ook wel onze zorgen.
Zo zijn er tal van 'afwijkingen' die pas na de geboorte ontdekt kunnen worden.
Nu is het echt niet mijn bedoeling om iedereen bang te praten, om te zeggen dat we er maar rekekning mee moeten houden dat er sowieso wat aan ieder kind mankeert, want dat is natuurlijk niet zo. Het is heerlijk om te weten dat er geen noemenswaardige dingen zijn die reden tot ongerustheid moeten zijn.
Wij zijn ons alleen de afgelopen jaren wel heel bewust geworden van het feit, dat het het allerbelangrijkste is dat je kind zich gelukkig voelt en weet dat er van hem/haar gehouden wordt zoals ze zijn.
Groetjes,
Suus
