Dit is me het dagje wel... 2 collega's.... Je raad het al..

Zoals sommigen van jullie weten heerst er op mijn werk nogal een zwangere sfeer. In de tijd dat wij bezig zijn met kindjes krijgen hebben al mijn vruchtbare collega's hun eerste kind gekregen.
Beetje pijnlijk, helemaal toen het bij ons langer en langer begon te duren..
Vanmorgen zat ik op de chat met een collega. Zij vertelde dat een collega van mij zwanger was van haar tweede. Dit was een collega waarvan we het minste verwachten dat ze nu al een tweede zou krijgen. Gezien depressies etc. Maar goed zij dus zwanger.
Ik moest vandaag werken met een collega waar ik goed mee kan. Onze cyclus liep gelijk en meestal kwam de teleurstelling dan ook bijna op dezelfde dag. Zij was alleen pas net begonnen (4maand nu) En ik had zo'n vermoeden dat ze zwanger was.
Nou ze wou net met me praten op kantoor en vroeg mij of ik eerder op het werk wilde komen. Ze moest naar het ziekenhuis. Ik zei oh wat naar. Nou nee ik hoop van niet. Dus ik oh dus je bent zwanger. Nou ja dus...
Godverdomme...... 2 zwangere collega's... Hoe moet ik dit weer handelen... Ik wil naar huis..
Ze is erg lief en vond het erg moeilijk om het mij te vertellen en ik ben dan ook de eerste collega die heet van haar te horen heeft gekregen. Dat vind ik erg lief maar het doet wel pijn. Dus erg enthousiast kon ik niet reageren.. Daar voel ik me dan weer schuldig om. Ik bedoel ja tuurlijk het is fantastisch voor haar en ik heb haar ook gefeliciteerd. Maar met een brok in mn keel. Ik heb me groot gehouden, gelukkig moest ze weg naar een collega dus nu zit ik hier... alleen op mijn werk emo te wezen..
Wat een klotezooi... Ik wil het zo graag.... :'(....

 
Tegen deze momenten helpt alleen een dosis zelfmedelij en chocola.(of waar je net zin in hebt) Lekker potje janken straks thuis. Ik kon er ook zo verdrietig om worden. Je gunt het een ander wel maar jezelf des te meer. Meid veel sterkte!
 
Ja helaas nachtdienst en daarna vergadering dus morgenmiddag pas thuis...... :'(
Vriendje nam steeds niet op... Bah.... Gelukkig heb ik jullie :)
Thanxxxxxxx!!!
 
Kut! Kan er niets anders voor verzinnen...

Op mijn werk ook zo'n verhaal... Een (nogal gezette) collega is erg aan het afvallen, omdat ze zwanger wil raken. Nu steeds collega's van 'oh, wie zou er het eerst zijn..., het lijkt wel een wedstrijdje...' Wordt er doodziek van, terwijl ze allemaal weten dat het bij ons niet zomaar gaat.
Zeker na de positieve uitkomst van de kijkoperatie hebben ze allemaal het idee dat ik volgende maand zwanger ben ofzo... Valt hier ook best zwaar! Vooral ook, omdat ik steeds een bericht verwacht van die collega dat ze zwanger is.

Wat kan het leven soms kut zijn!

Hou je taai meid!
 
Och, meis....Zoooo herkenbaar! Ook ik zit alleen maar met zwangeren om me heen. Binnen de beide families, op m'n werk en vriendinnen! Elke dag, overal waar ik kom; dikke buiken en zwangerschapskwaaltjes. Heb tegenwoordig een soort schizofrenie. Overdag vrolijk, onbezorgd en blij voor iedereen, eenmaal thuis onder de douche en een flink potje janken. De jankbuien worden overigens minder, mijn tranen zijn denk ik op :(

En nu zit jij helemaal emo en alleen op je werk!!!
Hoop dat je vriend snel opneemt, even lekker je hart luchten. Van mij weer een dikke virtuele knuffel, we knuffelen wat af. Hahaha! We houden de moed erin, meis! Op een dag....

Veel liefs Anna
 
@ star, ook daar ben jij niet alleen in, hoor! Hier nu wel weer wat frisse moed, maar ben bang dat die ook snel verdwijnt...

Meiden, allemaal een superdikke knuffel! Onze tijd komt nog wel en dan kijken de anderen jaloers naar ons!
 
Nou uiteindelijk nam vriendjelied de telefoon op. Kort met hem gepraat maar mn emoties even bij mezelf gehouden ik werk met jongeren/kinderen met een licht verstandelijke beperking dus ik wil niet dat zij iets merken dan is mn dienst helemaal in de soep. Later toen iedereen sliep nog even gesmst met mn collega.. Eerst over wat anders maar daarna over het zwanger zijn. Heb haar eerlijk verteld dat het moeilijk is voor mij maar wel blij ben enzo voor haar. Ze reageerde echt heel lief dus werd wat emo. En toen kwam de collega waarmee ik de slaapdienst moest draaien dus mezelf snel bijelkaar geraapt. Zij weet nog niet dat die collega zwanger is dus jah... Daarna vet kut geslapen. Client naast me maakte erg veel kabaal dus ben gesloopt...
De andere zwangere collega was er vanmorgen zij heeft het mij niet zelf nog verteld dus heb net gedaan alsof ik van niks wist en heb haar lekker in haar eentje een potentieel fysiek agressieve client laten doen. Dan moet ze maar zeggen dat ze drachtig is nou dat heeft ze dus niet gedaan, dom wijf..... Zij is net half uit haar depressie en nu blijkt dat begin dit jaar (ze zat toen overstuur thuis al een tijdje..) een miskraam heeft gehad... Ja sorry dan denk ik voordat je begint raap jezelf ff bij elkaar want het was ook nog een nasleep van postnatale depressie. Daarbij is zij zwanger erg irritant, een ware profiteur dus die zit straks mooi in de ziektewet ik weet het zeker..
Maar goed vanmiddag pas half3 thuis helemaal stuk. Continu tranen in mn ogen... Bah...
Ik heb dan ook gister en eergister behoorlijk heftige diensten gehad en 2 nachten zonder slaap dus dat speelt ook wel mee...

Nou meiden jullie zijn schatten en toch wel fijn om te lezen dat we dit allemaal mee maken. Dat maakt het herkenbaar en weet je hoe het voelt...
Stom daycey trouwens dat wedstrijdje... Hier sloten ze wel weddenschappen af (mondeling) wie het eerst zwanger was. Op het moment dat ik bovenaanstond aan de bel getrokken en open kaart gespeeld... Toen was dat wel over.
En Star idd tranen zijn soms gewoon op... Vreselijk.. We hebben het er allemaal maar mee te doen.

Maaaarrrrr: What does not kill you makes you stronger!

Straks het hoofd maar weer omhoog tranen wegstoppen en gaan met die banaan!
Ooit zijn wij aan de beurt en mogen wij hopelijk genieten van een zorgeloze zwangerschap en een easy bevalling hahaha!!!

Thanx voor de knuffels hierbij een ontzettende dikke knuffel terug voor jullie. Werd helemaal emo van jullie berichtjes, fijn!!!!

Liefsss!!!
 
Terug
Bovenaan