Een verhaal vanuit het ziekenhuis

Hoi Liesbeth,

ik ben Corina ben 37 jaar en al moeder van een zoon van nu 8jaar.
Na een heel erg bewogen jaar achter de rug te hebben zijn we dan lekker zwanger.
Woon in Noord Brabant en sinds 2oktober ben ik getrouwd.In februari dit jaar heb ik een hersenbloeding gehad en ben daar 2x aan geopeerd door de operatie kreeg ik er een infarct overheen en ook daar ben ik aan geopereerd dus 3 dagen achter elkaar op de o.k.
na maanden van intensief revaldiren ben ik zo goed als weer de oude.Ik heb links nog wel iets of wat krachts en gevoelverlies maar verder gaat alles ok.
Door dit alles moest ik stoppen met de pil en zo naief als ik toch wel was dacht ik ach kan geen kwaad en over een spiraaltje kon ik  nadenken zei de huisarts en ik denk tuurlijk doe ik dat nog wel eens.Mij gebeurd toch niets ik heb namelijk mn oudste zoon via ivf ...beetje erg naief he met nu een andere man in mn leven.Maar goed we bleken dus al snel zwanger te zijn waar we totaal niet op gerekend hadden   ivm   medicijngebruik enzo wilde we daar zeker nog mee wachten tot ik volledig hersteld was. Ondanks dit ben ik wel sneller hersteld denk ik omdat nu niet al mijn dagen om het revalidatiecentrum en mn bloeding draaide meer.
Ik voel me helemaal top op de normale kwaaltjes na dan maar die neem je voor lief he.
De grote vraag is nu alleen of ik wel gewoon kan en mag bevallen of dat het toch ks word al ben ik daar nu wel enorm voor omdat het me toch heel erg angstig maak gewoon te persen.
Maar goed het draait hier niet om mij het gaat om jou en hoe snel je je kleintje in je armen ken nemen;-).....maar je vroeg ff iets over mij te vertellen;-)


Hoe gaat het nu dan met je??? weet je al iets meer......ik hoor het graag van je want heb echt met je te doen

Groetjes en knufffffff Corina
 
He Corina,

Jeetje zeg. Wat een verhaal. Hoeveel weken ben je trouwens zwanger. Kon ik niet uit je verhaal halen.
Maar wel leuk nog een kleine erbij of niet. Je kind kan nu wel heel bewust jou zwangerschap mee maken.
Meehelpen kinderkamer maken etc.
Het lijkt mij trouwens wel dat je onder controle van de gyneacoloog moet ivm met de hersenbloedingen die je hebt gehad. En gezien je nog niet al je krachten terug hebt.
Maar zie ook hier het positieve maar van in. Het ziekenhuis is klote, maar je weet dat je in goede handen bent.
Ik woon in Gelderland. Het mooie plaatsje babberich. Ik kom officieel uit friesland en ben blij dat ik de keuze heb gemaakt om te verhuizen. Ik vind gelderland maar ook brabant twee hele mooie provincies. jij niet?

He ik ga want bezoekuur begint zo haha
he doe rustig aan en hoop snel weer wat van je te horen

gr lies
 

ik sta ook inderdaad al vanaf de dag dat ik weet dat ik zwanger ben gelijk onder controle bij de gyn ja klopt ene wat betrefd dat ik in ziekenhuis moet bevallen vind ik alleen maar heel erg fijn heb het nodige met de oudste mee gemaakt en was toen ook blij daar te bevallen....maar goed we maken er een mooie tijd van en ik vind brabant zeker heel mooi maar ook gelderland........ik hoop dat je je dagen een beetje door komt daar......ene als je je verveeld en mijn msn zou willen hebben geef het maar even aan dan geef ik die je wel......

Groetjes Corina
 
He Corina, en andere meiden natuurlijk.

Leuk als we ook kunnen chatten. mijn msn is guitartap@hotmail.com. Hopelijk kan ik wat vaker met jullie kletsen dan.

weltrusten
gr lies
 
Hoi Liesbeth,

Ik volg je verhaal alvanaf het begin.

Wel heftig wat je meemaakt. Wat mij opvalt is dat je redelijk rustig je verhaal iedere keer doet.

Ik heb hetzelfde meegemaakt. De eerste paar dagen in het ziekenhuis dacht ik nog dat het allemaal wel meeviel. Later is bij mij ook het besef gekomen dat  ik toch wel iets heel ergs had. Toen werd ik ook rustiger en liet alles meer over mij heenkomen. Zelfs het bericht dat ik een keizersnee zou krijgen ipv een gewone bevalling.

Ik hoop dat alles goed en de bevalling goed verloopt. En we horen  vast wel wat het geworden is.

Groetjes
 
Hoi Renata,

Haha het lijkt inderdaad alsof het mij allemaal niet zo ontzettend veel doet. Maar dit is niet waar. Weet je wat het is. Ik ben hier nu anderhalve week. Ik kan twee dingen doen. Of mijzelf helemaal op zitten vreten en alvast een aanvraag voor psychiatrie doen of proberen alles wat van de positieve kant te bekijken.
Vandaag kwam mijn gyn. nog even langs. Er zijn vier opties voor mij.
1. Mijn bevalling komt het weekend spontaan op gang
2. maandag doen ze een inwendig onderzoek en misschien heb ik drie centimeter ontsluiting omdat mijn buik nu al wel rommelt. en dus kunnen de vliezen gebroken worden en kan ik aan het infuus
3. men probeert opnieuw met gel die laatste centimeter ontsluiting te krijgen, waarna ik ook de vliezen kan breken en aan het infuus kan
4. ergste geval. mocht bovenstaande niet gelukt zijn. Keizersnee.

Momenteel hoop ik op optie 1 en 2. maar eerlijk gezegd heb ik momenteel zo iets van. als het maar niet meer zoals afgelopen maandag en dinsdag is. 48 uur ploeteren voor twee rottige centimeters. want dat houd ik gewoon niet meer vol.
Soms denk ik wel.......doe maar die keizersnee. ben ik van alle gedonder af. maar dan denk ik weer aan de gevolgen die er kunnen ontstaan gezien ik vrij gezet ben, en aan de revalidatieperiode die je moet ondergaan. Mijn gevoel is gewoon heel dubbel. Alle personeelsleden hebben het met me te doen hahaha. ik heb gewoon pech. en ik ben stiekem gewoon jaloers op al die vrouwen waarbij de bevalling gewoon wel lukt. We moeten gewoon zien hoe we het weekend doorkomen. Hopend dat ik 'snachts wakker word in het vruchtwater haha

Ik hou je wel op de hoogte

gr lies
 
Hoi Liesbeth,
Goed geslapen? Of houd je kleine kruimeltje je te veel wakker. Dat zou natuurlijk gunstig zijn he? Wij denken hier nog steeds aan je en hopen dat alles maandag of eerder goed voor je afloopt.
Liefs,
Patricia
 
Oh,ja, ik zal je toevoegen aan mijn msn, maar je zult al snel niet zo veel tijd meer hebben....hihi
Patries
 
Terug
Bovenaan