Hallo,
Wij hadden er bewust voor gekozen om het wel te weten maar niet te delen (alleen 1 zwager en schoonzus wisten het zodat we als we het echt niet stil konden houden in ieder geval met hun konden bespreken). Als mensen er naar vroegen of opmerkingen maakte zei ik steeds wat anders.. (bijv. Trapt je zoon, ja ons dochtertje is erg actief, heb je jurkjes in je kast, weet niet of onze zoon dat leuk vind etc. Mensen hadden het ook niet door als ik me versprak omdat ik gewoon door praatte zonder het te laten merken dat ik het dus verraden had).
De reden dat we het wilde weten was vooral omdat er medische risico's aan mijn bevalling konden zitten (ik kon epilepsie aanvallen krijgen waardoor spoed keizersnede etc. Nodig kon zijn.. ook ben ik altijd in de war na een aanval en vraag ik echt honderd keer wat er gebeurd is wat de tijd/dag etc. Is.. ik wilde niet 100 keer vragen of ik een zoon of dochter had gekregen).. vond het ook niet leuk als we het niet samen konden delen als het mis zou gaan.. dat misschien iedereen het wist terwijl ik onder narcose o.i.d (op de ok) zou zijn..
Was deze reden er niet geweest dan hadden wij het ook niet willen weten..
Als iemand er een probleem mee heeft zeg je gewoon, je maakt je eigen keuzes maar als het voor jou/jullie zover is. En kapt daar mee het gesprek af(dis als ze door gaan weer zeggen.. prrima maar je maakt dan je eigen keuze maar)..
Doe wat goed voelt en niet omdat een ander het vind of zegt.. Dit geldt ook voor opvoeden.. als je er zelf niet achter staat wordt je alleen maar ongelukkig ervan en dat is voor niemand goed..
Nog een fijne zwangerschap