Gevoelig punt

Yes, een geweldige discussie!

In vrijwel alle landen om ons heen is het heel gebruikelijk dat kinderen 5 dagen in de week naar het kdv gaan, als ouders werken. Waarom maken wij er in Nederland dan zo'n probleem van?

Ik wil eigenlijk nog wel een dimensie toevoegen aan de discussie:
- opa's en oma's horen niet structureel, dus een of meerdere vaste dagen per week,  op hun kleinkinderen te passen. Reageer maar!

Groetjes,
Tamara
 
Zo, ik zal mijn ervaringen en meningen ook nog ff bij dit forum planten:

Zelf heb ik een tijd in een kinderdagverblijf gewerkt. Wat ik toen heel zeker wist was: 'hier komt mijn kind nooit terecht'. Dat wil echter niet zeggen dat ik tegen een kinderdagverblijf ben. Sterker nog, nu ik in het onderwijs werk, merk je pas goed de verschillen tussen kinderen die (een paar dagen per week) naar het kinderdagverblijf geweest zijn en kinderen die alleen door ouders en grootouders opgevoed zijn. De kinderen die op een kinderdagverblijf hadden gezeten waren al veel beter bekend met delen, op de beurt wachten en iets tegen elkaar zeggen, i.p.v. iets met lichaamstaal bereiken. Ook hebben veel kdv-kinderen een grotere woordenschat.

Nu werk ik op een basisschool, waar een kinderdagverblijf in hetzelfde gebouw zit. Dat vind ik al een groot pluspunt. Ik hoef de klapdeuren maar door en ik kan bij m'n kind zijn. Ook is het een heel klein kinderdagverblijf. 1 babygroep en 1 peutergroep, waardoor het allemaal net wat gemoedelijker is dan zo'n grote 'kinder-dump-fabriek'. Tot slot werkt een goede vriendin van mij ook nog eens op dit kinderdagverblijf. Maar wat mij uiteindelijk heeft doen besluiten om ons kind op te geven bij dit kinderdagverblijf is het feit dat ik twee dagen heb meegelopen in dit kdv. Bij de meeste kinderdagverblijven kan dit niet. Daar krijg je een rondleiding, maar door mijn eigen ervaring op een kdv weet ik hoe dit werkt. Rondleidingen vinden nooit aan het eind van de dag plaats, als alle kinderen moe en jengelig zijn en als ik schriftjes aan het schrijven was, stopte ik daar altijd direct mee als er 'nieuwe ouders' binnenkwamen en dan ging ik snel met een babay tutten. Doordat ik twee dagen meegelopen heb op dit kinderdagverblijf heb ik hier een goed gevoel over. En dat is het belangrijkste wat telt: je eigen gevoel!

Nu zijn er echter ook nog twee oma's die staan te springen om op te mogen passen. Heel misschien dat ik hier alleen de eerste paar maanden (tot het einde van het schooljaar) een halve dag in de week gebruik van maak. Zoals ik al zei, sta ik voor de klas en ik vind het niet kunnen dat de kinderen in mijn klas elke dag een andere juf krijgen. Hierdoor ga ik misschien iets meer werken dan ik eigenlijk zou willen, maar dit is maar voor twee maanden, dus daarom nog wel te overzien. Ik sta niet echt te springen om de Oma's, hoe lief ze dan ook zijn. Ik wil gewoon dat zij Oma zijn en ons kind lekker verwennen. Ik wil niet dat ze een deel van de opvoeding op zich nemen. Maar goed, twee maanden, 1 ochtendje per week valt dus wel te overzien, dat is gewoon ff een noodoplossing.

Waarom ik zo nodig moet werken? Nou, ook dat is simpel. Omdat ik er niet goed tegen kan om alleen thuis te zijn.  Ik snak altijd naar de vakanties, maar na een week word ik altijd een beetje somber en depri en kan ik niet wachten om weer aan het werk te gaan. Mijn werk is gewoon mijn hobby. En wat is er nou heerlijker dan te werken en te weten dat je kindje binnen een straal van 50 meter bij je vandaan ligt en enorm goed opgevangen wordt? Om te weten dat je altijd even naar hem/haar toe kan als je dat wil? En om te weten dat er altijd twee hele lieve Oma's zijn die staan te springen om de kleine bij het kdv op te halen als hij/zij ziek is? En om te weten dat je de volgende dag de hele dag lekker met je kleintje kan tutten? Ik kan mij niks fijners bedenken!
 
hoi hoi,

mijn man werkt 40 uur in de week en ik nog 18!!
ik wou dat ik kon stoppen met werken!!
maar dan moeten we wel de hele week droog brood eten!
en kunnen we nooit iets leuks doen met de kleine!!
nou gaat ze niet naar een kdv maar naar de oma`s!
maar ik breng haar elke keer met pijn in mijn hart weg!!!!!

            groetjes liek
 
Hahahahaa wat een humor, alsof een moeder die thuis blijft echt alle eerste dingetjes ziet. Altijd het eerste stapje, nee dus.

Ik heb dus vertelt over mijn vriendin wie ook tegen werkende moeders was. Pffff ik zag toevallig het eerste stapje van haar kind, omdat ik even een middagje oppaste omdat zij er  een keer uitmoest.

Weet je wat ik me afvraag of al die moeders die stoppen met werken wel nadenken over eventuele consequenties. De laatste jaren heb ik veel vrouwen en mannen  gesproken over hun scheiding. Waar vader en moeder samen kozen voor het thuisblijven van de moeder, belandde zij uiteindelijk in de bijstand, en vond de vader het belachelijk dat hij partneralimentatie moest betalen. Maar ja de vrouwen vonden op hun beurt dat ze echt niet aan het werk konden want ze waren er jaren uit geweest en konden dus echt niet aan de bak komen.

Ik zal tegen niemand zeggen joh ga lekker 5 dagen werken, ik weet uit ervaring dat dat zwaar is, maar stoppen met werken kan uiteindelijk ook wel eens tegen je gaan werken. Maar goed daar wil niemand over nadenken, want we zitten op een roze wolk en ons overkomt dat toch niet (hoeveel huwelijken lopen er stuk  en hoeveel  samenwonenden gaan er ook al weer uit elkaar per jaar)

Het gros van de vrouwen kiest voor een middenweg en de rest doet lekker wat ie zelf wil en geniet er van.

In Nederland mogen gelukkig alle varianten.

Miep

PS: waarom is het wel erg als een moeder het eerste stapje mist, maar horen we er niemand over dat de vader het eerste stapje mist?
 

Leuke discussieIk vind het stukje over opa's en oma's wel leuk dat dat erbij staat......

Ik ken verschillende opa's en oma's die op hun kleinkinderen passen en die eerlijk zeggen dat ze het puur doen omdat ze hun kinderen niet willen teleurstellen(geen verdere oppas)  maar dat ze liever ECHT opa en oma zouden willen zijn voor hun kleinkinderen......i.p.v. soort vader en moeder te moeten zijn...want laten we eerlijk zijn...je kunt niet tegelijk opa en oma zijn en dan ook nog eens hele dagen voor je kleinkinderen zorgen en ze corrigeren enzo, en ik moet zeggen dat ik het er mee eens ben....een opa en een oma moeten kunnen genieten van hun kleinkinderen en ze verwennen en leuke dingen met ze kunnen doen!
Iemand uit mijn naaste omgeving zei eens:Ik heb zelf 5 kinderen opgevoed en heb geen zin om mijn kleinkinderen ook nog eens op te gaan voeden...die wimpelde dus het opassen op de kleinkinderen af....heel knap en heel verstandig denk ik.

En wat dat eerste stappen betreft....tuurlijk kun je net boodschappen doen zijn...maar je weet mijn bedoeling wel toch???
En vaders die het eerste stapje missen??? ik denk dat wij vrouwen veeeeeel meer daar mee bezig zijn...de vaders zijn denk ik wat nuchterder????

Groetjes Gea
 
Ik kan me helemaal vinden in je opmerking Miep.
Mijn motto, is altijd geweest, dat ik altijd financieel onafhankelijk  wil zijn en blijven.
Ik heb idd wel wat schrijnende voorbeelden gehad  in mijn omgeving.

Nu is het zo wie zo niet handig, als ik stop met werken, want ik verdien beter dan mijn man. Op dit moment werk ik 4 dagen en mijn man gewoon FT. Helaas kan dat niet anders. Zijn werkgever is niet zo flexibel.
Onze dochter gaat 3 dagen naar de creche. (van 8-5) en 1 dag past oma op.
Ik heb qua werk er best wel wat voor moeten opgeven. Want "vroeger" heb ik behoorlijk wat gereisd voor mijn werk. Nu wil ik dat zelf niet meer, maar ik denk dat dit een volgend discussiepunt zou kunnen zijn, want dat wordt denk ik ook niet zo geaccepteerd. Pa kan dat wel, ma eigenlijk niet.
Afijn zoals ik al zei, ik heb gekozen voor mijn kind, ook al werk ik nog wel 4 dagen. Overwerken doe ik alleen als ik het van te voren weet en mijn man er voor haar kan zijn.

Overigens, denk ik dat mijn moeder haar dag met haar kleinkind geweldig vind.
Anders zou ze haar nooit zo vaak zien, en al helemaal niet zo "excluxief".
Maar 1 dag vind ik idd wel genoeg.

nina


 
Nou ik ben dus zo'n vreselijke carrièrre vrouw. Ja ik wil een carrière en een kind! En waarom zou ik dat niet mogen en mijn man dat wel? En waarom zou je geen carrière kunnen maken met een kind? Ik ben er heilig van overtuigd dat het prima kan!

k ben de dochter van een ras-echte feministe en zeer geëmancipeerde vader. Mijn moeder was 1,5 per week thuis en mijn vader ook. Mijn vader zag mijn eerste stapjes. Mijn moeder mijn eerste lach. En of ik er ongelukkig door ben geworden dat mijn moeder door deze goede regeling hoogleraar heeft kunnen worden? En ik 2 dagn per week naar de opvang ging? Absoluut niet. Ik ben apetrots op mijn ouders. Ik heb met beiden een uitzonderlijk goede band. Iets wat ik over mijn man en zijn ouders niet kan zeggen. En die kwam uit het traditionele gezin. (Ik vind de bemoeizucht van zijn moeder werkelijk verstikkend!)

En ik ga hoe dan ook carrière maken. En dat gaat gebeuren met kinderen en een man die mijn ambities héél goed begrijpt en ook dolgraag bij de kinderen wil thuisblijven als ik werk. En de dagen dat we beiden werken gaat de hummel naar een gastouderadres. Dat is in totaal 3 dagen per week. Ik werk 4 dagen 9 uur en mijn man ook. En ik geniet zo veel meer van mijn meidje. En de opvoeing wordt ook al zit ze bij de gastouder toch echt door ons geregeld. Wij vertellen haar hoe we het willen hebben. En ik weet ook echt beter hoe ze in elkaar steekt. Ik zie haar immers nog steeds 's avonds en sta met haar op. En verder nog 3 hele dagen in de week.

Ik heb werkelijk nog nooit gehoord van uders die hun kids 5 dagen naar het KDV brengen en daarna ook nog naar de grootouders. 4 dagen heb ik wel gehoord. Ik denk dus dat het een beetje overdreven is. Want geen mens zet met liefde kinderen op de wereld om er vervolgens niet meer naar om te kijken. Als er werkelijk ouders zijn in dat bewuste KDV zal ik er gewoon eens naar vragen wanneer ze dan tijd met hun kids doorbrengen.
 
Hi dames,
Blijft leuk zo'n discussie, natuurlijk moet iedereen het doen zoals die denkt dat dat het juiste is. Ik vind ook dat niet alleen de moeders maar ook zeer zeker de vaders de zorg op zich moeten nemen, hun hebben er ook voor gekozen.
Alleen in mijn geval is het zo dat mijn man niet minder kan gaan werken, en omdat hij een leidinggevende functie heeft en omdat het gewoon financieel niet haalbaar is, omdat hij twee keer zoveel verdient dan ik. Daar kan ik echt niet tegenop werken.
Mij lijkt het gewoon super om lekker thuis te zijn met de kleine, en  wat betreft de  sociale contacten, ik heb een aantal vriendinnen die kinderen hebben, en de peettante zal ook wel vaak op bezoek komen, en anders gaan we wel naar haar.
Ik respecteer ieders keuze, hoor, misschien lees je dat er niet vanaf, maar dit doe ik wel.
Ik zou het alleen nooit zelf kunnen, wil niet zeggen dat ik de kleine nooit eens een keertje bij opa en oma bijvoorbeeld neerzet voor een dagje, dit gaat echt wel eens een keer gebeuren, maar niet structureel.
Ik heb net mijn mannetje uitgezwaaid, maar moest toch weer even reageren, ben gek op discussies. Maar ik brei er even weer een eind aan, want ik ben nog lang niet uitgeslapen, nu kan het nog, over een paar weken niet meer, hihi. X
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan