Gezocht: vrouwen die voor hun 1e kindje proberen

Haha! Eerlijk gezegd vind ik het juist wel fijn om op het forum te lezen en schrijven. Het geeft rust want ik schrijf het dan van me af ofzo.. ben er hoe dan ook mee bezig en heb dat ook geaccepteerd. 
Spannende tijd weer voor ons allen...
Duimen duimen duimen!
 
Hoi hoi,
Ik ben 26 jaar en mijn vriend 28. We zijn sinds oktober aan het 'proberen'. Sinds juni 2021 gestopt met de pil. 


Mijn eerste menstruatie na de pil kwam na 2 maanden en de daarop volgende ook weer na 2 maanden. Daarna rond de 3/4 weken. Heb tot nu toe nog niet echt een normale cyclus gehad, meestal rond de 21 tot 25 dagen. Ik kan dus helaas niet precies berekenen wanneer ik mijn eisprong heb en wanneer mijn NOD is. Elke maand is het dus weer een verassing ☺️
 
Ja het helpt me ook wel goed, dit forum, om zo dingen te kunnen schrijven en met mensen te communiceren en erover te kunnen praten zonder dat mijn directe omgeving dat weet.
Zijn er bij jullie veel mensen die weten dat jullie proberen?
Ik wil het liever aan niet veel mensen kwijt, maar las ook wel eens een tip om toch wel 1 a 2 mensen in vertrouwen te nemen, zodat het ook geen extra stress oplevert als je het allemaal opkropt...
Dus m'n lieve schoonzus en m'n beste vriendin weten er wel van.
Ik zit echt bijna elke avond in de wachtweken op dit forum... omdat je elke keer dat je naar het toilet gaat ermee geconfronteerd wordt: zou er iets te zien zijn? ander soort slijm? bloeding? haha
Een man kan het op dat vlak veel makkelijker "loslaten" denk ik, gezien zijn lijf er na de ovulatie niets meer mee te maken heeft xp
M'n vriend zegt alleszins: niet zoveel over nadenken, als het nu niet is, dan proberen we gewoon volgende ronde terug. 
En zo is het wel, maar ja ;) Daarom vind ik het zo leuk dat we allemaal in ongeveer dezelfde ronde zijn!
 
@Gebruiker10375037 vervelend dat het nog zo onregelmatig is! Heel herkenbaar.. hopelijk dat het binnenkort regelmatiger wordt of nog beter dat je zwanger bent natuurlijk!
@Eva Ve fijn dat je het kan delen met andere! ik heb het eigenlijk aan niemand nog verteld.. m'n omgeving weet wel dat ik graag kinderen zou willen en roepen het al een tijdje wanneer nemen jullie een kindje. M'n moeder al sinds ik 20 ben :') Net of dat zomaar eventjes gaat natuurlijk. Vriendinnen zitten helaas nog in een andere levensfase en schoonzus heeft net een kleintje maar dat heeft ook wel even geduurd (1,5 jaar) vertelde ze achteraf. Maar ben ik niet zo hecht mee dat ik het zomaar vertel, want dan weet gelijk heel de familie het. Blij dat ik hier dus erover kan praten! 
 
 
Hier weten 2 vrienden het wel en mijn schoonmoeder. Maar eigenlijk enkel door de feestdagen en dat ik niet wilde drinken en normaal gezien drink ik heel graag een glas mee en had geen zin in het gedoe errond. Neemt niet weg dat ik er alsnog niet over kan praten eigenlijk want in mijn vriendengroep is proberen zwanger worden nogal een beladen thema gezien al mijn vriendinnen ook graag aan kinderen willen beginnen en hun partners nog niet of nooit dus is ook telkens voor hen een beladen onderwerp waardoor ik al helemaal niet zeurderig wil zijn, als het niet meteen lukt.
Fijn dat dat dus hier wel mag dat zeuren  ?.
Mijn vriend kan het ook beter loslaten en in zijn hoofd hebben we amper 2 weken geleden beslist om te gaan proberenw terwijl het echt wel al 3maanden is ? 
 
Ja ik ben echt een flapuit en krijg veel vragen van mijn omgeving en dan geef ik gewoon eerlijk antwoord. Wij zouden als het mag lukken in onze vriendengroepen en in de familie de eerste zijn die een kleine zouden krijgen, dus iedereen zit met smart te wachten. Heel erg leuk, maar geeft ook wel veel druk. Misschien had ik achteraf niemand iets gezegd. Toch is het fijn om je teleurstelling te kunnen delen en eigenlijk is nog niemand zo brutaal om te vragen hoe het er voor staat. Het heeft dus voor- en nadelen.
 
 
 
Allemaal herkenbaar wat jullie schrijven :)
Bij mij weten toch ook een aantal mensen het, vooral omdat ik de maanden voordat mijn vriend mee op de kar was gesprongen, ik ook soms wel kon zagen over het feit dat hij nog niet wilde beginnen. En nu zijn we er effectief dan voor aan het gaan en zaag ik natuurlijk niet meer!
Mijn vriend kan het ook wel veel meer loslaten. Ik denk vooral ook omdat volgens hem we nog maar net gestart zijn en ik er in mijn hoofd al veel meer met bezig ben.
Ik heb ook wel veel aan dit forum, omdat je toch allemaal met dezelfde vragen zit, dus heb er wel veel aan! 
 
Hoi Allemaal,
Hier ook bezig voor een eerste kindje! Mijn man is 28 en ik ben 27 en wij komen uit Nederland. Wij zitten ondertussen in ronde 7. Ik ben in mei met mijn pil gestop en na mijn eerste bloeding zijn we in Juli begonnen. Toen gelijk redelijk regelmatig met 1 uitschieter van 35 dagen, rest 28-29. Echter geen zwangerschap, dus vorige maand begonnen met ovulatie testen om toch even te checken dat ik het doe ;) Toen helaas geen piek gevonden. Begin Januari toen flinken krampen gehad bij mijn rode duivels. Deze maand weer ovulatie testen en vorige week vrijdag een knaller test!
Bij ons weten heel veel mensen dat ik graag kinderen wil, maar dat mijn man dat al een tijdje nog heeft afgehouden. Ik had toen al een vriendin die een beetje mijn zeuren aanhoorde, dus die weet er nu van. Ook een aantal andere vriendinnen omdat ik niet meer mee dronk. Mijn familie vooral mijn ouders zouden al jaren graag een kleinkind krijgen en ook mijn oma zou graag een achterkleinkind zien. Om die reden heb ik het ze juist niet verteld, omdat ik bang was dat het lang zou duren en kijk waar we nu staan ;) Ik vind het wel fijn dat ik bij vriendinnen af en toe mijn frustratie kwijt kan, maar dat kan ik ook wel bij mijn man. Of hij het nu wel of niet snapt, ik krijg wel de steun die ik dan nodig heb.
Maar nu dus in de wachtweken en ik weet dat ik er niet te veel mee bezig zou moeten zijn. Maar zoals al meer mensen hier hebben aangegeven is dat toch verdomde lastig. Maar ik duim met jullie mee dat het snel raak mag zijn!
 
Terug
Bovenaan