Hallo zijn jullie er nog?

Nou was weer zo aan het huilen vanmorgen om 8 uur toen ik de HA niet te pakken kon krijgen. Er was iets niet goed met die telefoon daar. En ik stond zo onder spanning dat het dus weer niet ging. Toen heb ik gevraagd of mijn man wilde bellen en hij zei dat ik niet langs wilde komen maar gewoon alleen een verwijsbrief. Dat was ook zo; ik wil m'n verhaal niet aan de HA vertellen. En de assistente zei dat de HA   dan wel even terug zou bellen. Toen ben ik met Thom gaan zwemmen en daarna belde de HA en nam m'n man op en die zei dat het dus echt niet ging met mij en toen zei de HA dat hij een verwijsbrief zou schrijven en dat briefje ben ik toen op gaan halen. Viel dus wel mee. Alleen bij het ophalen was er nog een misverstand en leek het erop dat ik toch op consult moest en ik begon alweer te huilen want dat zag ik echt niet zitten, maar gelukkig hoefde dat toch niet.
 
Ja Sil, dat zou Efraim ook wel leuk vinden denk ik...hahahaha...en ik ook.
Nee, helaas wonen we niet echt bij elkaar in de buurt.
De meeste vrienden/kennisen van mij werken en mijn schoonmoeder is geen optie...
Dat heb ik wel eens gedaan maar dan krijg ik het van de spanning alleen nog maar meer in mijn rug!
Mijn ouders wonen ook te ver weg. In St-Annaland. Hahahaha...als ik naar mijn ouders zij zie ik altijd Oude Tonge op de borden staan.
We gaan altijd over de Philipsdam.
 
Tsjong Ida, wat een gedoe zeg, met die huisarts...
Nou, blij toe dat je de eerste stap hebt gezet en dat je een verwijsbrief hebt.
Ik zou je zo graag helpen...

Hier...een dikke knuffel van mij voor jou!
 
Mooi dan zijn wij als a.s. schoonouders zeker geinteresseerd

En fijn dat Kyara het ook naar d'r zin heeft.

Ik wacht eerst even de intake af en dan kan de intaker misschien bepalen hoe urgent het is om evt te overbruggen.
Aan de andere kant verwacht ik niet dat het na 1 gesprek gelijk beter gaat. Eerder dat ik door ga krijgen hoe het er eigenlijk voorstaat en me misschien wel nog beroerder ga voelen. Ik hou er tenminste wel rekenning mee dat het niet gelijk beter zal gaan. Maar het idee dat er ergens licht aan het einde van de tunnel is , dus dat er hulp aan komt en dat het goed gaat komen met Ida dat vind ik wel fijn en doet al goed.
 
Jeetje Ida, wat een gedoe voor zo'n briefje. Fijn dat je hem wel gewoon gekregen hebt. Je hebt niet echt de behoefte om aan iedereen je verhaal te vertellen, lijkt me.

Nou Issie, dan kom je toch een keer om een bakkie, gewoon de bordjes Oude Tonge volgen
Mijn schoonmoeder zou ook geen optie zijn, ik zou spontaan genezen als ik daarmee kon voorkomen dat ze me kwam helpen
 
Dank je lieve Issie, je bent echt een schat!

Maar het leuke is: jij en Sil en anderen helpen me enorm door dit forum enzo. Je verhaal kwijt kunnen en begrepen worden is al zooooo fijn. Echt waar, ik ben niet voor niets zo beetje iedere avond hier te vinden.
 
Nou Sil, Ik heb er vorige keer dat ik er langs reed serieus aan gedacht...hahahaha
Ik dacht, als ik nou een vakantie park opzoek dat moet het toch goedkomen
Of zijn er meerder daar...?
 
Nou Ida, da's iig al de goede instelling. Ook heel goed dat je er rekening mee houdt dat het eerst slechter zal gaan. Het is toch een proces waar je doorheen moet.

Ik laat Chloë regelmatig meekijken hier, maar ze heeft haar keus nog niet kunnen maken; Thomas of Efraim, ze vindt ze allebei erg leuk!
Sil
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan